خبرگزاری شبستان: هر هنری اصول و قواعد خاص خود را دارد. همچون خطاطی و فنون دیگر. تلاوت قرآن هم اصولی دارد که باید رعایت شود. شاید بعضی از ما عملا انجام دهیم در حالی که تئوری آن را ندانیم. بایستی به تلاوت خود نظامی بدهیم.
یک قاری چگونه باید تلاوت کند تا از تمام ظرفیت های صوتی خود بهره مند شود؟!
اصولی خواندن و فنی خواندن هیچ تضادی با معنویت قرآن ندارد. شاید بعضی بگویند اینجور تکنیک ها در قرآن جایز نیست که به نظر حرف درستی نیست. مثلا یک خطاط نمی تواند در خطاطی اصول خود را رها کرده و به حال خود بنویسد . همیشه علم و ایمان در کنار هم بوده اند.
بحث صوت در قرائت قرآن از جایگاه بالایی برخوردار است شاید بسیاری از قراء مشهور جهان قرائت خود را مدیون صدای منحصر به فرد خود بدانند. اصوات با هر نوع و رنگی می توانند بسیار بد و خسته کننده به گوش برسند و توانمندی های صوتی به راحتی هرز رود حال آنکه ممکن است آن صدا قابلیت های بالایی داشته باشد.
در قرائت قرآن توجه به چگونگی خروج صدا از فضای حنجره امری قابل توجه است زیرا اگر به این نکته توجه نشود توانایی و استعداد صوتی قاری تا درصد بالایی کاهش می یابد.
راز ماندگاری صوت در قرائت قرآن
یکی از کلیدهای فنی در اجرای تلاوت قراء برجسته جهان استفاده از تنوع صوتی در قرائت است. ایجاد تنوع در صدا دو مزیت مهم دارد یکی باعث ماندگاری صوت تا مدت های طولانی می شود و دیگر تلاوت قاری برای شنونده خسته کننده به نظر نمی رسد. راز تنوع در صوت برخی از قراء حرفه ای در جهان قرائت استفاده از تغییرات متداوم در حجم صدا است. نکته بسیار کلیدی که برخی از قاریان به علت عدم توجه به آن دچار آفت یکنواختی در صوت می شوند. چگونگی تغییر در حجم صدا به طور محض در یک پرده صوتی انجام می شود یعنی قاری صدا خود را هرگز بالا و پایین نمی برد. به طور مثال شما ممکن است با یک پرده صوتی در یک فضای باز شخصی را صدا بزنید ولی همین کار را به خاطر حیا از دیگران در جمع به طور آهسته تری بیان کنید. از نمونه های بارز در تنوع صوتی با روش تغییر در حجم صدا می توان به استاد راغب مصطفی غلوش مصطفی اسماعیل، احمد احمد نعینع و دیگر قراء مشهور جهان اشاره کرد.
پایان پیام/
نظر شما