خبرگزاری شبستان: تیرماه سال 67 بود که پایان جنگ اعلام شد، 24 سال است که از صدای بمباران، آژیر خطر، صدای گلوله های آرپی چی وشلیک های تانک می گذرد اما جای یک سوال باقیست آیا جنگ واقعا تمام شده است؟
اکنون دیگر از جنگ سخت خبری نیست، جهاد، جهاد علمی است جهادی که دشمنان را به وحشت انداخته است و با برنامه ریزی های فراوان وخرج پول های هنگفت در تلاشند تا جلوی پیشرفت علمی ایران را بگیرند.
دشمنان در تلاشند تا جلوی پیشرفت علمی دلاور مردانی که وارث خون شهدا هستند را بگیرند، جلوی شیر مردانی که اگر در جنگ هشت سال دفاع مقدس حضور نداشتند اما حق شهدا را با جهاد علمی ادا کردند.
ایران پیشتازانه پله های علم را یکی پس از دیگری با جوانان سرزمینش که خون شهدا درون آنان جاری است، پشت سر می گذارد و دشمن پیش از پیش به فکر چیدن توطئه های خونی و غیر انسانی است.
دو سال پیش درچنین روزی ، افراد موتور سوار با چسباندن یک وسیله انفجاری به خودروی پژو 405 مجید شهریاری استاد فیزیک دانشگاه شهید بهشتی وی را مورد سوء قصد قرار دادند که دکتر شهریاری در این عملیات ترورستی به مقام شهادت نائل آمد.
در تروری مشابه دیگر در همان روز فریدون عباسی، دیگر استاد دانشگاه شهید بهشتی هم مورد سوء قصد قرار گرفت که وی از این حمله جان سالم بدر برد، این دو حادثه در بلوار ارتش و میدان دانشگاه شهید بهشتی در ولنجک روی داد.
ترور استاد دانشگاه شهید بهشتی در هشتم آذر ماه سال 89 حادثه ای تلخ کشور را در کشور رقم زد، اما چهره منفور دشمنان را پیش از پیش منفورتر کرد و تعدادی از جوانان شعار قلبشان از آن پس این شد که ما شهریاری ها و احمدی روشن ها هستیم.
شهید شهریاری، استاد دانشگاه شهید بهشتی، با کسب رتبه دو در سال 63 در آزمون ورودی دانشگاه صنعتی امیر کبیر در رشته الکترونیک پذیرفته شد.
سپس در سال 67 باکسب رتبه نخست در رشته مهندسی هستهای پذیرفته و در نهایت در سال 77 موفق شد که دکترای خود را در رشته تکنولوژی فناوری هستهای از دانشگاه امیر کبیر دریافت کند.
شهید شهریاری؛ در سال 1380 به دانشگاه شهید بهشتی پیوست و در سال 85 با راهاندازی دانشکده مهندسی هستهای دانشگاه شهید بهشتی به عضویت هیئت علمی آن درآمد.
وی همراه با دکتر مسعود علیمحمدی، دکترای فیزیک ذرات بنیادی و عضو هیات علمی دانشگاه تهران، از مشاوران ایران در پروژه مهم سزامی بودند.
در این باره می توان گفت؛ یکی از طرحهای مهم دکتر شهریاری، طراحیهای تئوریک مربوط به ساخت نسل جدید راکتورهای هستهای است که بازتاب زیادی نیز در مراکز علمی جهان داشت.
در 26 بهمن 1390 همزمان با بهرهبرداری از دستاوردهای هستهای جدید ایران با حضور محمود احمدینژاد، رئیس جمهور به یاد خدمتهای این دانشمند هسته ای، تاسیسات هستهای تهران را به نام «شهید شهریاری» تغییر دادند.
شهادت دکتر شهریاری جاده ای را فراروی نسل های جوان گذاشت و با شهادت دانشمند هسته ای کشور نه تنها راه پیشرفت ایران اسلامی گرفته نشد بلکه هر روز شهریاری ها متولد شدند که راهش را با استواری تمام ادامه دهند.
پایان پیام/
نظر شما