مریم صباغ زاده با بیان اینکه زنان با هویت یک نویسنده درعرصه داستان نویسی در دهه‌های اخیر به صورت جدی ورود پیدا کردند به خبرنگار شبستان ، گفت:حضور زنان در حوزه شعر به صورت جدی ورسمی قدمتی طولانی‌تردارد چنانکه ما شاعرانی مانند«رابعه بنت کعب» را اززمانهایی بسیار دور در تاریخ ادبیات داریم اما اگر بخواهیم درباره داستان سخنی بگویم باید این نکته را درنظربگیریم که زنان در حوزه ادبیات شفاهی از زمانهای دور حضوری فعال داشته‌اند وما زنانی مانند شهرزاد قصه گو را دراین زمینه داریم.
وی افزود: پرداختن به داستان به معنایی متداول امروزی حکایتی دیگری دارد ما برای ورود در این عرصه تاخیرداشته‌ایم با این وجود ما در حوزه داستان زنانی مانندسیمین دانشور، مهین بهرامی، شریف‌زاده و کمی جلو‌تر نویسندگانی مانند بلقیس سلیمانی، زهرا زواریان، راضیه تجار، منیژه، آرمین غزاله علیزاده و را داریم که درعرصه داستان نویسی زنانی موفق بوده‌اند و آثار خوبی از خود به یادگار گذاشته‌اند که البته برخی از این نویسندگان از دوره قبل ازانقلاب فعالیت هنری خود را آغاز کرده‌اند وبعد ازانقلاب اسلامی نیز همچنان به فعالیتهای خود ادامه می‌دادند و با جدیت به کار می‌پردازند.
وی خاطر نشان کرد: درعرصه انقلاب و دفاع مقدس حضور زنان همدوش مردان بود و آنها همگام با هم عرصه داستان را پیش بردند وحتی در بحثهای دفاع مقدسی نیز ورود پیدا کردند ودراین زمینه بیشتربجای پرداختن به بعد سیاسی به بیان بیان عواطف و احساسات و معشوق که معمولا همان مردی بود که در جبهه‌ها فعالیت می‌کرد، پرداختند و بیشتربه دنبال آرمانخواهی بودند و البته دراین مختصات عشق پاک زمینی در قلب مردان حاضر در جبهه‌های جنگ وجود داشت که باید گفت که ما دراین زمینه داستانهای عاشقانه بسیارزیبایی را داریم که توسط نویسندگان زن خلق شده والبته مسایل اجتماعی و فرهنگی این عشق نیزدراین آثار بروز کرده است.
وی در پایان گفت: همچنین درباره قلم زنان و آثاری که توسط این نویسندگان خلق می‌شود باید این نکته را درنظرداشت که درقلم زنان همواره نوعی ملاحظه کاری وجود دارد که معمولادرطرح مسایل صورت می‌گیردوالبته این محافظه کاری‌ها به این دلیل است که معمولا نویسندگان زن می‌خواهند با در نظر داشتن این ملاحظه کاری‌ها به بیان مسایل مورد نظر بپردازند به عنوان مثال بلقیس سلیمانی در کتاب «خاله بازی» و یا منیژه آرمین در«روزی که عمه خورشید مرد» با گریزبه خاطرات گذشته به طرح موضوع پرداخته‌اند ویا کتاب «شب و قلندر» آرمین نیزیک اثر تاریخی است و در‌‌نهایت اینکه همه نویسندگان چه زن وچه مرد با درنظرگرفتن یک سری ملاحظات که مورد پذیرش جامعه است در صدد جذب مخاطب خودشان هستند وگرنه قلم زنانه با مردانه تفاوت چندانی ندارد.
پایان پیام/
نظر شما