تبیین ابعاد سیاسی واقعه غدیر

تبیین ابعاد سیاسی واقعه غدیر
با فرارسیدن عید غدیر تبیین ابعاد سیاسی این عید، نتایج تاریخی آن و مظاهر کنونی غدیر در مردم سالاری اسلامی در ایران اهمیت می یابد. بدین منظور سه محور اساسی مطرح می شود:
 موضوع اکمال دین ،اهمیت و جایگاه امامت
 ولایت فقاهت ؛ادامه حضور و مدیریت دین و تلاش برای پیگیری امامت
 آموزه های اجتماعی و سیاسی امام علی (ع) با عنوان " تجلی گفتارعدالت اجتماعی در کردار "
شیعیان معتقدند پس از پیامبر این شؤون نبی به امام منتقل می گردد تا فلسفه ارسال رسل با اصل امامت تداوم یابد. از اینرو مساله امامت به ریاست عامه اکتفا نمی کند، بلکه به معنی مرجع دینی مطرح است. اهل سنت و تمامی مردم جهان بر این امر واقفند که جامعه به رهبر نیاز دارد و هر جامعه ای باید پیشوایی داشته باشد که همه از وی اطاعت نمایند. ولی شیعه مساله امامت را خیلی عمیق تر از این مطرح می کند. وی قائل است پیامبر از جانب خدا امام بعد از خویش را به امت اسلامی معرفی کرد و هر امام، پیشوای بعد از خود را مشخص می کند و آنان نه تنها به معنی رهبری جامعه اسلامی، بلکه به عنوان وصی پیامبر، علومی را که بر آنان افاضه گردیده به مردم ابلاغ می نمایند و مرجع دینی و کارشناس اسلام پس از رسول خدایند و چون رسول اکرم - صلی الله علیه و آله - بر ضمائر دلها آگاهی دارند و بسان یک روح کلی بر همه روحها محیط می باشند. پس از غیبت نیز مساله امامت در قالب "ولایت فقاهت" جاری می شود. مردم سالاری اسلامی ایران نیز تلاشی برای پیگیری موضوع امامت در مرتبه ولی فقیه می باشد. ولی فقیه حراست از دین و محافظت از حقوق مردم در مردم سالاری اسلامی را به عهده دارد.
گزاره محوری دیگر ی که از نتایج غدیرو امامت علی(ع) برمی آید تعالیم اجتماعی سیاسی ایشان می باشد که از سطح گفتار به عمل تسری یافته و هم اکنون نیز می تواند راه گشای بسیاری از مشکلات اجتماعی و سیاسی باشد. امام علی (ع) خطوط کلی سیاست خود را بر عدالتی همه‌جانبه و همگرا مبتنی بود ترسیم کرده است. ایشان با شرافت مبارزه نمود و همه‌ی مسلمانان را با تمام اختلافی که از لحاظ نژاد و زبان داشتند در این سیاست‌گذاری که مبتنی بر عدالت مطلق بود شریک نمود. از این جهت او معنای جدیدی به امارت و سیاست می‌دهد و از دیدگاه او اسلام مکتب فداکاری و گذشت و قانون ابدی و طبیعی عدالت و برابری است. این اصل عدالت اجتماعی که امام علی(ع) از آن صحبت می‌کند چیست؟ اصلی است جهانی. این اصلی است که تمام مسلمین را علی‌رغم تفاوت‌های فرهنگی، زبانی، نژادی، جغرافیایی مساوی و برابر و در مقابل حکومت الهی و قانون یکسان می‌شمارد. نه اعراب را بر غیر اعراب برتری و فضل است نه خاصان را بر عوام و نه رئیس دولت را بر کارمند و مالیات بده. او به آینده‌ی دور نظر دارد. زیرا محیط اسلام باید با محیط امپراطوری‌های دیگر مانند روم و ایران در گذشته فرق داشته باشد.
در عدالت سیاسی و اقتصادی امام علی(ع)، زمام‌داری یک وسیله‌ است و نه یک هدف. زمام‌داری، وسیله‌ای است برای رسیدن به اهداف ارجمند یعنی تثبیت و استقرار انسانیت بر مبنای توحید. از دیدگاه او هرکس پس از او زمام‌داری را به عهده بگیرد، اگر دادگر بوده است خدا به وسیله‌ی دادگریش او را نجات می‌دهد، و اگر ستمگر بوده است، صراط چنان او را به لرزه درمی‌‌آورد و تکان می‌دهد که بندهایش از هم جدا می‌شود. پس در این صورت راه زمام‌دار باید راه کتاب خدا باشد: عدالت برای همه‌ی مردم از سوی همه‌ی مردم، احساس عدالت الهی کردن است و این از طریق ایمان صورت می‌گیرد. عدالت اجتماعی در اینجا وفاداری به امانت اجتماعی است. زیرا عدالت پروردگار رساتر و فراگیرنده است.

نویسنده:اقدس اقبال

پایان پیام/