خبرگزاری شبستان/ گیلان
دوباره عطر خوش حسینی به مشام می رسد و نوای یا حسین(ع) گوش و جان را نوازش می دهد، زمزمه ای که همواره ورد زبان ملت مسلمان ایران بوده و تا ظهور منجی عالم بشریت حضرت مهدی موعود(عج) ادامه خواهد داشت.
باردیگر ماه قیام و خون فرا رسید و دل های آزادگان جهان به سوی حسین بن علی(ع) متمایل گشت و چشمانشان به واقعه عاشورا دوخته شد، واقعه ای که 14 قرن از وقوع آن می گذرد، اما هنوز هرسال در سالگشت وقوع آن نه تنها مسلمانان و شیعیان بلکه اهل تسنن و تمامی آزادگان جهان را به سوی خود جلب می کند.
آنچه در اولین نظر از واقعه جانگداز عاشورا به چشم می خورد و جلب توجه می کند انگیزه ماورای مادی این جنبش عظیم است.
سید و سالار شهیدان حسین بن علی (ع) از سرآغاز قیامش و حرکت از مدینه و حتی قبل از آن، از شهادت خود و اسارت خاندانش اطلاع و بارها از طریق غیب توسط پیامبر اکرم(ص) و حضرت علی(ع) از شهادت خویش باخبر گشته بود، اما حضرت ابا عبدالله الحسین(ع) به هدف خویش که انجام وظیفه خطیر الهی و احیای دین و سنت نبوی بود اصرار می ورزید.
اما آنچه در لحظه به لحظه این واقعه به چشم می خورد، سبقت گرفتن اصحابش برای شهادت از یکدیگر تا جان باختن طفل 6 ماهه اش در راه حق و تا لحظه شهادتش که زیر لب زمزمه می کند: الهی رضا بقضائک، تسلیما لامرک، لامبعود سواک.
با گذشت قرن ها و سال ها نه تنها آتش سوزان این واقعه عظیم در سینه عاشقان حسین بن علی(ع) خاموش نشده بلکه روز به روز بر گرما و حرارتش افزوده می شود، واقعا این حسین کیست که عالم همه دیوانه اوست؟
روزهای ماه قیام و خون، روزهایی است که عمق آن در حوزه تفکر و عمل مسلمانان جهان ابعاد وسیعی دارد، محرم که می آید، دلدادگی به اوج خود می رسد و کوی عاشقان اهل بیت(ع) سرشار از ارادت می شود، و صدای یا حسین(ع) آشناترین فریاد عزاداران می شود و عباس بزرگترین مدرسی که پیروان مکتبش را درس می دهد.
محرم تفکری ناب را برای بقای اسلام اشاعه می دهد تفکری که باعث شد ملت شهید پرور ما در جنگ تحمیلی شجاعانه در برابر جبهه استکبار جهانی ایستادگی کند و با مقاومتش دشمن را شکست دهد.
از قلب آمریکا گرفته تا آسیا و از اروپا گرفته تا اقیانوسیه و آفریقا در این ماه همه حسینی می شوند و به پای درس کلاس عاشورایی می نشینند. در ماه محرم نیز به هر جای ایران اسلامی که نظر کنی، اثری از این رویداد ماندگار با ریشه ای عمیق و مستحکم پیدا می کنی.
از ساحل دریای خزر گرفته تا خلیج همیشه فارس، از غرب گرفته تا شرق، همه و همه با اجرای آیین ها و مراسم هایی که از نیاکانشان به ارث برده اند ماه محرم را گرامی می دارند اگر چه در پیچ و خم تاریخ، این سنت ها و آیین ها شکلی دیگر به خود گرفته، ولی هیچگاه اصل هدف و راه خود را که همان تبیین قیام عاشوراست به فراموشی نسپرده است.
سنت ها و آیین های ماه محرم مثل همه آیین های بزرگ ملی و مذهبی، اگرچه مضمونی واحد و ریشه های تاریخی معینی دارد، ولی مانند درخت تناوری است که بر هر شاخه اش برگ و بار دیگری است، البته این تنوع در شاخ و برگ ها به علت وجود بن مایه های فرهنگی و تفاوت در ذوق و خلقیات جماعات مختلف این سرزمین است.
مردم خطه شهرستان مرزی بندر آستارا نیز که در غربی ترین نقطه از گیلان در کنار ساحل دریای خزر زندگی می کنند، نگاه ویژه و خاصی به ماه محرم دارند. مراسم های مذهبی در ماه محرم در نگاه شیعیان و اهل تسنن آستارا از قداست و احترام ویژه ای برخوردار بوده و است.
اگر چه آیین های ماه محرم در این شهر مرزی سرشار از عناصر مشترک و همگونی است که در دیگر نقاط ایران نیز به چشم می خورد، ولی این آیین ها و سنت ها در آستارا برخوردار از مضمونی محلی و فرهنگی است که در این منطقه با توجه به ویژگی های اجتماعی آن، شایسته توجهی ویژه است.
عشق به خاندان پیامبر اکرم(ص) و امام حسین(ع) و یاران باوفایش در اعماق دل شیفتگان خاندان حسینی این شهر مرزی آشیانه کرده و در ایام محرم به جوش می افتد، هرکسی به نوعی این عشق را ابراز می کند. در این ایام هرکسی در هرکجا که باشد، محرم مقصد مشترکاتشان است.
حضور پرشور شیعیان درکنار برادران اهل تسنن خود در مساجد، تکایا و حسینیه ها تبلور عشق درونی مردم این منطقه به سید و سالار شهیدان است.
پیراهن مشکی و بیرق ها سبز و سیاه شناسنامه این ایام و فریاد یا حسین (ع) بغض شکسته و بهانه ای برای جاری شدن سیل اشک عاشقان حسین بن علی (ع) است.
محرم در شهرستان مرزی آستارا به صورت رسمی با برگزاری آیین سنتی طشت گذاری در مساجد، تکایا و حسینیه ها شروع می شود و در روزهای تاسوعا و عاشورا عشق و ارادت شیعیان و اهل تسنن این شهر مرزی به اوج خود می رسد.
آستارایی چه شیعه و چه سنی در کنار یکدیگر به برگزاری هرچه با شکوه عزای سید و سالار شهیدان حضرت ابا عبدالله الحسین(ع) همت می گمارند و در کنار همدیگر خود را خادم دستگاه حسینی دانسته و خدمت گذاری در این راستا را برای خود یک افتخار و ارزش می دانند.
پایان پیام/
نظر شما