شماره ۱۲؛ مهاجری از عراق در آغوش کرمان

خبرگزاری شبستان- کرمان؛ طاهره بادامچی

در ردیف ۵ قطعه ۱ گلزار شهدا و درست در چند قدمی مزار حاج قاسم، شهیدی آرمیده است که کمتر شناخته شده و یا مطلب درباره او گفته شده است.

نامش را قبلاً شنیده و چند باری هم بر مزارش حاضر شدم اما هیچوقت دنبال اطلاعاتی بیش از این نبودم که او یک شهید عراقی میهمان کرمانی‌ها است!
اول صبح امروز، پنجشنبه (۲۸ تیر) که مطالب جدید فضای مجازی را مرور می‌کنم در یکی از کانال‌های کرمان عکس مزار شهید و گرامیداشت سالروز شهادتش را با مطلب مختصری که بیش از اطلاعات اندک خودم هم نیست، می‌بینم؛ در همین حد! در جستجوی گوگل هم مطلب خاصی وجود ندارد.

با این اطلاعات که نمی‌شود گزارش رفت؛ تماس می‌گیرم با تعدادی از راویان گلزار شهدای کرمان، مطالب تقریباً یکی و همان اندک چیزهایی است که اشاره شد.
علی عبدالعلی‌زاده از راویان دفاع مقدس تاکید می‌کند: اگر بتوانید راجع به این شهیدی که واقعاً گمنام است، گزارشی تهیه کنید باقیات الصالحات است چون هیچ کار رسانه‌ای خاصی تاکنون برای او انجام نشده است.

وی می‌افزاید: وقتی زائران عراقی حاج قاسم متوجه مزار شهید الدراجی می‌شوند، خیلی برایشان جالب است؛ یادم می‌آید چند سال پیش در پیاده‌روی اربعین  وقتی یک عراقی که شهید الدراجی را می‌شناخته با یک کرمانی مواجه می‌شود، می‌گوید شما به نیابت از من مزار شهید الدراجی بروید و من هم قول می‌دهم هر شب جمعه کربلا به نیابت از شما به امام حسین علیه‌السلام سلام بدهم.

در ادامه جستجوی مطلب بیشتر از این شهید با دو واسطه، مستقیم وصل می‌شوم به "ابوثائر" همرزم شهید!
وقتی در اولین سوال می‌پرسم چه اطلاعاتی راجع به شهید دارد؟ می‌گوید: خودم او را در گلزار شهدای کرمان دفن کردم؛ اصلاً خودم برایش زن گرفتم.
وی ماجرای تنها شهید عراقی آرمیده در گلزار شهدا را چنین شرح می‌دهد: او از شیعیان اثنی‌عشری بسیار معتقد بود که حتی در عشیره خودش هم غریب است چون آنها از بعثی‌های عراق بودند و اعلا را آزار می‌دادند.

ابوثائر ادامه می‌دهد: او سرباز فراری ارتش بعث بود که دستگیر و شکنجه شد و به اجبار در جنگ عراق علیه ایران بود اما عمداً خط مقدم را انتخاب کرد تا در یکی از شب‌های عملیات با استفاده از فرصت، دو افسر عراقی را به رگبار بست و با فریادهای الله اکبر و یا حسین به سمت جبهه‌های ایران فرار کرد.
وی با بیان اینکه علاالدراجی با اسم جهادی "ابو زکی" از آن دست شیعیان عراقی بود که می‌گفت نمی‌شود در لشکر یزید علیه حسین زمان جنگید؛ افزود: او جزو مجاهدین عراقی سپاه بدر بود که مقابل صدام می‌جنگیدند.
ابوثائر درباره ویژگی‌های فردی شهید الدراجی اظهار می‌کند: در گردان ما معروف به انسان پاکیزه بود؛ بسیار تو دل برو و انسان عجیبی بود که بچه‌ها کرامات عجیبی از او دیده بودند که شاید برای خیلی‌ها قابل باور نباشد؛ بسیاری از اوقات نگاهش را از زمین بر نمی‌داشت.

وی با افزودن این مطلب که علاالدراجی به شهید غریب هم معروف است و خیلی‌ها برای او نذر کرده و حاجت گرفتند؛ گفت: اینها همه عنایت الهی و تحول درونی یک انسان است که از ارتش بعث فرار می‌کند و عاشق امام خمینی شده و دل به ایشان می‌دهد.
ابوثائر افزود: حاج‌قاسم درباره دفن شهید الدراجی در گلزار شهدای کرمان می‌گفتند شما گوهر گرانبهایی به ما دادید.
همرزم شهید الدراجی گفت: خانواده شهید الدراجی همه در عراق بودند؛ من هر گاه از جبهه مرخصی می‌آمدم او را با خودم کرمان می‌آوردم؛ محله پانصد دستگاه کرمان محل اقامت مهاجرین خوزستانی ساکن بود؛ با دختر همسایه ما ازدواج کرد و ۱۰ روز بعد به شهادت رسید و یک دختر به نام زینب از او به یادگار مانده است که در عراق زندگی می‌کند.

وی ادامه می‌دهد: وقتی شهید شد، برای تحویل پیکر با من تماس گرفتند که تصمیم گرفتم او را به گلزار شهدای کرمان بیاورم؛ جا دارد خیابانی در کرمان به نام این شهید بزرگ نامگذاری شود.

ابوثائر در پایان با اشاره به جنایات صدام به ویژه علیه شیعیان ایرانی ساکن عراق گفت: او چند ماه قبل از جنگ اکثر ایرانی‌ها را اخراج و عده‌ای را در گورهای دسته‌جمعی داخل کرد.
علاوه بر مزار شماره ۱۲ در ردیف ۵ قطعه ۱ گلزار شهدای کرمان که متعلق به شهید عراقی است؛ در قطعه ۲ ردیف ۱۳ شماره ۱۴ نیز مزار شهید کریم کاویانی، یک زرتشتی‌زاده‌ است که شیعه و حافظ قرآن و نهج‌البلاغه شد؛ راجع به او از اینجا بیشتر بخوانید.