خبرگزاری شبستان_ فرهنگ و ادب: کتابخانه عمادالدین رضایی در روستای اکنلو از توابع شهرستان «کبودرآهنگ» همدان علی رغم قرار گرفتن در یکی از مناطق محروم کشورمان از غنای کمی و کیفی مناسبی برخوردار است اما همچنان در تامین منابع خود با مشکلات عدیده دست و پنجه نرم می کند؛ کتابخانه ای که تنها کتابخانه نیست و محفلی است برای رجوع مردم، دلجویی از مردم و در یک کلام سقفی فرهنگی برای رفع خستگی ها و کاستی های مردمی نازنین در خطه ای محروم.
این کتابخانه در سال 1370 با هزینه شخصی راه اندازی شد؛ بانو سمن‌ناز کیهانی قادر و فرزندش عمادالدین این قلعه را به کتابخانه ای بی نظیر در روستایی محروم تبدیل کردند. از سال 1370 که این کتابخانه تاسیس شده تا کنون فعالیت های چشمگیری در زمینه نشر فرهنگ و معارف اسلامی داشته که اصلی ترین آن تشویق و جذب جوانان، نوجوانان و دانش آموزان این روستا و روستا های مجاور به مطالعه بوده است. این جدای از اهدای 10هزار جلد کلام الله مجید و شش هزار و 500جلد کتاب های متفرقه به بازدیدکنندگان و اعضاء بوده است. این کتابخانه در یک محله سر سبز و خلوت قرار دارد و روبروی کتابخانه جنگلی زیبا، سر سبز، با درختانی پر شاخ و برگ است.
حجت الاسلام عمادالدین رضایی همدانی، موسس این کتابخانه، سنگ بنای تاسیس این کتابخانه را «سفارش مادر» عنوان می کند و می گوید: «محلی که برای کتابخانه اختصاص داده ام قلعه ای قدیمی و 300 ساله است که دارای مساحتی حدوداً 700 متر است که قسمت اعظم آن به کتابخانه اختصاص دارد و کتاب هایی در حوزه های مختلف را در دل خود جای داده است به طوری که هر کسی در هر رشته ای که تمایل داشته باشد، کتاب مورد علاقه اش را خواهد یافت. ضمن اینکه 20 هزار جلد کتاب در این کتابخانه وجود دارد و از ویژگی های دیگر این کتابخانه این است که در قبال عضویت در کتابخانه نه تنها وجهی دریافت نمی شود، بلکه هر کسی که برای نخستین بار به کتابخانه بیاید کتابی به رسم هدیه به وی اهدا می شود.»
حجت الاسلام رضایی همدانی اگرچه سالهاست بدون توجه مدیران فرهنگی کشور و در گوشه ای دورافتاده برای فرهنگ این کشور تلاش کرده اما این روزها نسبت به وضعیت نامناسب بنای این کتابخانه که دچار فرسودگی شده است، ابراز نگرانی می کند و خواستار توجه هر چه بیشتر مسئولان فرهنگی کشورمان جهت تجدید بنای کتابخانه و ساخت قرائت خانه است؛ او هیچگاه کمک مسئولان منطقه ای را هم دریافت نکرده چرا که آنچنان که می گوید کمک به ایشان همواره «مشروط» بوده است! وی می گوید: «کتاب های مربوط به حوزه معارف و دین را خودم شخصا تهیه می کنم و مابقی کتاب ها را هم به پیشنهاد اعضا، دانشجویان و دیگران تهیه می کنیم. هزینه خرید کتاب ها را هم از محل پولی که از طریق نماز و روزه استیجاری می گیرم، تامین می کنم و البته تدریس و باغبانی هم می کنم و مخارج کتابخانه را با اینها تامین می کنم.»
او که در حوزه های علمیه قم و همدان تحصیل کرده، خطاب به مادرش که تا آخرین لحظه عمر و بعد از 17 سال کار و تلاش و خدمت به این کتابخانه به دعوت حق لبیک گفت؛ می نویسد: «از آن زمان که چشم گشودم و دیدم به سعدی و حافظ، قلندران کتابت، اساس علم و فضیلت، چه عشق ها می ورزی که هرکه بود گمان داشت که تو، فرزند دو و سه بیشتر داری...تو چند هزار کودک پرمحتوا داری، آنچنان که به ما حق مادری عطا کردی، شفیق و مونس آن کودکان بودی، تو خود کتاب شدی و همه دیدند تو شاه بیت غزل های عاشقانه شدی...»
بر اساس گزارش، بسیاری از مدیران فرهنگی کشور از وجود چنین کتابخانه ای بی اطلاع اند و اخیرا با پیگیری های مردمی، برخی نهادهای مربوطه مطلع شده و در حال بررسی وضعیت این کتابخانه هستند.
پایان پیام/
نظر شما