به گزارش خبرگزاری شبستان،گزیده سرمقاله های امروز 14 شهریور به شرح زیر است
کیهان:
روزنامه کیهان در یادداشت امروز خود با عنوان دوستان آقای رئیس به قلم حسین شریعتمداری به تحلیل اجلاس تهران و عکس العمل امریکا و اسراییل پرداخته است که در بخشی از آن می خوانیم:
مروری گذرا بر مجموعه اظهارنظرهای مقامات آمریکایی، اروپایی و اسرائیلی در آستانه برگزاری اجلاس تهران که در پاره ای از موارد با تهدید کشورهای عضو جنبش عدم تعهد و خط و نشان کشیدن برای آنها نیز همراه بود، به وضوح نشان می دهد آمریکا و متحدانش از این که دو موضوع «رژیم اشغالگر قدس» و «بحران سوریه» در دستور کار اجلاس تهران قرار گیرد، بیشترین دغدغه و نگرانی توأم با اضطراب را داشته اند. تا آنجا که در فاصله چند هفته ای قبل از برگزاری اجلاس حجم انبوهی از رایزنی ها و رفت و آمدهای دیپلماتیک را می توان آدرس داد که برای پیشگیری از مطرح شدن دو محور یاد شده صورت پذیرفته بود و به گواهی اظهارات رسما اعلام شده مقامات غربی و عبری و برخی از کشورهای عربی، نگرانی یاد شده از آن بود که دو محور مورد اشاره با نگاه و دیدگاه جمهوری اسلامی ایران مطرح شود و از مطرح شدن آن با نگاه آقای بان کی مون که نظریه محو اسرائیل از جغرافیای سیاسی جهان را غیرمنطقی می دانست! و یا دیدگاه ارائه شده از سوی آقای محمد مرسی که خواستار برکناری دولت بشاراسد شده بود! نه فقط مخالفتی نداشتند که از آن استقبال هم می کردند.
رسالت:
روزنامه رسالت در سرمقاله امروز خود با عنوان جنگ پنداره ها و تکامل انگاره ها به قلم صالح اسکندری اجلاس نم و مفهوم صلح و امنیت پرداخته است که در بخشی از آن می خوانیم:
یکی از ایده هایی که در اجلاس تهران تقویت شد ضرورت صراحت لهجه و شجاعت در موضع گیری علیه یک جانبه گرایی های جهانی در هزاره سوم است. تحلیل گفتمان، سخن کاوی و کلام سنجی نطق های سران، مقامات و روسای کشورهای مختلف که در اجلاس شانزدهم سخنرانی کردند نشان می دهد که مواضع آنها تحت تاثیر بیانات صریح رهبر معظم انقلاب از صراحت لهجه بیشتری برخوردار بود. البته اتخاذ این دست مواضع به خصوص در سخنرانی های روسا و مقامات کشورهایی که تازه در آنها انقلاب شده به گوش ما ایرانی ها شاید به خاطر همسویی با سیاست های جمهوری اسلامی آشنا باشد اما واقع امر این است که بسیاری از این کشورهایی که چنین مواضع آتشینی را علیه آمریکا و حتی رژیم صهیونیستی گرفتند قراردادها و پیمان های سیاسی و اقتصادی فراوانی با این دو کشور دارند. حتی رئیس جمهور مصر که برخی معتقدند کاملا بر خلاف مواضع ایران صحبت کرد در 80 درصد مواضعی که اتخاذ کرد کاملا همسو با جمهوری اسلامی و آرمانهای اصیل جنبش عدم تعهد بود. در خصوص این همسویی اشاره به تحلیل یک رسانه صهیونیستی خالی از لطف نیست. پایگاه صهیونیستی «دبکا» در تحلیلی، سفر محمد مرسی به تهران را «یک فاجعه تاریخی برای اسرائیل» خواند و نوشت: «محمد مرسی، رئیس‌جمهور مصر در اجلاس غیر متعهد‌ها سخنان آیت‌الله خامنه‌ای درباره تغییر ساختار سازمان ملل و حق وتو را تکرار کرد. مرسی از حقوق فلسطینیان دفاع کرد، از اسرائیل انتقاد کرد و احمدی‌نژاد را بوسید و در آغوش کشید.»
