به رنگ پدر...

خبرگزاری شبستان: پیرمرد چین و چروک دستانش پر از راز و رمز های زندگی و پر از تجربه های اندوخته بود؛ تجربه هایی که جویندگان راه را، از افتادن در بیراهه ها نجات بخش است. دل مهربانش در چین و چروک های صورتش هویدا شده بود. چشمانش با آدمی حکایت ها داشت؛ پر از عاطفه و مهربانی لبخند می زد.
 

آری این پدر؛ با کهولت سنی که داشت به کار کردن در این سن ادامه می داد و در بازار دست فروشی می کرد؛ می گفت زندگی خرج دارد، برای بچه هایم رفاه می خواهم، اگرچه خودم رفاه نداشته باشم؛ اما...

آرزویم خوشبختی فرزندانم است. همه این جملات را با حجب و حیای خاصی به زبان می آورد که نشان از دل ساده و پاک او داشت.
 

امروز زادروز نخستین پیشوای شیعیان حضرت علی (ع) که زیباترین نقطه تلاقی خورشید و کهکشان و میعادگاه ملکوت ومستی است.
 

سیزده رجب پروردگار با خلقت گوهر ولایت، فلک را غرق در نشاط کرد و نماد ایثار و ایمان؛ لقب "پدر" تمام آفریده ها را به خود گرفت.

امروز ولادت مردی آسمانی که محبوب دل ها و معشوق انسان هاست و پدر مهربان ومظلوم دو پیشوای عالم امام حسن (ع) و امام حسین (ع) و همچنین پدر کودکان مظلوم، گرسنه و ستمدیده کوچه های کوفه است؛ که میلاد فرخنده مولود کعبه را در تقویم ملی با واژه ای از مهر و مهربانی به نام پدر گره زده اند تا فرصتی طلایی در صحنه یادآوری و تقدیر از زحمات بی دریغ "پدر های زحمت کش" این دیار باشد.
 

پدر واژه ای از جنس کوه، استقامت که دستانش سایبان بی بدیل مهر بانی و شانه هایش همچون ستون محکمی برای پناهگاه خانواده است که در طوفان بی رحم زندگی همچون کوه می ایستد و گلایه ای ندارد در نزد خانواده اش.

آری امروز؛ روز زدودن اندکی از غبار خستگی چهره و بوسیدن دست های پینه بسته پدران زحمت کش این جامعه است.
 

پدران همچون معدن گنج از تجربه ها هستند که هر سخن آنان چراغ راهی برای فرزند است؛ و دستان پینه بسته و موهای سپیدگواه روزهای سخت زندگی است اما با صبوریش روزهای شیرین را برای خانواده رقم می زند.
 

پدر؛به عنوان امانتدار فرزندش از سوی خداوند برگزیده شده است و چه نیک است نزد پروردگار امین بودن.

پیام آور رحمت و عطوفت، محمد صلی الله علیه و آله درباره حقوق پدر چه نیک سفارش می دهد که فرزند نباید پدر را به اسم صدا بزند، جلوتر از او راه برود و پیش از پدر بنشیند همچنین؛ فرزند باید در هنگام خشمِ پدر، در برابر او خاشع باشد.
 

نمی دانم شاید رسم زمان یا غرور جوانی و مشغولیت های ذهنی و کاری است که کمتر فرصت می دهد مهربانی و احترام و ادب را در نزد پدران اجابت کنیم و قدر دان باشیم؛ یا شاید مهربانی شان آن قدر وسیع است که چشمانمان وسعت درک این همه مهربانی را ندارد .
 

آری؛امروز باید تلنگری بر ذهن های خاک خوردمان بزنیم تا یادی کنیم از اسطوره های فداکاری که گاه با کهولت سن همواره قلب هایشان به یادمان می تپد و در نگرانی سپری می شود.
 

خداوندا؛به مغفرت و بخشندگی‌ات همه‌ی پدرانی که از دنیا رفته‌اند مشمول رحمت فرما.
 

خداوندا؛ به توانایی و قدرتت همه‌ی پدرانی را که بر تخت بیمارستان روزها را به تلخی می گذرانند؛ سلامتی جسم و روح را عطا فرما.

خداوندا؛ به عظمت و بزرگواریت سایه‌ی وجود پدر را بر سر همه‌ی فرزندان پایدار نما.
 

پایان پیام/