به گزارش خبرگزاری شبستان از بیرجند، در بعضی از دعاها آمده است: «و العدل المشتهر ، مطهر الأرض و ناشر العدل فی الطول و العرض» (1) او مجسمه ی عدل مشهور و پاک کننده ی زمین از لوث رذائل و گسترش دهنده ی عدالت بر پهنه ی گیتی است.
در این چنین روزی باید با امام زمان علیه السلام بر اساس مفاد روایات و دعاها بویژه دعای "عهد" پیمانی دوباره بست. معرفت، محبت، ولایت و اطاعت برخی از اصول این پیمان نسبت به حضرت صاحب الزمان علیه السلام است.
*امامت و نبوت کودک از نگاه قرآن
از میان پیامبران اولوالعزم یگانه پیامبری که از هنگام ولادت، به نبوّت خویش به طور آشکار تصریح کرده، حضرت عیسی بن مریم علیها السلام است.
قرآن مجید در آیه 12 سوره مریم، درباره نبوت حضرت عیسی میفرماید:«ای یحیی تو کتاب آسمانی را به قوت فراگیر و ما فرمان نبوت در کودکی به او دادیم».
هم چنین خداوند در همان سوره با اشاره به سخن گفتن حضرت عیسی در گاهواره، نبوت او را تأیید میکند.
*نخستین امام خردسال
در میان امامان دوازده گانه، نخستین پیشوایی که در سن کودکی به امامت رسید، حضرت جواد الائمه علیه‌السلام بود.
حضرت امام محمّد تقی علیه السلام نهمین پیشوای شیعیان و یگانه فرزند حضرت رضا علیه السلام، در روز دهم رجب سال 195 هجری قمری در مدینه چشم به دیدار جهان گشود. آن حضرت در هفت سالگی به مقام امامت رسید.(2)
از آنجا که این مسأله در دوران امامت بی سابقه بود، در ابتدا برخی بدان اعتراض کردند؛ ولی رفته رفته با هدایتهای امام رضا (ع) و کرامتهایی از خود آن حضرت، دل شیعیان آرام گرفت.
از آن جایی که شرایط حاکم بر امامت حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف این روند را به گونه ای دیگر رقم زد، تردیدهای شکننده ای را در ذهن شیعه پدید آورده، کار امام حسن عسکری علیه السلام را مشکل ساخت. ایشان نه فقط در سن و سالی کمتر از دیگر امامان به امامت رسید، بلکه به خاطر مصالحی، ولادتش نیز پنهانی بود و تا زمان امامت ایشان، جز اندکی، جمال دل آرای او را ندیده بودند.
*خلاصه زندگینامه معصوم چهاردهم (حضرت امام مهدی علیه السلام)
آن حضرت نزدیک طلوع فجر روز جمعه، نیمه شعبان، سال 254 هجری قمری در شهر سامراء به طور مخفی و پنهان از دید عموم، پا به عرصه وجود نهاد.
نام : م ح م م د صلوات الله
کنیه : ابوالقاسم ، ابو جعفر و ...
لقب: بیش از 900 لقب برای حضرتش ذکر کرده‌اند که در کتب مختلف موجود می‌باشد. از آن جمله است : مهدی، حجت، منتقم، بقیة الله الاعظم، قائم آل محمد، صاحب الزمان و ...
پدر: امام حسن عسکری (علیه السلام)
مادر : به نامهای نرجس، ریحانه، صیقل، سوسن معروف است.
نقش انگشتر: انا حجة‌الله و خاصتة
دربان: چهار نفربه نامهای عثمان بن سعید، محمدبن عثمان، حسین بن روح، علی‌بن محمد سمری، در غیبت صغری وکالت و وساطت حضرت را بر عهده داشتند.
جریان ولادت آن حضرت همانند حضرت موسی (علیه السلام) در کنار کاخ طاغوت زمان، مخفی و پنهان از دید جاسوسها و عموم مردم انجام گرفت.
حضرت دارای دو غیبت بوده است یکی صغری که حدود 75 سال بطول انجامید و دیگری غیبت کبری می‌باشد که تقریباً از سال 330 هجری قمری شروع شد و از آن زمان به بعد برای حضرت وکیل و نائب خاصی معین و معرفی نشده است بلکه مجتهدین جامع‌الشرایط به عنوان وکیل و نائب عام امور جامعه را بر عهده داشته و دارند.
آن حضرت در همین جامعه بین افراد رفت و آمد و در مجالس به صورت ناشناس شرکت می‌نماید و همه را می‌بیند و شاهد اعمال همگان خواهد بود، ولی دیگران هم گرچه او را می‌بینند اما شخص حضرتش را نمی‌شناسند که کدام یک از اشخاص می‌باشد. افراد بسیاری در غیبت کبری به محضر مبارکش شرفیاب شده‌اند و کسب فیض کرده‌اند.
علائم و نشانه‌های متعدد و گوناگونی جهت ظهور و قیام آن حضرت توسط معصومین(علیه السلام) بیان شده است که در کتابهای اهل سنت و شیعه مذکور است.
وقتی حضرت در مکه معظمه ظهور نماید،313 نفر اصحاب و فرماندهان او از اطراف و شهرهای مختلف در کنار کعبه جمع شوند و در دست هر کدام شمشیری خواهد بود و سپس منادی بین زمین و آسمان گوید: این مهدی موعود است که ظهور کرده و به شیوه حضرت داود و سلیمان(علیهما السلام) قضاوت خواهد نمود و شاهد لازم ندارد. طبق آنچه در روایات آمده است حکومت آن حضرت بین هفت تا نه سال به طول خواهد انجامید.
مدت امامت: حضرت بنا بر مشهور ، روز جمعه، نهم ربیع‌الاول سال 260 هجری قمری پس از شهادت پدر بزرگوارش در سنین پنج سالگی به منصب عظمی و والای امامت و خلافت نائل گردید و تا هر لحظه که خداوند متعال اراده نماید امامت و هدایت جامعه را به عهده خواهد داشت.
مدت عمر: حدود پنج سال همزمان با پدر بزرگوارش امام حسن عسکری (علیه السلام) و پس از آن تا این زمان می‌باشد و در آینده تا هر زمان که خداوند بخواهد تداوم خواهد یافت.
منابع:
1- مفاتیح الجنان زیارت حضرت صاحب الامر علیه السلام .
2- شیخ صدوق، منلایحضرهالفقیه، ج 4، 179.
3- شیخ کلینی، کافی، ج1، ص178 (باب ان الارض لاتخلو من حجة).
پایان پیام/
نظر شما