آثار و برکات تربت امام حسین علیه السلام

خبرگزاری شبستان؛ فضیلت و آثار و برکاتی که برای تربت حسینی است، برای هیچ تربتی و قطعه‏ای از قطعات زمین نیست. خاک کربلا قطعه‏ای از بهشت است که خداوند متعال به واسطه قدردانی از فداکاری سید الشهدا علیه السلام که در راه دین تمام هستی خود را فدا کرد، در آن خاک، برکت، فضیلت و شفا قرار داده است.

چرا تنها این خاک دارای چنین ویژگیها و آثاری است؟

هر چیزی که در این عالم، شرافت ظاهری و یا معنوی می یابد یا به دلیل انتساب آن به خداوند سبحان و شرافت ذاتی است، و یا به دلیل وقوع امر خارق العاده و مهمی است که به آن شرافت و برکت داده است. در تربت کربلای سیدالشهدا (ع) هر دو امر محقق شده است، زیرا خاک کربلا بنا بر روایاتی، هم شرافت ذاتی و خدادادی دارد و هم به دلیل وقوع امری عظیم و واقعه‏ای مهم در آن، دارای فضیلت و آثاری خاص است. آمده است که چون بر مرقد شریف امام حسین علیه السلام آب بستند، پس از چهل روز آب فرو نشست و اثر قبر محو گردید، یکی از اعراب بنی اسد آمد و از خاک قبضه قبضه برداشت و بویید تا به مزار حسین علیه السلام رسید، و چون او را می‏بوسید گریه می‏کرد و می‏گفت: پدر و مادرم به فدایت، چه اندازه خوشبویی که قبر و تربت تو چنین خوشبو است، سپس چنین سرود: 

خواهند نهان سازند قبرش ز حبیبش‏                               خوشبویی خاک قبر گردیده دلیلش‏

آثار و برکاتی که برای تربت پاک حسینی شمرده شده؛
1- تأثیر تماس اعضای بدن با تربت؛ یکی از آثار و برکات تربت سیدالشهدا علیه السلام این است که متبرک نمودن بدن و صورت با آن تربت شریف، تأثیر معنوی زیادی بر انسان خواهد گذاشت، از این رو از برخی بزرگان دین و امامان معصوم نقل شده که بعد از نماز، بدن و صورت خویش را با مهر کربلا متبرک می کنند و نیز دستور داده‏اند که پیش از خوردن تربت جهت شفا گرفتن، آن را بوسیده و با اعضای بدن تماس داده شود. امام صادق علیه السلام فرمود: «خداوند متعال تربت جدم حسین علیه السلام را شفای هر درد، و ایمنی از هر خوف قرار داده است؛ پس هرگاه یکی از شما خواست از آن خاک تناول کند، ببوسد و آن را به چشم گذارد و بر سایر اعضای بدنش تماس دهد...» (1)

2- سجده بر تربت؛ از برکات و آثار خاک مزار امام حسین علیه السلام این است که سجده بر آن تربت پاک حجابهای ظلمانی را کنار زده و در توجه حق تعالی به نمازگزار مؤثر است. امام صادق علیه السلام در این باره می‏فرماید: «همانا سجود بر تربت حسین علیه السلام حجابهای هفتگانه را پاره می کند»(2) منظور از «حجاب» در کتاب و سنت، حجابهایی است که بین بنده و خالق حایل شده و او را از شهود خداوند محجوب می سازد که در مرحله اول، حجابهای ظلمانی و در مرحله دوم، حجابهای نورانی بر طرف می‏شود اما مراد از حجابهای هفتگانه، ظاهرا حجابهای ظلمانی است. سجده بر تربت حضرت سیدالشهدا علیه السلام این خاصیت را دارد که در صورت معرفت به حق حضرت و ولایت او، حجابها را دریده و راهگشای وصول به کمالات انسانی باشد. سجده بر خاک سرکوی تو آرند خلایق‏                                جان فدای تو که هم قبله و هم قبله نمایی‏

اما در رابطه با اینکه در میان شیعه معمول و مرسوم است از خاک مقدس کربلا یعنی تربت کنار قبر سیدالشهدا علیه السلام خاک برداشته و با آن مهر درست کرده و غالبا در نماز، بر آن سجده می‏کنند بدین خاطر است که از خاک زمین بوده و به تمامی خاکها می‏توان سجده کرد و از سوی دیگر خاک کربلا به لحاظ شهادت امام حسین علیه السلام و یاران باوفایش شرافت پیدا کرده، به گونه ای که اهل بیت علیه السلام نیز به ما فرموده‏اند در هر نمازی که سجده بر تربت کربلا باشد خداوند آن نماز را به خاطر آن حضرت قبول می‏کند. چنانکه حضرت صادق علیه السلام از خاک کربلا درون کیسه‏ای ریخته و در سجاده همراه داشت، در هنگام نماز آن کیسه را باز می‏کرد و بر آن سجده می‏نمود.

