به گزارش خبرگزاری شبستان، آیت الله عبدالله جوادی آملی در جمع علما و روحانیان حوزه علمیه در مسجد اعظم قم به ادامه تفسیر سوره مبارکه عنکبوت پرداخت.
این استاد تفسیر حوزه علمیه گفت: در قرآن برای مرسلین علیهم السلام تفاضل هست و همه یکسان نیستند، گذشته از اینکه برخی دارای کتاب و شریعت هستند، «تِلْکَ الرُّسُلُ فَضَّلْنَا بَعْضَهُمْ عَلَى بَعْضٍ»،«فَضَّلْنَا بَعْضَ النَّبِیِّینَ عَلَى بَعْضٍ»، فاصله بین نوح و ابراهیم علیهما السلام از این آیات مشخص نمی شود ولی از برخی آیات برمی آید که حضرت نوح علیه السلام یک فضلیتی دارد که مخصوص اوست، هر کدام از انبیاء سلامی دارند ولی حضرت نوح یک سلام جهانی دارد که مخصوص اوست «سَلَامٌ عَلَى نُوحٍ فِی الْعَالَمِینَ» که نشانه عظمت اوست که شیخ الانبیاء است و 5/9 قرن تلاش و کوشش او باعث این شده است.
حضرت آیت الله جوادی آملی گفت: نمی شود، گفت چون حضرت ابراهیم علیه السلام حلیم و اوّاه و منیب بود از حضرت نوح علیه السلام افضل بود، سؤال حضرت ابراهیم در مورد کیفیت احیای اموات سؤال علمی نیست چون خود آن حضرت با طمأنینه قلب در محاجّه با نمرود به صراحت فرمود «رَبِّیَ الَّذِی یُحْیِی وَیُمِیتُ» و این برهان قاطع را اقامه کرد و خدای سبحان روی برهان او صحه گذاشت و فرمود «أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِی حَاجَّ إِبْرَاهِیمَ فِی رَبِّهِ...» و این حجت بالغه ابراهیم را امضاء کرد اما اینکه عرض کرد «رَبِّ أَرِنِی کَیْفَ تُحْیِی الْمَوْتَى» چهارمین قصه معاد قرآن است، یک بحث علم حصولی است که احتجاج آن حضرت با نمرود است، یک بخش « أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِینَ خَرَجُوا مِن دِیَارِهِمْ وَهُمْ أُلُوفٌ حَذَرَ الْمَوْتِ...» عده ای برای فرار از مرگ از محلی که بیماری‌زا بود خارج شدند، خدا آن ها را در خارج آن منطقه اماته کرد بعد احیا کرد و به این ها نشان داد، قسم سوم جریان عُزیر یا ارمیا یا کس دیگری بود که خدا صحنه اماته و احیا را درباره خود او پیاده کرد « قَالَ أَنَّى یُحْیِی هَـذِهِ اللَّـهُ بَعْدَ مَوْتِهَا فَأَمَاتَهُ اللَّـهُ مِائَةَ عَامٍ ثُمَّ بَعَثَهُ...» در قسمت چهارم که اصلا ربط به ما قبل ندارد به حضرت ابراهیم علیه السلام چیزی یاد داد که آن حضرت همان را می خواست، او نمی خواست بگوید که خدایا می خواهم مطمئن شوم چگونه مرده ها ر ا زنده می کنی، عرض کرد یاد بده من هم مثل شما مَظهر مُحیی و مُمیت شوم و مرده را زنده کنم و خدای متعال فرمود راهش این است. او یقین داشت که خدا چطور مرده ها را زنده می کند و بعدها حضرت عیسی از فرزندان او هم مظهر هو المُمیت و هو المُحیی شد، اوج مقام ابراهیم سلام الله علیه آن جا است که مظهر مقام هو المحیی شده است.