تهران امروز:
روزنامه تهران امروز در سرمقاله امروز خود با عنوان یک گام هوشمندانه برای خلیج فارس به قلم رضا صیادی به تحلیل تهران بهنوان شهر دیپلماسی در اجلاس نم پرداخته است که در بخشی از آن می خوانیم:
1 - این دعوا برای ما حیثیتی شده است! اهل هر گروه سیاسی و هر فرقه و مرامی که باشی، باز هم نام خلیج فارس برایت خط قرمز است. انگار خدا این خلیج دوست داشتنی را آفریده تا محور وحدت ما باشد. هنوز یادمان نرفته که وقتی همین چند ماه پیش سایت گوگل نام خلیج فارس را از نقشه‌های رسمی خود حذف کرد، میلیون ها نامه اعتراضی از سوی ایرانیان به مدیران این سایت ارسال شد و در شبکه‌های اجتماعی هزاران نفر به این ماجرا اعتراض کردند. سایت راه انداختند و کلی اقدام خلاقانه دیگر که هنوز هم ادامه دارد. کمی آن طرف‌تر، اعراب هم بیکار ننشسته‌اند و سفت و سخت تصمیم گرفته‌‌اند تا خلیج فارس را به نام خود کنند و بر پیشانی‌اش مهر جعلی عربی بزنند. حالا خیلی‌ها می‌دانند که لابی‌های اعراب در موسسات معتبر جغرافیایی و سایت‌های پربازدید اینترنتی چقدر برش دارد و دلارهایی که آنها به حساب مدیران این موسسات می‌ریزند، همواره یک تهدید بالقوه است. اما سوال اساسی اینجاست که ما برای مقابله با این توطئه چه کارهایی می‌توانیم بکنیم؟ اعتراض‌های خودجوش مردمی، هر چند که بسیار موثر و شرط لازم است، اما قطعا کافی نیست. صرف آنکه لیگ فوتبالمان را خلیج فارس نام‌گذاری کنیم(تازه اگر اپراتور فلان شرکت مخابراتی دست بردارد!) کافی است؟ اگر از صبح تا شب در صدا و سیما زیر نویس کنیم «خلیج همیشه فارس» می‌توانیم مقابل توطئه‌های اعراب را بگیریم؟ باز هم باید تاکید کنم که هدف نگارنده زیر سوال بردن چنین اقداماتی نیست، واضح است که اگر همین کارها تا کنون انجام نمی‌شد، امروز نشانی از خلیج فارس نبود، اما چرا از سوی نهادهای رسمی تا کنون اقدام موثری که بتواند خلیج فارس را تثبیت کند صورت نگرفته است؟
وطن امروز:
روزنامه وطن امروز در سرمقاله امروز خود با عنوان آب پاکی در ماه آگوست به قلم مهدی محمدی به گزارش آزانس در مورد انرژی هسته ای ایران پرداخته است که در بخش از آن امده است:
یکم- گزارش ماه آگوست آژانس بین‌المللی انرژی اتمی پیش از آنکه دارای پیامی برای ایران باشد، حاوی آدرس‌هایی برای آمریکا و اسرائیل است. یک سال قبل وقتی پروژه تحریم هوشمند جای خود را به پروژه تحریم فلج‌کننده داد و اسرائیل هم تصمیم گرفت به منظور موثرتر کردن تحریم، یک تهدید معتبر نظامی علیه ایران ایجاد کند، استراتژیست‌هایی مانند دنیس راس در آمریکا اطمینان می‌دادند این پروژه ردخور ندارد و ایران قادر به مقاومت در مقابل آن نخواهد بود. گزارش 31 آگوست آژانس، شاخصی است از اینکه آن پیش‌بینی- یا بهتر بگوییم پیشگویی- تا چه حد عوامانه بوده است. این گزارش نشان می‌دهد میان شدت تحریم‌ها