به گزارش خبرگزاری شبستان، تراب محمدی، رئیس ستاد ثبت آثار تاریخی استان آذربایجان شرقی در حاشیه بازدید از مرمت مسجد کردشت جلفا گفت: این مسجد به صورت هستهای مرکزی در داخل یک باغ احداث شد و همچون بناهای مذهبی اواسط دوره صفوی در آذربایجان، کوشکی نیست.
وی از احیای باغ این محوطه پس از تکمیل عملیات مرمتی مسجد اظهار کرد: این باغ بعدها و در طول زمان تخریب و به گورستان تبدیل شده بود.
محمدی با اشاره به ویژگیهای این بنا اظهار داشت: مسجد کردشت به منظور همخوانی با بناهای اقلیم آذربایجان و با توجه به قرارگیری در سواحل ارس و تطبیق با شرایط محیطی و اقلیمی، بر روی سکوی سنگی مرتفعی ساخته شده است.
محمدی همچنین با اشاره به عملیات مرمتی انجام گرفته روی این بنای ثبتی، گفت: در آغاز عملیات، با بازگشت دادن بنا به دوره اصلی، الحاقات اضافی آن حذف شد و همزمان با اجرای مرمتهای حفاظتی استحکام بخشی نیز روی آن انجام گرفت.
مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان افزود: سایر اقدامات مرمتی نظیر مرمت سکوی سنگی و خود مسجد، محوطه سازی و احیای باغ و قنات آب آن امسال اجرایی میشود.
محمدی اظهار امیدواری کرد با تکمیل مرمتهای نهایی مسجد و احیای باغ آن، مسجد کردشت در سال جاری آماده بهرهبرداری شود.
رئیس شورای ثبت آثار تاریخی و فرهنگی استان تصریح کرد: البته این سکوی سنگی تا پیش از آغاز مرمت زیر خاک مدفون بود و با توجه به ویژگیهای معماری ابنیه مناطق مرطوب و کوهستانی پیشبینی کرده بودیم که باید چنین سکویی در قسمت زیرین بنا موجود باشد که پس از خاکبرداری این سکوی سنگی یک متر و 80 سانتی را پیدا کردیم.
وی مصالح مسجد کردشت را سنگ، خشت و چوب عنوان کرد و گفت: معماری این بنا به صورت طاقهایی بوده که پوشش سقف تیر چوبی بر روی آن اجرا شده است. این مسجد از سه بخش اصلی باغ به عنوان محوطه بنا، سکویی روباز برای اقامه نمازهای انفرادی در بیرون فضای مسجد و بخش اصلی مسجد که مستطیلی 9 در 11 متری است، تشکیل شده است.
محمدی خاطرنشان کرد: تزئینات این بنا به گچبریها و نقش آیات قرآنی سبز رنگ بر روی آنها محدود میشود که این خطوط قرآنی با خط «ثلث جلیل» که خط رایج تا پیش از نیمه دوم دوره صفوی بوده، نوشته شده است.
مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان یادآور شد: علاوه بر این موارد، طی عملیات مرمتی، دست نوشته هایی به دست آمده که نشان می دهد به احتمال قوی این مسجد در دوره صفوی توامان به صورت خانقاه و مسجد استفاده میشده چون اکثر مضامین عرفانی و اسامی شیوخ و عرفای مناطق مختلف در این دست نوشته ها دیده میشود.
وی با اشاره به تاریخچه این مسجد اظهار داشت: تا پیش از آغاز عملیات مرمتی تصور میشد که قدمت این مسجد همچون سایر مجموعه کردشت یعنی حمام و قلعه متعلق به دوره قاجار باشد، اما شیوه معماری بنا و لایه برداریهای پس از ثبت و آغاز بازسازی، این احتمال را قوت بخشید که قدمت مسجد کردشت دست کم می تواند مربوط به دوره صفویه باشد.
پایان پیام/
نظر شما