شبستان:این روزها همه از درخشش کاروان ایران در رقابت های المپیک لندن صحبت می کنند و البته نتایج کسب شده در این آوردگاه به نسبت تاریخ حضور ایران در این دوره از مسابقات بی نظیر بوده است.
اما آنچه که کمتر از آن صحبت می شود حضور بانوان ایرانی در قلب بریتانیا است.در طول تاریخ اعزام های کاروان ایران به المپیک سابقه نداشته که از رشته های مختلف و به تعداد 8 نفر بانوی ورزشکار ایرانی به چنین مسابقاتی اعزام شوند. هر چند که همواره ورزش بانوان در ایران مظلوم بوده و با وجود موفقیت های گاه و بیگاه بانوان در عرصه های بین المللی و همچنین با وجودی که بسیاری از این ورزشکاران لیاقت و استعداد خود را ثابت کرده اند اما باز فدراسیون ها اگر احساس کمبودی داشته باشند این بانوان هستند که باید این کمبودها را تحمل کنند و حتی خیلی از اعزام ها صورت نمی گیرد چون فدراسیون بودجه ندارد.
اعزام 8 بانوی ورزشکار به لندن و کسب مقام های ممتاز در بالاترین سطح رقابت ها توسط برخی از آن ها نشان میدهد ورزش بانوان نیاز مند توجه بیشتری است که در این صورت می تواند خود را همپای ورزش مردان بالا کشد.
کارنامه ورزش بانوان در المپیک
همراهی این هشت بانوی ایرانی با کاروان 52 نفره ایران در المپیک 2012 لندن نه تنها خود رویدادی تاریخی و پر افتخار بود، بلکه نتایج قابل قبول در این بازیها نشان داد که ورزش بانوان در سالهای اخیر روندی رو به رشد چشمگیری داشته است.تنها کافی است به کارنامه بانوان ایران در تاریخ المپیک نگاه کنیم تا دریابیم المپیک لندن به نقطه عطفی برای ورزش بانوان تبدیل شده است.
سابقه حضور زنان ورزشکار ایران به المپیک 1964 توکیو میرسد و از این سال تاکنون بانوان ورزشکار ایرانی جسته و گریخته در این بازی ها حضور داشتهاند، ولی در هیچ دورهای دستشان به مدال نرسیده و این بار هم لندن مدالی را برای ورزش بانوان به همراه نداشت، اما چهره جدیدی از ورزشکاران زن مسلمان ایران را به تصویر کشید.
پیش از لندن، آخرین حضور ورزش بانوان با سه نماینده به بازیهای 2008 المپیک پکن باز میگردد، حضوری که در سال 2012 به هشت ورزشکار ارتقا یافت و رشتههای تیر و کمان، تنیس روی میز، تیراندازی، قایقرانی، پرتاب وزنه و تکواندو با نمایندگان زن خود در این بازیها حاضر شدند.
الهه احمدی، تیرانداز المپیکی ایران را میتوان پیشتاز زنان ورزشکار ایرانی در لندن دانست که با عملکردی دور از ذهن و فراتر از انتظار توانست به مرحله فینال تیراندازی المپیک راه پیدا کند و در نهایت جایگاه ششمی را به خود اختصاص دهد، اتفاقی که در تاریخ تیراندازی ایران بیسابقه بود.
مه لقا جام بزرگ دیگر تیرانداز ایرانی در لندن بود که هر چند عملکردی قابل قبول را در اولین تجربه حضورش در المپیک داشت، اما نتوانست چون دیگر هم تیمی خود جایی در فینال این بازیها داشته باشد تا پرونده بانوان تیرانداز با درخشش احمدی در این دوره از رقابتها بسته شود.
ندا شهسواری، اولین پینگپنگ باز زن ایرانی در المپیک و سوسن حاجی پور نماینده تکواندو هم در مقابل حریفان سخت خود با سرسختی مبارزه کردند و هر چند نتوانستند اولین مسابقه خود را با پیروزی پشت سر بگذارند، اما تلاش آنها مهر تاییدی بر عملکردشان در المپیک لندن بود به طوری که شهسواری در یک بازی نزدیک با حریفش که رنکینگش 200 رتبه بیشتر از او بود، پذیرای شکست شد.
سوسن حاجی پور هم مقابل حریفش که رنکینگ 8 جهان را داشت با ارائهی نمایشی قابل قبول تنها در راند طلایی بازی را واگذار کرد.
در این میان شاید نمایندگان تیر و کمان، قایقرانی و دوومیدانی را بتوان ناموفقترین ورزشکاران زن ایرانی در لندن توصیف کرد. البته تیر و کمان و قایقرانی رشتههایی بودند که تجربه حضور ورزشکار زن در المپیک را داشتند، ولی برای اولین بار بود که ایران در بخش پرتاب وزنه یک بانوی ورزشکار را به المپیک راهی کرده بود.
زهرا دهقان، کماندار المپیکی ایران که حتی خود تا آخرین روزهای اعزام به المپیک از حضورش به عنوان نماینده ایران مطمئن نبود شرایطی متفاوتتر را نسبت به سایر بانوان المپیکی در این بازیها تجربه کرد. شرایطی که بیشتر به حواشیهای طولانی فدراسیون تیر و کمان پس از برکناری رییس سابقش باز میگشت. این حواشی تا جایی پیش رفت که در آخر تیر و کمان تنها رشته ای بود که بدون به همراه داشتن مربی به المپیک رفت.
