عینک بدبینی نسبت به فیلم ویدئویی را از چشم برداریم

حمیدرضا مدقق گفت: در چنین زمانه ای که ویدیو همه تعریف های از پیش موجود را دگرگون ساخته، شگفت آور است که برخی هنوز در چند و چون رویای 35 هستند و با تحقیر ویدیو، تغییر را تاب نمی آورند.

به گزارش خبرگزاری شبستان، حمیدرضا مدقق از منتقدان و کارشناسان سینمایی معتقد است: چه بخواهیم و چه نخواهیم، ویدیو الگوهای سنتی تولید فیلم را به چالش می کشد وارتباط ما را با تولید رسانه بازتعریف می کند. این فناوری فقط شکلی از پیشرفت رسانه نیست بلکه با ارائه مفهومی نو از تولید، ارتباط ما با فرهنگ رسانه ای را عمیقا دگرگون می کند. در حقیقت، ماهیت چندگانه ویدیو از آنجا ناشی می شود که رسانه ای صوتی، تصویری، الکترونیکی و دیجیتال است که به شکل گریزناپذیری با رسانه های متعدد، از تلویزیون گرفته تا سینمای خانگی و رایانه، در ارتباط است و به تبع آن، زیبایی شناسی چندگانه و ناهمگنی دارد. این امر بدین معناست که ارزیابی یک فیلم ویدیویی فقط به ارزش های سینمایی آن ختم نمی شود و لذت های تماشای تلویزیونی یا دیجیتالی ناشی از آن را نیز باید در نظر گرفت. در نتیجه از آنجا که ویدیو به وضوح ارتباط درونی بین رسانه ها را آشکارمی کند، پژوهش در باره آن، به خوبی می تواند بیانگر اطلاعاتی، هم در باره پذیرش یک رسانه منفرد و هم در باره الگوهای لذت بخش مصرف رسانه ها باشد.


از سوی دیگر، گفتمان ویدیو، امروزه به کنش های علاقمندان به تولید فیلم شکل می دهد. ویدیو بستری فراهم آورده است که در آن، مخاطبان فیلم به شیفتگان تولید فیلم تبدیل می شوند و به طور فزاینده و به سادگی وارد فرهنگ جامع تر ساخت فیلم می گردند. به بیان دیگر، گسترش فناوری ضمن آن که زمینه ساز شیفتگی جدیدی به سینما شده، اسباب دسترسی دموکراتیک تر به تولید سینمایی را نیز فراهم آورده است. موقعیتی که تا پیش از این فقط در انحصار جمعی از نخبگان سینمایی بود که توان بهره گیری از سیستم های گران قیمت تولید را داشتند، اکنون در نتیجه گسترش رسانه ارزان تر ویدیو در اختیار همه شیفتگان تولید فیلم قرار گرفته است.


با همه اینها ویدیو یک ابزار رسانه ای انقلابی نیست بلکه برعکس، آشکارا به ترکیب روش های گذشته و حال تولید و مصرف رسانه ها، می پردازد. به بیان دیگر با وجود همه ویژگی های برتر و موثری که ویدیو دارد، وابستگی های آن، حتی در سطحی اندک، به تلویزیون، سالن های سینما و رسانه های دیجیتال، گویای آن است که هم حیاتش و هم خرسندی ناشی ازمصرف آن، به شکل پیچیده ای در پهنه جهان گسترده تر رسانه ها معنا می یابد. بنابراین درست تر آن است که بگوییم این فناوری، نتیجه تلاقی الگوهای ازپیش موجود تولید، نمایش و مصرف رسانه هاست. ویدیو هیچ انقلابی به پا نکرد بلکه برعکس، شیوه های از پیش موجود تولید و لذت بردن از فیلم را احیا کرد، به شکلی بنیادین آنها را سهولت و بهبود بخشید و انتشارشان را گسترش داد.


در چنین زمانه ای که ویدیو همه تعریف های از پیش موجود را دگرگون ساخته، شگفت آور است که برخی هنوز در چند و چون رویای 35 هستند و با تحقیر ویدیو، تغییر را تاب نمی آورند. اما نباید از یاد برد که می توانیم (و باید) درمقابل ورود فناوری ها و رسانه های جدید، عینک تیره بدبینی خود را از چشم برداریم و برخلاف عادت دیرین مان که با هر رسانه جدیدی سر دشمنی و جنگ داریم، در برابر این پدیده رویکردی واقعگرا و علمی پیش بگیریم. این نکته ای است که اریک کوهن نیز در مقاله «قهرمان جنگ قالب ها» (نشریه مووی میکر، 2008) بیان می کند: « پای فناوری که به میان می آید، هیچ چیزی تا ابد طول نمی کشد.»
 

پایان پیام/

کد خبر 140976

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha