هرروز دهها درخواست رنگارنگ از خدا داریم/ اما جوابهای خدا ...

خبرگزاری شبستان؛ ماه رمضان ماه خودسازى و تصفیه روح است و خدا همه اسباب و علل را در این ماه ‏براى پالایش روح و روان از آلودگى‏هاى گناه فراهم کرده و با لطف و رحمت مخصوص‏ خویش تمام درها و راه‏ها را در راستاى تهذیب نفس و صفاى باطن و تکامل معنوى ما گشوده ‏است. همیشه شنیده و خوانده ایم که نماز ، سخن گفتن بنده با خداست و از آن سو تلاوت قرآن، سخن گفتن خدا با بندگان. اما آیا تا کنون فکر کرده این که خدا در نامه سراسر مهر و عطوفت خود به ما بندگان، یعنی قرآن کریم چه می گوید؟ ما که هر لحظه و هر دقیقه هزاران درخواست و تقاضای رنگارنگ تقدیم حضرت حق می کنیم آیا اندیشیده ایم که خدا در پاسخ ما چه می گوید؟ متن زیر واگویه ای است در رابطه با پاسخ هایی که خدا همیشه و هر روز در آیات متین و مبارک قرآنش به ما می دهد!!
سوگند به روز آن هنگام که نور می گیرد و به شب آن هنگام که آرام می گیرد، که من نه تو را رها کرد ه ام و نه با تو دشمنی نموده ام (ضحی 1-2) افسوس که هر کس را به سوی تو فرستادم تا به تو بگویم که دوستت دارم و راهی پیش پایت بگذارم، او را (که مرا) به سخره گرفتی. (یس 30) و هیچ پیامی از پیام هایم به تو نرسید مگر از آن روی گردانیدی.(انعام 4) با خشم راه خود در پیش گرفتی و رفتی! فکر کردی هرگز بر تو قدرتی نداشته ام (انبیا 87) و مرا به مبارزه طلبیدی! چنان توهم زده شدی که گمان بردی خود بر همه چیز قدرت داری. (یونس 24) و این در حالی بود که حتی مگسی را نمی توانستی و نمی توانی بیافرینی و اگر مگسی از تو چیزی بگیرد نمی توانی از او پس بگیری (حج 73) پس چون مشکلات از بالا و پایین بیاید و چشمهایت از وحشت فرو افتند و قلبت تا گلو بالا آید و تمام وجودت لرزش گیرد چه لرزشی، به تو خبر دادم که کمک هایم در راه است و چشم دوختم تا ببینم آیا باورم میکنی؟ اما به من چه گمان ها بردی! ( احزاب 10)

زمین با آن فراخی بر تو تنگ آمد حتی از خود نیز به تنگ آمدی و یقین کردی که هیچ پناهی جز من نداری، پس من به سوی تو بازگشتم تا تو نیز به سوی من بازگردی،که من مهربان ترینم در بازگشتن. (توبه 118) وقتی در تاریکی ها مرا با زاری خواندی که اگر تو را برهانم با من می مانی، تو را از اندوه رهانیدم اما باز مرا با دیگری در عشقت شریک کردی (انعام 63-64) این عادت دیرینه ات بوده است، هرگاه که خوشحالت کردم از من روی گردانیدی و و هر وقت سختی به تو رسید از من ناامید شده ای. (اسرا 83) آیا من برنداشتم از دوشت باری را که می شکست پشتت را ؟ (سوره شرح 2-3) غیر از من خدایی برایت خدایی کرده است ؟ (اعراف 59) پس کجا می روی؟ (تکویر 26) پس از این سخن دیگر به کدامین سخن ایمان خواهی آورد؟ (مرسلات 50) چه چیزجز بخشندگی ام باعث شد که با دیدن من خود را بگیری؟(انفطار 6) مرا به یاد می آوری؟ من همانم که بادها را می فرستم تا ابرها را در آسمان پهن کنند و ابرها را پاره پاره به هم فشرده می کنم تا قطره ای باران از خلال آن ها بیرون آید و به خواست من به تو اصابت کند تا تو فقط لبخند بزنی، و این در حالی بود که پیش از فرو افتادن آن قطره باران، ناامیدی تو را پوشانده بود (روم 48) من همانم که می دانم در روز روحت چه جراحت ها برمی دارد، و در شب روحت را در خواب به تمامی باز می ستانم تا به آن آرامش دهم و روز بعد دوباره آن را به زندگی برمی انگیزانم و تا زمان مرگت که به سویم بازگردی به این کار ادامه می دهم. (انعام 60) من همانم که وقتی می ترسی به تو امنیت می بخشم (قریش 3) بازگرد، مطمئن بازگرد، تابار دیگر با هم باشیم (فجر 28-29) تا باز دوست داشتن یکدیگر را تجربه کنیم. (مائده 54)

 پایان پیام/