در المپیک لندن تنها تیر و کمان رشته پر حاشیه محسوب نمیشد و قایقرانان المپیکی که چندی قبل با حاشیههای تعویض مدیریتی دست و پنجه نرم میکردند هم شرایطی نسبتا مشابه با تیر و کمان داشتند، با این تفاوت که آنها کمی مانده به اعزام توانستند شرایط را آرامتر کنند.
سولماز عباسی و آرزو حکیمی به عنوان دو قایقران المپیکی بدون پیروزی از دور رقابتها حذف شدند اما آرزو حکیمی که در کایاک تک نفره همچون دیگر هم تیمی خود شانس مبارزه مجدد را نداشت، در اولین رقابتش از دور رقابتها کنار رفت. او جوانترین قایقران حاضر در لندن بود و جوانترین ورزشکار کاروان ایران بود. .
در حالی که دوومیدانی ایران با نقره حدادی توانست حضور تاریخی در المپیک داشته باشد، لیلا رجبی تنها نماینده بانوان در پرتاب وزنه از عملکرد خود احساس رضایت نداشت. او که از ناحیه پا هم دچار مصدومیت بود نداشتن مربی و تغییر در شرایط تمریناتش را دلیل ناتوانیاش برای ثبت رکوردهای خود را این بازیها عنوان کرد
ناگفته پیداست که بانوان ایران در مقابل مردان تجربه کمتری را در مسابقات بینالمللی دارند، اما میتوان گفت که آنها حضوری آبرومندانه در المپیک لندن داشتند، حضوری که میتواند در دوره بعد این رقابتها به افتخارآفرینی و قرار گرفتن بانوان ایران بر روی سکوی قهرمانی منجر شود،همین تعداد افزایش جمعیت بانوان در مسابقاتی مثل المپیک ثابت می کند که بانوان ایرانی نیاز به توجه و برنامه ریزی بهتری دارند.
کارنامه طلایی ورزش بانوان در پارالمپیک
البته حضور بانوان ایرانی در رقابت های بین المللی فقط به همین جا ختم نمی شود ودر این روزها مردان و زنان معلول ایرانی در آوردگاه لندن نتایج بسیار خوبی کسب کرده اند.
درست است که زنان معلول طیف وسیعی از جمعیت زنان کشورمان را تشکیل نمی دهند اما این روزها به هر محفل زنانه ای سرک بکشید بانوان قهرمان پارالمپیکی را نقل محافل و الگو های جدید جامعه زنان ایران می یابید.پدیده ای که تا پیش از پارالمپیک 2012 لندن باور کردنی نبود.
عزم آهنین این بانوان ورزشکار برای غلبه بر موانع طبیعی زندگی شان از آن ها چهر ه هایی نوظهور و قهرمانانی حقیقی در منظر جامعه ساخته است.نباید گفت بانوان پارالمپیکی جور ورزش بانوان را به تنهایی کشیدند اما می توان گفت که آن ها در حرکت ورزشی بزرگ جامعه زنان مسلمان نه فقط در ایران بلکه در کلیه کشور های اسلامی الگوهایی بزرگ محسوب می شوند.
زهرا نعمتی در این میان یک الگوی حقیقی است.مراسم ازدواج او با هم تیمی اش رهام شهابی پور نام ایران را در صدر رسانه های جهان قرار داد اما عروس پارالمپیک پیش از آن با 2 طلای نابش به یکی از چهره های برتر پارالمپیک بدل شده بود.او تنها زن طلایی تاریخ ورزش ایران در مسابقات المپیک و پارالمپیک به شمار می رود . وی در مسابقات ریکرو توانست در سکوی نخست قرار گیرد و در مسابقات تیرو کمان تیمی به همراه زهرا جوانمرد و راضیه شیرمحمدی به مرحله نیمه نهایی رسید.
راضیه شیر محمدی همچنین در بخش ویکر انفرادی از دور مسابقات حذف شد.
ساره جوانمردی دیگر بانوی ورزشکار ایران در رشته تپانچه بادی 10 متر توانست ضمن کسب مدال برنز اولین مدال آور ایران در این دوره از رقابت ها لقب گرفت.
مرضیه صدقی در رشته پرتاب وزنه، عالیه محمودی در رشته تراندازی و هاجر تک تاز در پرتاب وزنه به ترتیب در رتبه های دهم، ششم و پنجم قرار گرفتند
شاید توقعات از ورزشکاران ایران در پارالمپیک بیشتر از این است اما همگان اذعان دارند که ورزشکاران معلول ایران در این دوره رقابت ها مقام های خوبی کسب کردند و رکوردهای خود را ارتقا دادند. در صورت فراهم شدن امکانات برای ورزشکاران زن آنها که امتحان پس داده های خوبی هستند، نه تنها نتایج درخشان تری در انتظار ورزش ایران است بلکه باعث شکوفایی اجتماعی زنان نیز می شود.
پایان پیام/
نظر شما