مفسر برجسته قرآن کریم با اشاره به اینکه در سوره مبارکه هود گذشت که جدال و گفتگوی حضرت ابراهیم علیه السلام با فرشته ها را شرح می دهد که او درباره قوم لوط مجادله می کرد که بالاخره این ها گناه کارند صبر کنید و ببخشید، نه درباره خود لوط، بیان کرد: مگر می شود که پیغمبر نداند که لوط پیغمبر مورد غذاب قرار نمی گیرد! بر اساس این که آیات بعضی بعضی دیگر را تفسیر می کنند سیدناالاستاد می فرماید این حرفی که وجود مبارک ابراهیم زد «قَالَ إِنَّ فِیهَا لُوطًا قَالُوا نَحْنُ أَعْلَمُ بِمَن فِیهَا»، مشکل ملائکه است که درست به مطلب ابراهیم نرسیدند نه مشکل ابراهیم، گاهی شاگرد حرف استاد را نمی فهمد، یک سری مُدبِّرات در عالم داریم به نام فرشته ها که شاگردان انسان کامل هستند، چون خدای سبحان جهان را با اسماء اداره می کند، این که در دعاها می گوییم «باسمائک التی ملأت ارکان کل شی»، اسماء لفظ و مفهوم و مصداق نیست، حقیقت ظاهر در این مصداق که مصداق، مظهر اوست می باشد، خدا اسماء را به خلیفه خود یاد داد «وَعَلَّمَ آدَمَ الْأَسْمَاءَ کُلَّهَا» بعد به فرشته ها فرمود این ها را بلدید عرض کردند نه، اگر استعداد داشتند خدا یادشان می داد، این ها دو مرحله از انسان کامل عقبند؛ یکی استعداد آن را ندارند که شاگرد بلاواسطه خدا باشند وگرنه خدا این اسماء را به ملائکه یاد می داد، دوم اینکه حال که شاگرد انسان کامل اند آن لیاقت را ندارند که علم اسماء را یاد بگیرند در حد إنباء و گزارش با خبر می شوند «قَالَ یَا آدَمُ أَنبِئْهُم بِأَسْمَائِهِمْ»، در این جا هم مشکل فرشته ها بود که حرف حضرت ابراهیم را نفهمیدند نه مشکل ابراهیم خلیل، بیان نورانی حضرت حسن بن علی علیهما السلام در بحث روایی این است که فرمود وجود مبارک ابراهیم با فرشته ها گفتگو کرده است «یستبقیهم» در صدد این است که این ها عذاب نشوند «لقوله تعالی و هو یجادلنا فی قوم لوط»، حضرت استدلال می کند که گفتمان حضرت ابراهیم برای نجات قوم بود نه نجات لوط، این روایت را سیدنا الاستاد هم ذکر کرده است که با یک چشم نورانی قرآن و با یک چشم نورانی روایات را میدیدند.
این استاد برجسته تفسیر درباره این که عذاب عمومی در امت های گذشته بوده ولی در این امت نیست، گفت: ذات اقدس اله فرمود که پیغمبر صلی الله علیه و آله و سلم یک خصیصه ای دارد که بخشی از آن خصیصه به وسیله ائمه علیهم السلام و امروز به وجود مبارک حضرت ولی عصر علیه السلام ثابت است، فرمود دو چیز در امت اسلامی رافع عذاب است یکی استغفار مردم و یکی وجود نورانی حضرت «وَمَا کَانَ اللَّـهُ لِیُعَذِّبَهُمْ وَأَنتَ فِیهِمْ وَمَا کَانَ اللَّـهُ مُعَذِّبَهُمْ وَهُمْ یَسْتَغْفِرُونَ» حضرت امیر علیه السلام هم در نهج البلاغه فرمود خدای سبحان دوتا امان دارد یکی استغفار و توبه مردم و یکی هم وجود مبارک پیامبر، بعد فرمود آن وجود مبارک را به حسب ظاهر از دست دادید استغفار را از دست ندهید، اگر ذوات مقدس ائمه از بخشی از جهات نظیر وجود مبارک رسول گرامی صلی الله علیه و آله و سلم هستند خدای متعال به واسطه ایشان عذاب استئصال (عذاب عمومی) را بر می دارد، البته عذاب مقطعی هست و این مطلب هم معلوم است که اگر حجت خدا از خدا درخواست کند عذاب می آید.
این استاد حوزه علمیه گفت: اگر در یک منطقه ای عذاب بیاید و اهل آن منطقه را ویران کند که در آن آدم های صالحی باشند حتما آدم های صالح به وظیفه امر به معروف و نهی از منکر عمل نکرده اند، این روایت در کافی آمده است که فرشته های الهی مأمور شدند یک منطقه ای را زیر رو کنند، وقتی نزدیک آن منطقه رسیدند دیدند پیرمردهایی هستند که اهل نماز شبند گفتند عذاب بفرستیم یا نفرستیم، وقتی از ذات اقدس اله سؤال کردند فرمود این فقط گرفتار کار خودش است، امر به معروف و نهی از منکر نکرده و به فکر اصلاح جامعه نبوده و منزوی بوده است، دین خدا را حفظ نکرده و به وظیفه خود عمل نکرده است، اگر عذاب الهی بیاید و کسی در آن منطقه به وظیفه خود عمل کرده باشد حتما خدای متعال او را نجات می دهد.
