جعفر ابراهیمی (شاهد) نویسنده ادبیات کودک و نوجوان در گفتگو با خبرنگار شبستان با بیان این مطلب گفت: تجربه هشت سال دفاع مقدس هیچگاه از رویدادهای انقلاب اسلامی جدا نیست، زیرا این دفاع برای حفظ انقلاب و ارزشهای آن صورت گرفته است، پس بر این اساس ما هیچگاه نمی توانیم بین ادبیات انقلاب و ادبیات دفاع مقدس تفاوت و جدایی قایل شویم.
ابراهیمی افزود: در طول هشت سال دفاع مقدس یک حرکت علمی صورت گرفت و مردم خصوصاً جوانان با یک شور و شوق وصف ناشدنی و بدون هیچ چشمداشتی راهی جبهه های نبرد شدند و عده ای هم در پشت جبهه در سنگرهای فرهنگی از آرمان های انقلاب دفاع کردند و ارزشهای آن را پاس داشتند.
وی تصریح کرد: در آن سالها ادبیات کودک و نوجوان، تصویرگری کتاب کودک، شعر و رمان از رشد قابل توجهی برخوردار بود و این رشد هیچگاه در طول تاریخ معاصر جز در زمان هشت سال دفاع مقدس به چشم نمی خورد.
شاگرد اول های ادبیات دفاع مقدس پس از جنگ مورد کم لطفی قرار گرفتند و شاگرد تنبل ها جایزه گرفتند
ابراهیمی گفت: عده ای بعد از جنگ از اهداف اولیه فاصله گرفته و به تجمل گرایی کاذب پرداختند و آنهایی که صادقانه در این عرصه قلم می زدند مورد کم لطفی قرار گرفتند.
این نویسنده کودکان و نوجوانان گفت: در ابتدای انقلاب به دلیل جو و فضای موجود شعارهای ساخته شده، به سرعت در فضای جامعه منتشر می شد و چون برخی از این شعارها در زمان خاص خود عملی می شدند، روی ادبیات تاثیر فراوانی گذاشتند، اما پس از گذشت زمان دیگر ادبیات شعاری جوابگوی نیازهای فرهنگی جامعه نشد.
وی اظهار داشت: در بخش ادبیات کودکان و نوجوانان اکثر نویسندگان صادقانه و معصومانه به سوژه و موضوع نگاه کردند و به آن پرداختند اما در بخش ادبیات جدی و بزرگسال نویسندگان که بیشتر روشنفکر مابان این گروه را تشکیل می دادند، به گونه ای دیگر به ادبیات نگاه کردند و از فضای جامعه و نیازهای واقعی مردم دور شدند و تجمل گرایی و نوعی ادبیاتی کاذب را تولید کردند.
روشنفکر مابان مقلد، مروج کج فهمی
ابراهیمی گفت: من با روشنفکری مشکلی ندارم، مشکل اصلی من با روشنفکر مابانی است که به جای درک و نقد درست از یک موضوع فکری به دنبال تقلید هستند و نوعی کج فهمی را در جامعه رواج می دهند.
ابراهیمی خاطرنشان کرد: در کشور ما در سالهای قبل از انقلاب عده ای از همین روشنفکرمابان می گفتند، نباید در مسایل سیاسی و اجتماعی دخالت کرد و از این لحاظ اینها حتی با روشنفکران غربی هم تفاوت داشتند زیرا آنها در حرکت های مردمی شرکت می کردند.
وی گفت: صادق هدایت روشنفکر بود اما یک خصلت های ذاتی هم داشت آنچه در آثار او می بینیم نشان از این دارد که او هیچگاه از فضای جامعه خود دور نبوده و مسایل اجتماعی برایش یک دغدغه جدی بود، اما روشنفکرمابان وابسته به غرب بودند و اندیشه آنها هم اندیشه ای وابسته بود تا اینکه انقلاب شد و یک حرکت عظیم به رهبری امام خمینی (ره) و با اعتماد به نفسی وصف ناشدنی صورت گرفت و فضای فرهنگی و اجتماعی ایران را بالکل تغییر داد.
ادبیات کوک و نوجوان ایران در زهدان جنگ رشد و نمو یافت
این نویسنده اظهار داشت: در سالهای آغازین انقلاب در بخش ادبیات کودک و نوجوان الگویی نداشتیم و به صورت خودجوش شروع کردیم به نوشتن و از موضوعاتی استفاده کردیم که در گذشته وجود نداشت.
وی در ادامه گفت: عده ای می گفتند بیان مسایلی چون شهادت و ایثار و جهاد و ... برای ادبیات کودک و نوجوان مناسب نیست، اما فضای جامعه به گونه ای بود که خود کودکان و نوجوانان در این راستا واکنش نشان می دادند، به عنوان مثال می توانم به نقاشی های آنان که از سیمای جمهوری اسلامی پخش می شد اشاره کنم که قریب به اتفاق آنها از موضوع جنگ و شهادت و حمله هوایی، رزمندگان و ... بهره می بردند.
ابراهیمی در پایان خاطر نشان کرد: ما در آن سالها با شور و شوقی که داشتیم تقریباً یک راه صدساله را در چند سال پیمودیم و امروز شاهد رشد و تعالی ادبیاتی به نام ادبیات کودک و نوجوان هستم که در سالهای هشت سال دفاع مقدس پدید آمد.
پایان پیام/
نظر شما