خیمه گاه شاهد اولین برنامه روایتگری عاشورا در محرم 1434

برای نخستین بار روایتگری واقعه عاشورا در محل خیام حسینی در کربلا با شور و شوق زائران حسینی در محرم 1434 هجری قمری به اجرا در آمد.

به گزارش خبرگزاری شبستان، روایتگری؛ طرحی نو در عمق بخشی مفاهیم واقعه عاشوراست که توسط نمایندگی بعثه مقام معظم رهبری در کربلای معلی برای اولین بار در دهه اول محرم در خیمه گاه حسینی و به صورت موردی در صحن های حرم سیدالشهدا و حضرت ابالفضل العباس اجرا شد.

حجت الاسلام سیدعلی اصغر علوی، دانش آموخته دانشگاه امام صادق(ع) گفت: گفتمان سازی فرهنگ عاشورایی در کشور به منظور در امان ماندن از آفات آخرالزمان و مسلح شدن به سلاح اباعبدالله الحسین(ع) مهمترین اهداف راه اندازی این سبک عزاداری و نوحه خوانی است.

وی با اشاره به خطبه پنجم نهج البلاغه تصریح کرد: حضرت امیر علیه السلام در این خطبه می فرمایند امواج فتنه ها را با کشتی های نجات بشکافید و همه می دانیم سیدالشهدا کشتی نجات است و آیین روایتگری واقعه عاشورا تببین ابعاد واقعه عاشورا و امام علیه السلام را در بر دارد.

حجت الاسلام علی ملا کاظمی، دانشجوی دکترای قرآن و متون اسلامی دانشگاه معارف اسلامی قم و عضو هیئت علمی دانشگاه دامغان، نیز با تشریح برنامه روایتگری که در اماکن زیارتی شهر کربلا برگزار می شود، گفت: روایتگری، روشی نو در بیان مفاهیم ناب اهل بیت علیهم السلام با تأکید ویژه بر عاشورای حسینی و اتصال آن با عاشورای خمینی در راستای آماده سازی جامعه برای درک جامعه مهدوی است.

این پژوهشگر درباره اینکه روایتگری خوب چه ویژگی هایی دارد گفت: اعتقاد راویان این عرصه بر آن است که روایتگری خوب سه ویژگی می خواهد؛ نخست آن که در بینش مخاطب تاثیرگذار باشد به این معنا که در رفع و دفع باورهای غلط و تثبیت باورهای مثبت وی موثرباشد. مرتبه دوم تأثیرگذاری بر احساسات و عواطف است تا بتواند احساسات مثبت او را تحریک و تهییج کند به این معنا که محبت به خوب ها و خوبی ها را در وی پدید آورد و نیز مایه کنترل احساسات غلط در مخاطب باشد تا تنفر از بدها و بدی ها در دل و جان او رسوخ کند.

وی افزود: یک روایتگری خوب باید در منش و رفتار مخاطب تاثیرگذار باشد تا آن که نتیجه عملی برای ترک کار ناپسند و انجام کارهای پسندیده را برای وی به ارمغان آورد.

وی ادامه داد: روایتگری در معنای مورد نظر ما تفاوتهای متعددی با سخنرانی‌های معمول دارد و برای کسانی که در جلساتی از این دست در عتبات مقدسه یا جاهای دیگر حضور داشته‌اند بی‌نیاز از توصیف است؛ چرا که ایشان به علم حضوری این تفاوت را دریافته‌اند اما برای آنان که هنوز تفاوت این نوع سخن گفتن برای ایشان با سخنرانی‌های خطبا چندان واضح نشده است لازم است بیان شود.

دانشجوی دکترای قرآن و متون اسلامی دانشگاه معارف اسلامی قم درباره سیر مطالعاتی این برنامه نیز گفت: اگر راوی بخواهد در مورد امام حسین(ع) و به طور کلی معصومین(ع) مطلبی بگوید یا بنویسد باید با دو بعد آن ذوات نورانی؛ یعنی بعد لاهوتی و بعد ناسوتی (یا همان افلاکی وخاکی) آشنا باشد. ما در این بخش سیر مطالعاتی پیرامون حضرت سید الشهداء(ع) را معرفی می کنیم و در مورد سایر حضرات معصومین(ع) نیز به همین نحو با در نظر گرفتن تفاوت های گریزناپذیر می‌توان سیر مطالعاتی پیشنهاد داد.

وی افزود: راوی ابتدا باید هم پیرامون وقایع نهضت عاشورا از قبل از وقوع، تا خود حادثه، وقایع پس از آن و همچنین در ابعاد ملکوتی آن حضرت(ع) مطالعه و پژوهش داشته باشد. سیر مطالعاتی برای تحقق این هدف اینگونه آغاز می‌شود که ابتدا باید ذهنیت راوی را از تصوراتی که در ذهن عامه مردم وجود دارد و بعضاً آمیخته با تحریفات است، پاک کرد. در راستای تحقق این هدف ابتدا لازم است راوی مطالعه خود را با یک کتاب تاریخی صرف اما قابل اطمینان که در عین حال بسیار مفصل و خسته کننده نباشد آغاز کند. در منابع، کتابی که این ویژگی را داشته باشد نفس المهموم شیخ عباس قمی و کتاب قصه کربلا نوشته حجت الاسلام نظری منفرد، منبع مناسبی به نظر می‌رسند.

به گزارش پایگاه اطلاع رسلنی حج وابسته به بعثه مقام معظم رهبری وی مطالعه کتاب هایی که از حماسه عاشورا نگاه تحلیلی را دنبال می کنند، ضروری دانست و عنوان کرد: آثاری همچون عبرتهای عاشورا اثر حجت الاسلام خاتمی که در واقع شرح بیانات رهبر فرزانه انقلاب در موضوع عوام و خواص است، آذرخشی دیگر از آسمان کربلا مجموعه ای از سخنرانی آیت الله مصباح یزدی، از جمله این موارد است و در ادامه روند مطالعاتی و مطالعه پیرامون بعد دوم؛ یعنی بعد لاهوتی (افلاکی) با کتاب الخصائص الحسینیه نیز مطلوب است و در کل این مسیر راوی همواره باید با استاد طی طریق کند.
پایان پیام/

 


 

کد خبر 197085

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha