حجت الاسلام والمسلمین علی صدرایی خویی، عضو انجمن حدیث حوزه علمیه قم درباره نگاه ائمه (ع) به اعتکاف در ایام خاص سال به خبرنگار شبستان گفت: اعتکاف در سیره ائمه (ع) دارای دو ادله مهم است، یکی سیره پیامبر (ص) و دیگری سیره ائمه (ع) که اعتکاف را گرامی داشته و نسب به آن اهتمام داشته اند. آنچنان که بنابر نقل شیعه و سنی رسول الله (ص) در دهه پایانی ماه مبارک رمضان در مسجد معتکف شده و به عبادت می پرداختند.
وی با بیان این مطلب که اعتکاف در دهه پایانی رمضان بیش از دیگر ایام مورد تاکید است، اظهار کرد: اما امروزه ایام البیض یعنی از 13 تا 15 ماه رجب آیین اعتکاف با شور و هیجان بیشتری برگزار می شود. در سخن بزرگان دین به این آیین اشاره شده و در فقه نیز کتابی نگاشته شده به نام کتاب الاعتکاف. بزرگانی همچون شهید ثانی، علامه حلی و شیخ طوسی نیز پس از بیان مسائل مرتبط با روزه بابی را به نام اعتکاف گشوده اند.
حجت الاسلام صدرایی خویی ادامه داد: این اهتمام نشان می دهد که اعتکاف به عنوان سنتی اسلامی و رایج در میان مسلمانان از سده نخست ظهور اسلام در توجه بوده و ائمه (ع) در حالات مکرر این عمل را بجا آورده اند.
عضو انجمن حدیث حوزه علمیه قم با بیان این مطلب که در تمامی ادیان و مذاهب اعتکاف و گوشه نشینی مورد تاکید است، تصریح کرد: این توصیه برای اعتلای روحی فرد صورت گرفته است. البته این عزلت در مسیحیت رهبانیت نام دارد اما در اسلام ترک جامعه جایز دانسته نشده بلکه فرد در عین برنامه ریزی و عمل برای رشد و اعتلای روحی حود در متن جامعه قرار دارد.
وی با اشاره به تاکید بر حضور معتکفان در مساجد جامع هر شهر بیان کرد: بنابر اعمال موکد آیین اعتکاف، معتکف باید سه روز زندگی و روزمرگی های آن را کنار بگذارد و از جامعه به طور مقطعی جدا شود. البته در این میان بین اسلام با دیگر ادیان تفاوت وجود دارد، چراکه در اسلام انسان مجاز نیست برای اعتلای روحی و معنوی خود از جامعه جدا شود در حالی که در دیگر ادیان رهبانیت و انفصال از جامعه دیده می شود.
حجت الاسلام صدرایی خویی با بیان این مطلب که از سه روز تا یک ماه برای آیین اعتکاف پیش بینی شده است، ابراز کرد: روزه داری و قرائت قرآن از جمله اعمال موکد در ایام اعتکاف است. شرایطی که اسلام برای اکمال انسان از طریق اعتکاف در نظر گرفته است در عین دوری از جامعه قرار داشتن در متن آن را مورد تاکید قرار می دهد.
وی با اشاره به وجود خلوت های آگاهانه انسان با خود در تمامی ادیان و مذاهب عنوان کرد: ماه رجب و شعبان مقدمه ای است برای ورود به ماه مبارک رمضان به عنوان ماه ضیافت الهی؛ اعتکاف و دیگر اعمال موکد در این دو ماه در حقیقت آماده ساختن خود برای ورود به میهمانی الهی است. به نظر می رسد احیای آیین اعتکاف توسط بزرگان در قم نیز با این رویکرد بوده تا افراد خود را مهیای روزه داری، قرائت قرآن و ادعیه خوانی در ضیافت الله کنند.
حجت الاسلام صدرایی خویی با ابراز خرسندی از نهادینه شدن آیین اعتکاف در جامعه به ویژه در میان نسل جوان گفت: ماه رجب ماه اذکار و استغفار است، اعمال بسیار برای آن مورد تاکید قرار گرفته تا انسان ها با این اوراد و اذکار مراقب اعمال خود باشند و بتوانند فیوضات دیگر ماه ها را درک کرده و از معصیت دوری کنند.
وی دوری از معصیت را شرط بهره مندی از فیوضات ماه رجب خواند و تصریح کرد: انسان برای درک ماه رجب باید از ناپاکی هایی اجتماعی، غیبت، سوء ظن و تضییع حقوق دیگران به دور باشد. تا با آمادگی روحی و معنوی به ضیافت الهی نائل شود. از این رو شیعیان به آماده سازی خود در ماه های رجب و شعبان از طرقی همچون اعتکاف توصیه شده اند.
محقق حوزوی اعتکاف را به تجربه عرفانی و بلند در متن جامعه تعبیر کرد و افزود: این تجربه شگرف در متن جامعه رخ می دهد. آنهایی که این تجربه را در کوله بار معنویات خود دارند آن را با هیچ فضای معنوی دیگری قابل مقایسه نمی دانند. و این تجربه آنقدر برایشان شیرین است که حاضر نیستند تا به پایان برسد.
وی با ابراز امیدواری برای استفاده بهینه معتکفان از فرصتی که در اختیارشان قرار گرفته خاطرنشان کرد: این شور و هیجان نشان از تاثیر شگرف حضور و گوشه نشینی در فاضی معنوی مساجد دارد. اعتکاف فرصتی است به سابقه عمر اسلام برای رشد روحی و سرمایه گذاری انسان در بهترین زمان ها و برترین مکان ها.
پایان پیام/
نظر شما