3- شفا یافتن؛ از جمله آثار و برکات قطعی تربت پاک سیدالشهدا علیه السلام شفا بودن آن برای دردهاو آلام انسان است. روایاتی که دلالت بر این امر دارند به سه دسته تقسیم می‏شوند: دسته اول روایاتی است که شفا بودن را برای تربتی که از خود قبر شریف برداشته شود مخصوص کرده، چنانکه امام صادق فرمود: «به درستی که نزد سر حسین علیه السلام تربت سرخی است که شفای هر دردی غیر از مرگ می باشد» (3) دسته دوم روایاتی است که با تعبیرات مختلف توسعه‏ای از بیست ذراع تا پنج فرسخ و یا ده میل را برای آن قائل است. چنانکه امام صادق علیه السلام فرمود: «حریم مزار حسین علیه السلام پنج فرسخ از چهار جانب قبر است »(4) و دسته سوم روایاتی است که به طور مطلق جنبه شفا بودن تربت را مطرح نموده‏اند. چنانکه امام صادق علیه السلام فرمود: «خاک مزار امام حسین علیه السلام برای هر دردی شفاست». (5)

      تا شفا بخشد روان و جسم هر بیمار را                                           در حریم وصل خود خاک شفا دارد حسین‏

و نیز امام رضا علیه السلام فرمود:«خوردن گل، مانند خوردن مردار و خون و گوشت خوک، حرام است مگر گل مزار حسین علیه السلام، بدرستی که در آن شفای هر درد و امنیت از هر ترسی است» (6) عالم زاهد پرهیزگار حجةالاسلام حاج شیخ محمد حسن عالم نجف آبادی قدس سره نقل کرده است: من در زمان مرجعیت مرحوم آیة الله آخوند خراسانی (ره) که در نجف اشرف مشغول تحصیل بودم مریض شدم و این بیماری مدتی طول کشید و پرستاری مرا بعضی از طلاب در همان حجره مدرسه بر عهده داشتند . پس از چندی بیماری من به قدری شدید شد که اطبا از شفا یافتنم مأیوس شدند و دیگر برای معالجه‏ام نیامدند، و من در حال تب شدید گاهی بیهوش می‏شدم و گاهی به هوش می آمدم. یکی از رفقا که مرا پرستاری می‏کرد شنیده بود که عالم زاهد آیت الله حاج علی محمد نجف آبادی قدس سره مقداری از تربت اصل حضرت سیدالشهدا علیه السلام را دارد. او به منزل معظم له رفته و از وی خواسته بود که قدری از آن تربت را بدهد که به من بخورانند تا شفا یابم. ایشان فرموده بود: من به قدر یک عدس تربت دارم و آن را گذاشته ام که بعد از مرگم در کفنم بگذارند. آن آقا ناراحت شده و گفته بود: حالا که ما از همه جا مأیوس شده و به شما پناه آورده‏ایم شما هم از دادن تربت خودداری می‏کنید؟ این بیمار در حال احتضار است و می‏میرد. آیت الله حاج علی محمد، دلش به حال بیمار سوخته و قدری از آن تربت که از جان خود عزیزترش می داشت به آن شخص داده بود. تربت را با آب مخصوصی که وارد شده در آب حل کرده و به حلق من ریخته بودند. من که در حال بیهوشی به سر می‏بردم، ناگهان چشمان خود را باز کرده و دیدم رفقا اطراف بسترم نشسته‏اند، خوب دقیق شدم و آنان را شناختم و قصه تربت را که به حلقم ریخته بودند برایم شرح دادند.

