فرانسه؛ گرفتار بیماری خود بزرگ بینی

خبرگزاری شبستان: روز شنبه سخنگوی وزارت خارجه فرانسه در اظهاراتی عجیب درباره عضویت جمهوری اسلامی ایران در گروه چهارجانبه حل بحران سوریه و اعلام آمادگی تهران برای کمک به ثبات منطقه، مشارکت موثر ایران در این زمینه‌ها را منوط به تحقق دو شرط دانست. وی در خصوص این شروط گفت: شرط اول این است که با توجه به قطعنامه اخیر شورای حکام آژانس بین‌‌المللی انرژی اتمی، ایران به تعهدات بین‌المللی خود در زمینه شفافیت بیشتر فعالیت‌های اتمی و همکاری کامل با آژانس عمل کند. این مقام فرانسوی همچنین بدون توجه به موارد فراوان نقض حقوق بشر در کشورش شرط دوم را توقف نقض حقوق بشر در داخل مرزهای ایران عنوان کرد.
نکته جالب توجه در این رابطه این است که دولت فرانسه، هیچ گونه عضویتی در این گروه چهار جانبه نداشته و این گروه به ابتکار مصر و با عضویت ایران، ترکیه، عربستان سعودی و مصر تشکیل شده است. با توجه به این مطلب این اظهارات از سوی مقام مسئول دولت فرانسه، هیچ گونه تناسبی با ادبیات دیپلماتیک ندارد. نکته قابل توجه دیگر در ارتباط با این اظهار نظر این است که پیش از تشکیل چنین گروه های مذاکراتی توسط کشورهای منطقه و نیز اجلاس عدم تعهد، کشورهای غربی اعم از آمریکا و اروپا، هیچ گونه قدم مثبت و مثمر ثمری را در راستای حل بحران در سوریه برنداشته و با کارشکنی های معنا دار، موجبات اخلال در این روند را نیز فراهم آوردند.
واقعیتی که در ارتباط با فرانسه خصوصا از زمان ریاست جمهوری سارکوزی وجود دارد، واکنش های تند این کشور از جانب بالا و برخورد دستوری با کشورها می باشد که در ادبیات سیاست خارجی آمریکا مرسوم است. در واقع فرانسه از زمان سارکوزی جا پای آمریکا گذاشته و در موارد متعدد ضمن تهدید کشورها، خصوصا ایران، از ادبیاتی فرمایشی استفاده کرده است. و حال می بینیم که این برخوردهای غیر منطقی در زمان فرانسوا اولاند نیز ادامه پیدا می کند.
در این ارتباط، اگر مسائل مطروحه پیش از کنفرانس ژنو را به یاد آوریم، آمریکا و متحدان اروپایی اش علی رغم تاکید روسیه، چین و کوفی عنان بر ضرورت حضور ایران در این اجلاس به منظور به نتیجه رسیدن آن، به شدت با این مسئله مخالفت کردند. در آن زمان هدف از این مخالفت ها این بود که غرب علاقه ای به حل مسالمت آمیز بحران سوریه نداشت بلکه به دنبال این بود که موافقت روسیه و چین را برای الحاق بحران سوریه به بند هفت قطعنامه سازمان ملل به دست آورد. امری که هیچگاه به نتیجه نرسید و شکست غربی ها را در مسئله سوریه به همراه داشت.
از سوی دیگر برگزاری موفقیت آمیز نشست سران غیر متعهد ها در تهران و همراهی محمد مرسی با ایران به منظور حل بحران سوریه موجب شد تا ایران علی رغم خواست آمریکا و متحدانش، به مرکزیت مذاکرات بر سر مسئله سوریه منتقل شود. البته شکست های پیاپی شبه نظامیان تروریست در سوریه و اختیار عمل تام واگذار شده از سوی بشار اسد به ایران به منظور انجام مذاکرات، نیز در بالا رفتن جایگاه ایران نقش شایان توجهی را بازی کرد.
حال بیان چنین سخنانی از سوی مقامات غربی به منظور تخریب جایگاه ایران صورت می گیرد تا ایران نتواند به پیشرفت پرشتاب خود در تاثیرگذاری بر امور منطقه ای ادامه دهد. از سوی دیگر غرب نگران میدان داری مذاکرات از سوی ایران است، زیرا به دنبال صلح در سوریه نیست. در واقع توطئه های غرب بحران در سوریه را تشدید کرده است و این واضح است که جبهه استکبار به غیر از شکستن جبهه مقاومت راضی نمی شود. روشن است که تلاشهای ایران برای توافق میان دولت سوریه و مخالفین به مذاق جبهه غرب خوش نیاید.
نکته دیگری که در میان سخنان مقام مسئول فرانسوی وجود دارد، متهم کردن دوباره ایران به نقض حقوق بشر است. این در حالی است که امروز فرانسه روزهایی را سپری می کند که در کشور معروف به مهد آزادی، تبعیضی بزرگ در حال جلوه کردن است. فرانسه که پیش از این در اموری مربوط به حجاب مسلمانان، آزادی مذهبی را زیر پا گذاشته بود، امروز در حالی به حمایت از کاریکاتوریست های موهن به پیامبر مکرم اسلام (ص) می پردازد که جهان روزهای محکومیت روژه گارودی فقید را به جرم انکار هولوکاست به خوبی به یاد دارد. از سوی دیگر در سرزمینی که یهودیان می توانند شخصی را به جرم انکار کشتار آنان در جنگ جهانی دوم زندانی کنند، مسلمانان چندین روز است که حتی اجازه برگزاری یک راهپیمایی مسالمت آمیز را برای حمایت از عزیز ترین و شریف ترین انسان عالم هستی ندارند.
در پایان باید به مقامات مسئول فرانسه بگوئیم، دنیا در حال تحول است. دیگر مردم جهان ادعای آزادی خواهی شما و تهمت نقض حقوق بشر برای ما را نمی پذیرد. آقای اولاند پرچم ایرانِ سرافراز در دفاع از آزادی، حقیقت، عدالت و مستضعفین جهان بلند است و شما با ادعاهای پوچ خود نخواهید توانست که چهره ایران اسلامی را کدر نمائید. آقای رئیس جمهور هوشیار باشید که امروز روز افول قدرت مستکبران است.
پایان/