فرهاد ابوالفتحی استاد دانشگاه فرهنگ و هنر کرمانشاه، در گفتگوی اختصاصی با خبرنگار شبستان در خصوص نقش ابزارهای ارتباطی در توسعه فرهنگ دینی، گفت: فرهنگ دینی به عنوان بخشی از فرهنگ به صورت متداول در طول تاریخ همواره در بین انسان ها چه بصورت شفاهی یا کتبی ویا چهره به چهره و سینه به سینه انتقال پیدا کرده است.
وی افزود: با ظهور دوران مدرن و ابزارهای مدرن و همین طور به وجود آمدن تعاملات بیشتر بین انسان ها و ارتقای کنش ها و واکنش های اجتماعی از منطقه و محل به سطح جهانی طبیعتاً نیاز به گسترش و توسعه و تبلیغ فرهنگ ها و همین طور فرهنگ دینی از طریق کسانی که با آن فرهنگ ها ارتباط داشته اند بیشتر احساس می شود.
ابوالفتحی، تصریح کرد: برای حضور در این رقابت فوق العاده بی رحمانه ای که بین فرهنگ ها و بین تمدن ها به وجود آمده است طبیعی است که دین علی رغم اینکه ریشه در سنت دارد مجبور است که از ابزارهای نو و مدرن استفاده کند.
وی گفت: ابزارهای ارتباطی تنها ابزارهایی هستند که می توانند مورد استفاده دینداران و مراکز نشر فرهنگ و پیام های دینی به صورت قالب های مشترک حامل پیام قرار گیرند و در این میان محتواهای پیام های برآمده از فرهنگ دینی به گونه ای که متخصصان این امر تشخیص می دهند و مردم نیز آن ها را باور داشته باشند با کمک آن قالب ها و ابزارها در سطح جوامع مختلف انسانی منتشر خواهند شد که با توجه به ویژگی های قالب های جدید جذاب تر و موثر تر خواهند بود.
این استاد دانشگاه، در ادامه به تشریح ویژگی های یک رسانه دینی پرداخت و گفت: مهمترین ویژگی ابزار ارتباطی دینی که به عنوان ابزاری ارتباطی در حوزه اطلاع رسانی دینی قرار خواهد داشت منبعث بودن از آموزه های دین است.
وی با اشاره به اینکه بزرگان فرهنگ دینی ما در کوران مبارزه با اندیشه های مارکسیستی – کمونیستی اذعان داشته اند که هدف نمی تواند وسیله را مباح کند، اظهار داشت: براساس آموزه های دینی ما دستیابی به هدف متعالی بوسیله ابزارهای نامتعالی امکان پذیر نیست و هدف وسیله را توجیه نمی کند.
این استاد دانشگاه، خاطرنشان کرد:اگر دین به مفهوم اصلی و مذهبی آن مطرح باشد می توان آن را به عنوان یک بسته خبری در سایر رسانه ها در نظر گرفت، هر چند تولید و تنظیم اطلاعات و اخبار مرتبط نیاز به سازمان و تشکیلاتی تخصصی دارد.
وی در خصوص جایگاه منبر به عنوان یک رسانه، اظهار داشت: نمی توان گفت که جایگاه منبر به عنوان یک رسانه کاهش یا افزایش پیدا کرده است اما اگر در مقایسه با انواع و اقسام رسانه های مدرنی که با جذابیت های خاص دیداری، شنیداری و مولتی مدیا به وجود آمده اند طبیعتاً باید در استفاده از منبر به عنوان رسانه ای که اعتبارش را وامدار مقام رسول اکرم (ص) است و در نگاه دینداران و همه مذاهب اسلامی جایگاه رفیعی دارد به نوعی بازنگریی تکنیکی و تاکتیکی صورت پذیرد.
ابوالفتحی، اضافه کرد: برای استفاده از منبر نیاز به تکنیک های جدیدتری هست که البته صاحبان فن و تکنیسین ها می توانند به این قضیه کمک کنند که منبر را رونق بیشتری بدهند والا اگر بخواهند به همان منوال قدیم نگهداری کرده و استفاده کنند جاذبه هایش دربرابرجذابیت های دیداری و شنیداری و نیز قالب های رسانه های مولتی مدیای جدید ممکن است نتواند به خوبی مقاومت کند که البته این نکته از منظر توجه به میل و نیاز نسل جوان و افرادی که با رسانه های مدرن آشنا شده اند باید مورد نظر باشد.
وی در ادامه در خصوص ضعف ابزارهای ارتباطی و اطلاعاتی ایران در دفاع از هویت دینی و ملی در تقابل با رسانه های غربی، اظهار داشت: ابزارهایی که ما برای ارتباط برقرار کردن استفاده می کنیم علاوه بر اینکه فرآورده های غربی هستند، چندان بومی سازی نشده اند.
این استاد دانشگاه، ادامه داد: با توجه به سرعت پیش رو در عرصه ارتباطات و اطلاع رسانی ما همواره نسبت به آن ها عقب خواهیم بود که این بحث بر می گردد به مسائل مالی و مسائل فنی و امثال آنکه بیشتر مرتبط به دولت هاست.
وی اضافه کرد: اما مشکل عمده تری که در زمینه ارتباطات و اطلاعات در کشور ما در مقایسه با جهان غرب وجود دارد، مشکل تولید محتواست.
وی گفت: متأسفانه ما برای دفاع از هویت دینی و ملی محتوای چندان قابل ملاحظه ای تولید نمی کنیم و گاه حتی این دو رکن برپایی هویت یعنی دین و ایرانیت را در برابر هم قرار میدهیم - بر خلاف سیر تاریخی که همیشه این دو در کنار هم موتور پیشرفت اجتماعی و فرهنگی و حتی سیاسی مردم ما بوده اند - در حالی که در غرب همواره در حال تولید فیلم ها، ترانه و شعرهای جدید و کتاب با تیراژ و شمارگان بسیار زیاد است در حالی که در ایران این مقدار نیروی انسانی کارآموخته نداریم که بتوانند محتواهای مناسب و جذاب برای همه رده های سنی و قابل هضم برای همه افراد جامعه تولید کنند.
پایان پیام/
نظر شما