از کوری تا میوه نارس روسی!

تونل « کوری » را می توان به یکی از نقاط استراتژیک منطقه قفقاز شمالی تعبیر کرد. در حالی که این تونل دو بخش سرزمین « اوست » را به هم متصل می کرد امروز در کنترل زره پوشان ارتش روسیه فدرال قرار دارد.همه چیز در 8.8.2008 و در حالی که جهان سرگرم افتحاحیه المپیک پکن بود آغاز شد . در این روز ارتش روسیه به مواضع نیروهای گرجی یورش برد تا جمهوری های اوستیا و آبخازیا را به گفته کرملین از دستان میخائیل ساکاشویلی نجات دهد.جنگ پس از 5 روز درگیری و بمباران شهرهای مهم گرجستان از جمله پایتخت در نهایت با میانجیگری فرانسه و شخص سارکوزی پایان یافت اما زخم های به جای مانده از دوران درگیری گرجی – روسی بر پیگر اقتصاد تضعیف شده گرجستان به قوت خود باقی است. حمله نیروهای گرجی به اتباع اوستیای جنوبی و آبخازیا یک روز پیش از ورود نیروهای روس به نبرد آغاز شد اتباع روسی در اوستیای جنوبی و آبخازیا توسط جنگ افزارهای گرجستان به خاک و خون کشیده شدند و روسها به کندی همانطور که اشاره شد با تاخیر وارد این نبرد نابرابر شدند. نبردی که استقلال نارس دو جمهوری اوستیا و آبخازیا به دنبال خود داشت. پوتین به تازگی و در پاسخ به خبرنگاری که از وی علت این تعلل مسکو را پرسیده بود به سخت بودن اتخاذ تصمیم های از این دست اشاره کرد و حتی از توضیح بیشتر با بهانه معذوریت های امنیتی جلوگیری کرد. جنگ در نهایت به پایان رسید. مناسبات روسیه و غرب با بحران رو به رو شد اما در کمتر از یک سال همه چیز به جای خود برگشت. روسیه و ناتو بر سر میز مذاکره نشستند، قرار داد های تجاری مسکو و اتحادیه اروپا به کار خود ادامه دادند و دیدارهای اوباما و مدودیف به دیپلماسی همبرگر ختم شد. اما آنچه در خصوص گرجستان باید به آن اشاره کرد تلاش های ساکاشویلی برای بقا در فضای پس از جنگ است. جنگی که یک بار دیگر شکست تاریخی گرجی ها را از روسها به آنها یادآور شد. فقدان برق ، بحران های اقتصادی و توقف سرمایه گذاری روسی در کنار باز شدن بیشتر پای بازیگران فرامنطقه ای به زمین گرجستان همگی برد و باخت های طرفین به شمار می روند. اما این تمام ماجرا نیست ، فضای منطقه قفقاز با وجود جمهوری های اوستیای جنوبی ، آبخازیا و حتی ناگورنی قره باغ می تواند هر لحظه پایداری امنیت را به چالش بکشد از سوی دیگر تصور آنکه باردیگر شاهد گرجستانی با مرزهای سالهای آغازین دهه 1990 باشیم کمی دشوار است اما جریان های غرب گرای گرجی در انتخابات آینده این کشور باردیگر پیروز می شوند اما گرجستان همواره در آرزوی بازگردادن اوستیا و آبخازیا به خاک خود خواهند ماند.

شیدا علی اکبر شیرازی