لیبی در آرزوی وحدت ملی

اولین انتخابات آزاد در لیبی بعد از 50 سال برگزار شد و مردم با شور و هیجان در آن شرکت کردند.

گزارش ها نشان می دهد از ساعت 8 صبح حوزه های انتخاباتی کار رای گیری را با صف طولانی از مردم آغاز کردند و تدابیر امنیتی بر اولین آزمون مردم سالاری لیبایی ها سایه افکنده بود.
مشارکت در این انتخابات حدود 60 درصد اعلام شد  ولی شمار کاندیداها نشان از هیجان بی سابقه می داد به طوریکه برای مجلس با 200 کرسی حدود 3700 نفر کاندیدا داشت . در همین حال نکته جالب تعداد کاندیداها در مناطق مانند «ابوسلیم» از بخش های  حامی سرهنگ قذافی بود که نشان از رقابت 84 تن بر دو کرسی داشت .
در این میان  درگیری ها و اختلافات 100 صندوق را به تعطیلی کشاند که به گفته منابع امنیتی علت آن خرابکاری بوده است .بنغازی  از شهرهای شرقی لیبی و هسته ای اولیه شروع انقلاب  حوزه رای گیری مورد حمله افرار مسلح قرار گرفت.این حمله توسط تعدادی از طرفداران استقلال شرق لیبی صورت گرفت .
این گروه پیش تر خواهان تحریم انتخابات روز شنبه در لیبی بود، خود را مسئول منطقه نیمه خودمختار برقه در شرق لیبی می دانند. یکی از رهبران جنبش خودمختاری شرق لیبی حمله به حوزه رای گیری را " در واکنش به بی تفاوتی مسولین به خواسته ها آنان" اعلام کرد .
شرق لیبی دو سوم نفت این کشور را در اختیار دارد ولی از زمان سرهنگ قذافی کمترین توسعه و پیشرفت را به خود دیده است.
اما بسیاری از این اختلافات مربوط به تعداد کرسی تعیین شده برای مناطق است. لیبی به سه منطقه تقسیم شده است که این تقسیم بندی بر اساس جمیعت شهر و منطقه انجام گرفته و از میان 200 کرسی 100 کرسی به منطقه غرب لیبی ، 60 کرسی به منطقه شرق لیبی و 40 کرسی باقی مانده نیز به جنوب لیبی تعیین شده است.با توجه به تحولاتی که تا کنون در روند بعد از آغاز نهضت آزادی لیبی می توان به آن اشاره کرد سناریوی تجزیه این کشور است که از سوی برخی از قدرت های غربی نیز مورد حمایت قرار دارد اما تجزیه لیبی را می توان به دلایل زیر منتفی دانست:
1. گذر از موقیعت طلایی برای تجزیه
آغاز مخالفت با رژیم سرهنگ قذافی که به جنگ داخلی منتهی شد بهترین زمان برای تجزیه لیبی بود و هریک از مناطق لیبی می توانست با استفاده از نبود حکومت مرکزی استقلال خود را اعلام کنند. ولی در این جنگ نه تنها شاهد چنین اقدامی نبودیم بلکه شاهد وحدت اکثریت در سرنگون کردن رژیم سرهنگ قذافی بودیم.
2. مشارکت در انتخابات
حضور مردم در انتخابات حدود 60 درصد بود و شمار کاندیداها نیز 37200 نفر . و به جز چند شهر در شرق لیبی انتخابات در کمال آرامش برگزار شد به طوریکه یکی از خبرگزاری ها در گزارشی از روز رای‌گیری آن را به شکل غیرمنتظره‌ای آرام، امن و همراه با شادمان برای شرکت‌کنندگان تشریح کرد. رسانه های بین المللی نیز در کنار خبرهای اعتراضی استبقال و مسارکت مردم را در کانون پوشش خبری خود قرار دادند.
3. عدم تمایل قدرتهای بین المللی برای تجزیه لیبی
اگرچه چین و روسیه از زمان آغاز اعتراضات علیه قذافی به صورت غیر مستقیم از سرهنگ قذافی حمایت کردند و با سقوط رژیم قذافی منافع خود را از دست دادند اما هیچ یک از از این دو کشور از جنبشهای خودمختاری حمایت نکرده اند. هریک از این دو قدرت درصدد نزدیکی به دولت ملی این کشور هستند .
در دیگر طرف قدرتهای غربی نیز از انتخابات حمایت کردند "کاترین اشتون" روز شنبه با استقبال از برگزاری انتخابات پارلمانی لیبی در فضایی آزاد، آن را انتخاباتی "واقعا تاریخی" خواند.آمریکا و دیگر کشورهای غربی تنها از روی کار آمدن نیروهای اسلام گرا هراس دارند اتفاقی که در مصر به وقوع پیوست و تمام تلاش خود را در جهت ممانعت از ورود اسلام گرا ها به مجلس صرف می کنند.
اگرچه تجزیه لیبی را تهدید نمی کند اما نگرانی و چالشهای جدی بر سر راه این کشور وجود دارد .
اقدامات خشونت آمیز ، دسترسی شبه نظامیان به سلاح در کنار آن نبود سیستم قدرتمند امنیتی برای ایجاد فضای ثبات از بزرگترین چالشهای پیش روی کشور لیبی است.