به گزارش خبرگزاری شبستان نشریه آمریکایی "تایم" در مقاله ای با اشاره به چالش های دولت نوپای محمد مُرسی در سیاست خارجی اش، از قول رییس دفتر سیاسی حماس نوشت که اکنون زمان چیدن میوه های درخت بهار عربی است.
این هفته نامه امریکایی در این مقاله که به قلم " اشرف خلیل" نوشته شده به موضوع جایگاه مصر در قبال تحولات غزه پرداخته است و می نویسد: بحران درگیری های فزاینده در نوار غزه ، قوی ترین چالش در سیاست خارجی دولت نوپای "محمد مرسی" رییس جمهور مصر به حساب می آید؛ چالشی که بر مبنای فاصله گرفتن از سیاست های "حُسنی مبارک" دیکتاتور و رییس جمهور سلف مرسی استوار است.
غزه ریسمان باریکی است که مُرسی روی آن راه خواهد رفت و هر تصمیم سازی او راجع به غزه ، بر مبنای دقت نظر و فشارهای بین المللی و داخلی انجام خواهد گرفت. محمد مُرسی روز جمعه در سخنانی تاکید کرده بود که مصر بعد از انقلاب، برگی جدید را در تاریخ غزه ورق خواهد زد.
مُرسی در اولین گام برای حل بحران غزه، در اقدامی بی سابقه "هشام قندیل" نخست وزیر خود را به غزه فرستاد و او در غزه با مقامات بلندپایه دولت حماس دیدار وگفت و گو کرد و ضمن آن از مجروحان در بیمارستان "شفا" غزه نیز عیادت کرد.
مرسی پایان سیاستهای دوران مبارک را در قبال موضوع غزه اعلام و به صراحت بیان کرده است :" مصر امروز و جهان عرب امروز بسیار متفاوت از گذشته است و مصر هرگز غزه را تنها نخواهد گذاشت". وی همچنین به اسرائیل هشدار داد که بابت ادامه دادن به تهاجماتش بهای سنگینی پرداخت خواهد کرد. مصر در دوران حاکمیت مبارک ، گذرگاه "رفح " را مسدود کرده بود و همین سیاست، انتقاد شدید از دیکتاتور مصر را در داخل کشورو خیابان های عربی برانگیخته بود.
" اخوان المسملیمن" مهمترین جریان اسلامی مصر در طول سال های گذشته، "حُسنی مبارک" را نوکر آمریکا و اسرائیل و شریک جنایات آن علیه مردم غزه می دانست؛ به ویژه در عملیات بزرگ چهار سال پیش اسرائیل علیه غزه که به عملیات " سُرب گداخته " معروف شده بود و از دسامبر 2008 تا ژانویه 2009 ( دی 1387 )جریان داشت، اخوان المسلمین به طور مشخص سیاستهای مبارک در قبال غزه را بشدت محکوم می کرد.
مبارک که غزه را خط قرمز امنیت ملی خود بر می شمرد، این استراتژی را همچنان در سالهای بعد هم دنبال می کرد. پلیس مصر در سال 2009 بشدت اعضای جنبش اخوان المسملین را سرکوب کرد و دهها تن از رهبران بلندپایه آن را به زندان انداخت.
** مُرسی اقدامی قاطع برخلاف کمپ دیوید انجام نداده است
تایم در ادامه مقاله خود تصریح کرد: با همه این اوصاف، مُرسی هیچ گاه یک اقدام عملی قاطع که پیمان "کمپ دیوید" امضا شده در سال 1979 میان مصر و اسرائیل را تهدید کند، انجام نداده است. تنها اقدام مرسی در این راه، فراخواندن سفیر مصر از تل آویو بود؛ البته مبارک هم در طول 29 سال حکومتش چندین بار زیر فشار خشم عمومی در مصر و هر گاه که خشونت ها در غزه به اوج خود می رسید، اقدام مشابهی انجام می داد.
اما با گذشت زمان که بحران غزه هرچه بیشتر عمیق می شود، اگر اسرائیل وارد عملیات زمینی در غزه شود، در آن هنگام فشارهای بین الملی و همچنین در داخل برای ابتکار عمل مُرسی شدید تر خواهد شد. تایم افزود: سفر قندیل به غزه هرچند حائز اهمیت است اما تقریبا" اقدامی است نمادین".