به برکت ترتبت مقدس امام حسین شفا یافتم

کم کم در خود احساس نیرو و نشاط کردم و حرکتی به خود داده نشستم، دیدم نشاط بیشتری دارم برخاستم و ایستادم و چون یقین کردم که به برکت ترتبت مقدس امام حسین علیه السلام شفا یافتم حال خوشی پیدا کردم و به رفقا گفتم: از شما خواهش می کنم که از حجره بیرون بروید، چون می‏خواهم زیارت عاشورا بخوانم رفقا از حجره بیرون رفتند و من درب حجره را بستم و بدون احساس ضعف با آن حال خوشی که قابل و صف نیست مشغول خواندن زیارت حضرت سیدالشهدا علیه السلام شدم » (7) شفای بیماران به وسیله تربت آن حضرت یکی از برکاتی است که خداوند متعال در عوض شهادت امام حسین علیه السلام به وی عطا فرموده است.

تربتت راز شفای همه درد است حسین تن و جان را نبود مثل تو آگاه طبیب‏

4- تأثیر کام برداشتن اطفال با تربت؛ کام برداشتن اطفال با تربت امام حسین علیه السلام موجب ایمنی کودک می شود چنانکه امام صادق علیه السلام فرمود: «کام فرزندانتان را با تربت حسین علیه السلام باز کنید که آن امان است» (8)

5- تأثیر تربت حسین علیه السلام، همراه جنازه؛ صاحب کتاب «مدارک الاحکام» می نویسد: در زمان حضرت صادق علیه السلام زنی بود که بچه‏هایی که از زنا بدنیا می آورد در تنور می‏انداخت و می‏سوزانید. وقتی مرد، پس از غسل و کفن او را به خاک سپردند، اما زمین جنازه‏اش را بیرون انداخت. جایی دیگر او را دفن کردند باز زمین او را نپذیرفت تا سه مرتبه، آنگاه مادرش به امام صادق علیه السلام متمسک شد. حضرت فرمودند: کارش چه بود؟ عرض کردند زنا و سوزاندن بچه‏های حرامزاده. فرمود: هیچ مخلوقی حق ندارد مخلوقی را بسوزاند، سوزاندن به آتش مخصوص خالق است عرض کردند حال چه کنیم؟ فرمود: مقداری از تربت حسین علیه السلام با او در قبر بگذارید. تربت حسین علیه السلام امان است. همراهش گذاشتند زمین او را پذیرفت. در توقیع مبارک حضرت حجة بن الحسن عجل الله تعالی فرجه الشریف نیز برای این کار اذن داده شده است. یکی از شیعیان در زمان غیبت صغری توسط نایب خاص حضرت برای ایشان نوشت: آیا جایز است ما تربت حسین علیه السلام را با میت در قبر بگذاریم، یا با تربت حسین روی کفن بنویسیم؟ حضرت در پاسخ مرقوم فرمود: هر دو کار پسندیده است. البته باید رعایت احترام تربت بشود. مهر یا تربت، مقابل یا زیر صورت میت باشد، بلکه به برکت خاک قبر حسین علیه السلام قبر میت محلی امن از هر بلا، آفت و عذاب گردد. (9)

 6- تسبیح تربت؛ از حضرت صاحب الزمان عجل اللع تعالی فرجه الشریف روایت شده که فرمود: هر کس تسبیح تربت امام حسین علیه السلام را در دست گیرد و ذکر را فراموش کند، ثواب ذکر برای او نوشته می‏شود». (10) و امام صادق علیه السلام فرمود:یک ذکر یا استغفار که با تسبیح تربت حسین علیه السلام گفته شود برابر است با هفتاد ذکر که با چیز دیگر گفته شود»(11)

پی نوشتها:
1- وسائل الشیعه , شیخ حر عاملی , ج 4 ص 1033
2- کافی , مرحوم کلینی , ج 4 ص 588
3- کامل الزیارات , ابن قولویه , ص 272
4- مکارم الاخلاق , طبرسی , ج 1 ص 360
5- کافی , مرحوم کلینی , ج 1 ص 360
6- تهذیب الاحکام , شیخ طوسی , ج 6 ص 74
7- نقل از کتاب سید الشهدا آیت الله شهید دستغیب , ص 166
8- وسائل الشیعه , شیخ حر عاملی , ج 4 ص 1033
9- وسائل الشیعه , شیخ حر عاملی , ج 4 ص 1033
10- بحارالانوار , علامه مجلسی , ج 44 ص 280
11- نقل از کتاب «درسی که حسین (ع ) به ما آموخت» شهید هاشمی نژاد, ص 451

منبع: پایگاه اطلاع رسانی حج وابسته به بعثه مقام معظم رهبری 

  پایان پیام/