آیت الله جوادی آملی درباره جریان قوم لوط گفت: کسی که خنثی باشد باید خود را معالجه کند اگر کسی مشکل غریزه ای دارد باید حتما خود را درمان کند، این طور نیست که برای این بیماری ها درمان نباشد البته درمان برخی از بیماری ها معلوم نیست، طبق فرمایش حضرت رضا علیه السلام گناهان تازه عذاب های تازه می آورد، اگر گناهانی که سابقه ندارد انجام شد عذاب هایی می آید که نمی دانید از کجاست، «کلما احدث العباد من الذنوب ما لم یکونوا یعملون احدث الله لهم من البلاء مالم یکونوا یعرفون» این تلازم هست، انسان چیزی جدای از عالم نیست، همان طور که حوادث عالم در انسان اثر می گذارد اعمال انسان هم در رخداد عالم بی اثر نیست، این طور نیست کسی بگوید - چه بد چه خوب - زلزله یک امر طبیعی است، زلزله طبیعی هست ولی این که کی بیاید چقدر و کجا بیاید یک نظم و حساب و کتابی دارد، باران هم همین طور است، هر قطره باران را فرشته ای می آورد و حساب و کتابی دارد، در روایات هست که در بعضی صورت ها به ابرها دستور می دهیم باران را به دریا بریزند، در بعضی موارد فرمود: «أَنَّا نَسُوقُ الْمَاءَ إِلَى الْأَرْضِ الْجُرُزِ»، این طور نیست که اعمال ما اثر نداشته باشد از طرفی هم فرمود «وَلَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُرَى آمَنُوا وَاتَّقَوْا لَفَتَحْنَا عَلَیْهِم بَرَکَاتٍ مِّنَ السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ».
وی افزود: بیگانه هوس باطل دارد و مسأله تحریم را مطرح می کند، کار به دست دیگری است، رازق دیگری است، در صورتی که ما در مسیر باشیم از تحریم هیچ کاری ساخته نیست، زمین و آسمان و نیروها در اختیار خدا است و غیر او رازق نیست، این ها بر طبل باطل می کوبند، فرمود اگر درست راه رفتید همه نعمت هارا به شما می دهیم، هر کسی با خدا بود و دستور خدا را انجام داد در هر زمین و زمانی باشد همین است و امروز تنها دین دین اسلام است، برف و باران و زلزله تگرگ همه با نظم ریاضی است اما کی و کجایش به صلاح دید خود ذات اقدس اله است، عذاب هم همین طور است.
این استاد برجسته حوزه علمیه قم گفت: در جریان ذکورت و انوثت، اگر کسی گرایش باطل داشت حتما باید خود را معالجه کند، این طور نیست که اگر بگوید چون گرایش به هم جنس دارد این کار برایش حلال است، این بیماری است و بیماری باید درمان بشود و اگر درمان نشده باشد اگر کسی راه صحیح را طی کند خدا فکر طبیب را به تشخیص بیماری هدایت می کند، دعا و توسل حداقل در پنج بخش اثر دارد، یک وقت کسی حمد می خواند و بیمار فورا شفا پیدا می کند این یک کرامت است اما حمدهای ما هم یقینا اثر دارد این که انسان پیش کدام طبیب برود، رهبریِ فکر طبیب به تشخیص مرض، داروی معالج چیست، دارو فروش خوش انصاف باشد که تاریخ مصرف گذشته به او ندهد، دارو را اشتباهی نخورد یا پرستار به او اشتباهی ندهد، دستگاه گوارش به درستی کار خود را انجام دهد، سوره حمد در همه این موارد اثر دارد، البته گاهی طبیب یا داروخانه یا پرستار اشتباه می کنند و می خواهند با یک ببخشید مسأله را حل کنند!
حضرت آیت الله جوادی آملی درباره کم فروشی قوم شعیب گفت: گناه آنها یک گناه پیچیده ای نبود، همه می دانند کم فروشی بد است آگاه بودند، یکی از مشکلات مهم کشور ما مشکل اخلاقی است، یعنی چندین میلیون پرونده که روی میز دستگاه قضا است حداکثر آن یعنی 6-7 میلیون مال الفبای دین است، کم فروشی، گران فروشی، فحش، تجاوز، چک بی محل و این که احتکار بد است چیزی نیست که کسی نداند، این ها جزء مسائل پیچیده اعتقادی مثل شبهه ابن کُمونه نیست، فقط اخلاق است که مشکل قسمت مهمی از جامعه را حل می کند، بودجه های سنگین و نیروهای فراوان صرف همین بداخلاقی می شود چون ما الفبای دین را عمل نمی کنیم.
وی افزود: اگر مسجد و حسینیه های ما معمور بود هرگز این مشکلات را نداشتیم، از تلویزیون کار مسجد ساخته نیست، همین حرف ها را در تلویزیون می زنیم و کم اثر دارد اما در مسجد و حسینیه که می گوییم با چند تا اشک و با توبه همراه است، کار مسجد و حسینیه را فقط مسجد و حسینیه می کند، از این شیشه کاری ساخته نیست، فرمود شما این ها را می دانید و عده ای را گرفتار کرده اید عده ای گرفتارند، عده ای ندارند، عده ای بیمارند، عده ای پول دارو ندارند، این مشکل علمی نیست، الفبای دین است که وجود مبارک شعیب به این ها فرمود.
پایان پیام/
نظر شما