و سرعت برنامه هسته‌ای ایران یک نسبت مستقیم وجود دارد. هرچه لفاظی علیه ایران بیشتر شود، هر 3ماه یکبار غافلگیری‌های جدی‌تری در حوزه فنی در انتظار غرب خواهد بود. تا قبل از اینکه اسرائیلی‌ها درباره حمله به ایران روزشمار بگذارند و آمریکا یک به یک بانک‌های اروپایی و آسیایی را به جرم انتقال دلار به ایران تحت تعقیب قرار دهد، نه خبری از 2 برابر شدن ماشین‌های سانتریفیوژ در فردو بود و نه در سالن B نطنز که گنجایش حدود 40000 ماشین سانتریفیوژ را دارد تحرکی مشاهده می‌شد. اکنون در فردو حدود 2000 ماشین سانتریفیوژ نصب شده و کار در سالن تولید B نطنز هم برای نخستین‌بار پس از سال 2006 آغاز شده است. آیا تا آنجا که به برنامه هسته‌ای ایران مربوط می‌شود، کسی در غرب می‌تواند ادعا کند راهبرد تلفیق تحریم و ایجاد تهدید معتبر نظامی، باعث کند شدن روند حرکت ایران شده است؟ آیا امثال دنیس راس نباید برای این فرض هم در ذهن خود جایی باز کنند که تشدید فشارها، ایران را در پیمودن سریع‌تر مسیر فنی، حریص‌تر خواهد کرد؟
جمهوری اسلامی:
روزنامه جمهوری اسلامی در سرمقاله امروز خود با عنوان چرا نقدینگی فعلی برای اقتصاد مضر است؟ به بررسی ابعاد اقتصادی اجلاس نم و تاثیر بر اقتصاد کشورپرداخته است که در بخشی از آن می خوانیم:
برگزاری موفق اجلاس سران جنبش عدم تعهد در تهران و همراهی خوب مردم با مسئولان و مدیران اجرایی کشور در زمان برپایی اجلاس، این واقعیت را نیز برای چندمین بار به مدیران اجرایی کشور گوشزد کرد که مردم فهیم و وفادار ایران مستحق آسیب دیدن و تحت فشار قرار گرفتن از ناحیه مشکلات و مسائل اقتصادی و معیشتی نیستند و باید برای کاستن از مشکلات و تنگناهایی که اقشار مختلف جامعه خصوصاً طبقه متوسط و ضعیف را تحت فشار قرار داده است؛ بیش از این تلاش کرد.
رهبر معظم انقلاب نیز در دیداری که به مناسبت هفته دولت با اعضای کابینه داشتند به درستی برهمین نکته تأکید کردند و ضرورت رسیدگی به مشکلات معیشتی جامعه را به دست‌اندرکاران دولتی متذکر شدند.
در مجموعه سخنان رهبری نکته‌ای وجود داشت که باید نقطه پایانی بر حدود 7 سال پافشاری نادرست و غیرکارشناسی برخی مدیران دولتی بر استفاده بیش از حد و مخرب از پول برای رفع کمبودها یا افزایش رشد اقتصادی کشور باشد. رهبر انقلاب در سخنان خود به درستی رشد بی‌رویه نقدینگی را عامل اصلی ایجاد تورم و کاهش قدرت خرید مردم دانستند تا به این وسیله مهر تأییدی زده باشند بر چندین سال تذکر و هشدار دلسوزانه بدنه کارشناسی کشور و بانک مرکزی که به دفعات تزریق بی‌رویه و نامتناسب نقدینگی را به اقتصاد، عامل اصلی افزایش نرخ تورم اعلام می‌کردند و از مدیران دولتی می‌خواستند که با پذیرش تجارت مستند جهانی و یافته‌های علم اقتصاد به پمپاژ بی‌حد و حصر پول به ساختار اقتصاد کشور خاتمه دهند.
پایان پیام/
نظر شما