رامتین شهبازی، پژوهشگر و منتقد سینما در گفت و گو با خبرنگار شبستان، با اشاره به این که فیلم کوتاه به لحاظ محتوا و ساختار ظرفیت ها و کارکردهای خاص خود را دارد گفت: در فیلم بلند مسائلی چون صنعت سینما و بازگشت سرمایه مطرح است و این موجب می شود جوان تازه وارد به سینما نتواند به تجربه در این عرصه بپردازد اما فیلم کوتاه می تواند ابزار بیانی مناسب و جسورانه ای برای تجربیات باشد.
وی افزود: فیلمسازی که می خواهد به ساختار حرفه ای سینما وارد شود می بایست آزمون و خطاهای خود را پیش تر و در فیلم کوتاه از سر گذرانده باشد. باید یاد گرفته باشد که در سینمای قصه گو و در زمان محدود چگونه می توان داستان تعریف کرد و اگر به دنبال ساخت فیلم تجربی است، چگونه می توان در سینما تجربه کرد و ابزارهای بیانی آن را برای تأثیرگذاری بر مخاطب به خدمت گرفت.
شهبازی در همین زمینه افزود: اما فیلم کوتاه از سوی دیگر به تنهایی رسانه ای مستقل است. مثل داستان کوتاه در مقابل رمان. با توجه به این که امروزه هنر به سمت مینمالیسم پیش می رود و بیان کمینه در هنر مطرح است، فیلم کوتاه می تواند ابزار مناسبی برای این نوع بیان باشد چراکه در زمانی کوتاه تأثیری بسیارسریع بر مخاطب خود می گذارد.
این منتقد سینما تصریح کرد: امروزه تأثیر بیان های بصری جدید فیلم کوتاه - که متأثر از مباحث نشانه شناسی و فلسفه است- را نمی توان برسینمای نوین قابل انکار دانست و در این زمینه می توان به تأثیر ویدئو کلیپ های اشاره کرد. هم چنین کلیپ های ساخته شده برای آهنگ ها، روی تصویرسازی فیلم های تارنتینو تأثیرات بسزایی داشته است که برای پیگیری این موضوع کتاب " درآمدی بر هالیوود جدید " نوشته جف کینگ" و با ترجمه دکترمحمد شهبا منبع مناسبی است.
شهبازی در بخش دیگری از سخنان خود و در پاسخ به پرسشی پیرامون راهکارهای پیشنهادی برای دیده شدن فیلم های کوتاه گفت: هیچ اثر هنری بدون مخاطب کامل نمی شود. اثر هنری باید در مواجهه با مخاطب و فرآیندهای ذهنی او تکامل یابد. بنابراین اثر هنری را باید همگان ببینند اما به طور خاص درباره فیلم، کوتاه تجربیات متعددی صورت گرفته که پیشنهاد من نمایش در تلویزیون در ساعات پربیننده است که البته این کار نیازمند بسترسازی لازم برای آشناشدن مخاطبان با این گونه سینمایی است.
پایان پیام/
نظر شما