قندیل تجربه کار کردن در زمینه سیاست خارجی را ندارد و پیش از این پست وزیر آبیاری دولت مُرسی را برعهده داشته است. در دوران حکومت مُبارک، مسئله غزه فقط در حیطه وظایف وزارت اطلاعات مصر بود.
"عمر سلیمان " برای مدتی محدود وزیر اطلاعات بود و اوائل امسال بعد از انجام یک عمل جراحی در آمریکا در گذشت. این امکان هم وجود دارد که مصر برای قطع حملات راکتی به اسرائیل، "حماس" را تحت فشار قرار دهد. دستگاه اطلاعاتی مصر به واسطه کانالهای ارتباطی اش در جریان این حملات قرار دارد.
رئیس جمهور مصر در این پنج ماهی که از عمر کاری آن می گذرد، در سیاست خارجی، دنباله روی وضعیتی شطرنجی بوده است. مُرسی در مورد تظاهراتی که در قاهره و کل جهان عرب و سایر نقاط جهان در اعتراض به فیلمی موهن درباره پیامبر اسلام به راه افتاد، قضاوت خوبی نداشت.
مُرسی حادثه کشته شدن سفیر آمریکا در لیبی را که در جریان حمله تظاهرکنندگان به کنسولگری آمریکا در شهر "بنغازی" کشته شد را محکوم نکرد و همین بی تفاوتی، موجبات سرزنش او از سوی "اوباما" را برانگیخت . آمریکا سالانه 3/1 میلیارد دلار به مصر کمک می کند. اینک این پرسش برای آمریکا باقی است که آیا مصر می تواند همچنان متحد آمریکا باقی بماند یا خیر؟
تایم می نویسد دولت مُرسی می توانست این رفتارش را اصلاح کند.در داخل کشور هم مرسی با موضع گیری چندان محکم ملت در قبال حوادث غزه مواجه نیست. خشم عمومی مردم مصر در قبال حوادث غزه در میدان "التحریر" آنچنان پرشور نبوده است و تنها نزدیک به 2 هزار نفر روز جمعه گذشته در این میدان در اعتراض به حملات هوایی اسرائیل به غزه تجمع کردند.
احیانا" با اوج گرفتن این خشونت و ورود اسرائیل به حملات زمینی و با توجه به اینکه شبکه های ماهواره ای تلویزیون های عرب از جمله " الجزیره" پوشش گسترده ای از تحولات غزه دارند، یقینا" خشم وخروش مردمی در مصر بسیار قوی تر از این خواهد بود. شاید با توجه به فضای روانی حاکم بر مردم مصر، اخوان المسلمین هم دست از سرزنش مُرسی در قبال تصمیم گیری هایش در مورد غزه بردارد اما این موج انتقادها از جانب سایر طیف های سیاسی مصر نظیر سلفی ها تا سکولارها همچنان ادامه خواهد داشت.
سلفی ها، طیف تازه وارد به عالم سیاست مصر هستند و خصومتشان با اسرائیل پایدار است و همواره از آزاد سازی قدس سخن می گویند.یکی از عناصر کلیدی در مورد بازتاب تصمیم گیری های مُرسی راجع به غزه را می توان در اظهارات رهبران "حماس" جستجو کرد زیرا که حماس از شعبات اخوان المسلمین بوده است.
رهبران حماس همواره از تمجید کنندگان مُرسی بابت حمایت هایش از غزه بوده اند. "اسماعیل هنیه" رهبر حماس پنجشنبه گذشته در یک سخنرانی تلویزیونی ساختار، رهبری و روح جدید حاکم بر مصر را ستود. اما اسماعیل هنیه همچنین به این نکته هم اشاره کرد که " ما باید به این اشغالگر (اسرائیل) ثابت کنیم که زمان تغییر کرده است".
سایر رهبران حماس هم اظهاراتی در این زمینه داشته اند. "خالد مشعل" از رهبران حماس روز پنجشنبه گذشته در سخنانی در شهر خارطوم مرکز سودان از دولتهایی که بعداز انقلاب های مردمی روی کار آمده اند مانند مصر، لیبی و تونس درخواست کرد که از "سیاستهای گذشته این کشورها فاصله بگیرند ومسیری جدید را در برخورد با اسرائیل و فلسطینیان در پیش بگیرند ".
او گفت :" امروز رهبران عرب واسلام باید سقف پروازشان را ارتفاع ببخشند و قاعده بازی را تغییر دهند. زمان برای گلچین کردن میوه درخت بهار عربی فرا رسیده است ".
نظر شما