اراده ملت های جهان در گرو آزادی فلسطین

خبرگزاری شبستان، «خانه اسرائیل از خانه عنکبوت سست تر است» این سخن سید«حسن نصرالله» دبیرکل حزب الله لبنان در زمان شکست رژیم صهیونیستی در جنگ 33 روزه علیه لبنان است که اضمحلال پایه های رژیم صهیونیستی را به ملتهای عربی و اسلامی و حتی غرب نوید می دهد تا همگان بداند که دیگر اسرائیل دیو مخوف و ترسناک سالهای گذشته نیست و شکست پذیر آن برای همگان محرز شده است.
صهیونیست ها که با حمایت انگلیس زمام فلسطین را به دست گرفتند و با حمایت همه جانبه آمریکا و کشورهای غرب به وجولان دادن خود در منطقه تداوم بخشیدند، و با جنگ افروزی های خود در منطقه همچون جنگ 33 روزه علیه لبنان و 22 روزه علیه غزه و شکست و ناکامی در آنها به همگان ثابت کردند که ناتوان و ضعیف شده اند و با همین جنگها و تجاوزهای بی اساس گور خود را کندند، و باعث شدند که نگاه ملت های جهان با نگاه و رویکرد سران انها تغییر کند و همین تغییر رویکرد سرآغاز همبستگی ملتهای جهان باملت مظلوم فلسطین شده است و برخی از سران آنها نیز به اجبار یا به میل با مردم خود همگام و همصدا شده و در مقابل زورگویی، تجاوز و خشونت اسرائیل علیه ملت فلسطین ایستادند.
تحریم های گسترده از سوی ملتهای آگاه و با وجدان جهان علیه رژیم صهیوینستی، نشانگر این مسئله است که همه جهان به این باور رسیده اند که اسرائیل غده سرطانی است که باید از بین برود و از روی زمین محو شود.
برهمین اساس، فعالان همبستگی با ملت فلسطین در کشورهای مختلف جهان از جمله لندن برای تضعیف رژیم صهیونیستی به تحریم کالاهای شهرک نشینان یهودی اقدام کرده اند و این روش برای مقابله با این رژیم انتخاب کرده اند، به طوری که اندی استریت، مدیرکل فروشگاه بزرگ جان لویس در پیامی فروش تولیدات شرکت صهیونیستی اهافا را در این کشور به طور کامل تحریم کرد.
اقدام فعالان همبستگی با ملت فلسطین در لندن بی طرفی رو به رشد در داخل جامعه انگلیس و در موسسه های اقتصادی، فرهنگی، دانشگاهی این کشور نشان می دهد که برای تحقق صلح و عدالت در فلسطین گام برمی دارند.
امروز مسئله فلسطین یک مسئله عربی اسلامی نیست، بلکه مسئله ای جهانی است که باعث شده است تا همه جهانیان خود را در کنار اندوه و آلام وحتی عشق و شور و نشاط فلسطینی ها ببیند و برای تحقق آمال و اهداف آنها بیش از پیش تلاش کنند.
اگر خوب نظاره گر جهان باشیم می بینیم که مردم کشورهای غربی بیش از جهان عرب در اندیشه کمک و حمایت از مردم فلسطین به ویژه غزه هستند، چرا که نخستین کشتی های امدادرسانی از اروپا به سمت غزه گسیل شد و پس از حادثه ناوگان آزادی، کشورهای عربی نیز تکانی به خود دادند.
اگرچه نمی توان از کشورهای عربی همچون اردن، مصر که همجوار با فلسطین هستند ، از این سهل انگاری خود نسبت به فلسطین خرده گرفت؛ چرا که شاید سران آنها از ترس هرگونه تجاوز و حمله به کیان کشور خود به خواسته های نابجای رژیم غاصب صهیونیستی تن دادند و بر این اندیشه اند که اگر این رژیم سلطه گر بر آنها بتازد، شاید هیچ کشور عربی به حمایت آنها برنخیزد و آنها باید همچون فلسطین سالهای سال در زیر یوغ استعمارگران اسرائیلی به سر ببرند.
سران کشورهای عربی همچون عربستان، مصر، سوریه، اردن و... و اتحادیه عرب و سازمان های عربی و اسلامی با موضعگیری های نه چندان جالب خود نسبت به مسئله فلسطین باعث شده اند تا این حمایت در چارچوب محکومیت ها و برگزاری نشست ها و همایش ها باقی بماند.
اگر این محکومیت ها و برگزاری نشست ها و همایش ها در مورد فلسطین قابل نتیجه بود باید سالها پیش فلسطین آزاد می شد؛ نه اینکه امروز درباره چگونگی کاهش تجاوزات اسرائیل علیه فلسطین و مجازات این رژیم بحث و جدل کنند و برخی از کشورها نیز بی مهابا باوجود آگاهی از اقدامات ددمنشانه این رژیم دست دوستی به سوی آن دراز کنند.
درهمین حال، همه دولتمردان عربی و اسلامی باید بداند که اگر امروز سران اسرائیل به رسمیت شناخته شدن فلسطین به پایتختی قدس شرقی از سوی کشورهای آمریکای لاتین و روسیه را سرآغاز انزوای خود می دانند، نشان دهند ه آن است که از منزوی شدن درجامعه بین الملل می هراسند. زیرا انزوا از جامعه بین الملل برابر با دورشدن از خواسته های نامطلوب آنهاست.
صهیونیست ها با وجود تسلیحات عظیم و جاسوس های بی شمار در کشورهای مختلف انزوا را عامل تضعیف بیشتر خود قلمداد می کنند و می دانند که اگر اراده جامعه بین الملل شعله ور شود صلح عادلانه در خاورمیانه محقق می شود.
برهمین اساس، دولتمردان عربی و اسلامی نیز باید بدانند که امروز به جای باج دادن به اسرائیل به فکر تصفیه حساب با این رژیم ددمنش باشند که از آغاز تاسیس این رژیم جعلی خون میلیونها انسان در فلسطین و اقصی نقاط جهان را با ترور حمله و ارعاب و شکنجه ستانده اند.
به نظر می رسد کشورهای عربی و اسلامی نیز باید همچون مردم کشورهای آمریکا، هلند، فرانسه، کانادا و دانمارک به تحریم تولیدات صهیونیستی اقدام کنند و اجازه ورود و فروش آن را ندهند، زیرا واکنش کشورهای عربی و اسلامی برای صهیونیستها دردآورتر از اقدامات ملتهای غربی است و وجود این رژیم با این اقدامات در خاورمیانه تهدید می شود.
اما این سوال دراینجا مطرح می شود که چرا دولتمردان عربی و اسلامی با وجود علم به خطر رژیم صهیونیستی برای منطقه، با یکدیگر متحد نمی شوند و برای محو این رژیم غاصب و آزادی فلسطین و به ویژه قدس و مسجدالاقصی اقدامی نمی کنند؟ میلیون ها مسلمان و عرب آیا نمی توانند حریف این رژیم شوند؟! محال است که نشوند.
پایان پیام/