به گزارش خبرگزاری شبستان، آیت‌الله عبدالله جوادی آملی درجمع علما و روحانیان حوزه علمیه در مسجد اعظم قم، به ادامه تفسیر سوره مبارکه نمل پرداخت و گفت: انبیا(ع) یقینا دارای علم ملکوتی و علم غیب هستند ولی مأمور به عمل بر طبق آن نیستند. از آنجایی که انبیا و ائمه(ع) باید در قیامت بر اعمال امت خود شهادت دهند، باید از این علم برخوردار باشند.
استاد تفسیر حوزه علمیه گفت: اگر ایشان بر طبق علم ملکوتی خود عمل کنند، مردم مضطر به گناه نکردن می‌شوند، فقط در مواردی که ضرورت اقتضا می‌کرد از این علم استفاده می‌کردند. اما در جریان امام زمان(ع)، مراکزی که درباره حضرت کار و تحقیق می‌کنند، باید در این مورد تلاش کنند و در این موضوع تحقیق بیشتری شود که آیا در زمان ظهور همه امور بر طبق علم غیب عمل می‌شود یا اینکه غالب افرادی که در منصب قضا هستند، علم غیب ندارند و طبق ظاهر حکم می‌کنند اما خود حضرت بر علم ملکوتی خود عمل می‌کند و یا اینکه گاهی از آن استفاده می‌کند.
حضرت آیت‌الله جوادی آملی ادامه داد: ظاهر این است که محاکم جهان در زمان ظهور به وسیله علما و شاگردان حضرت اداره می‌شود و غالب آنها علم غیب ندارند و بر طبق علم ظاهری خود عمل می‌کنند. اما در جایی که امام زمان(ع) مباشرةً کاری را انجام می‌دهند، گاهی مثل حضرت خضر(ع) از علم ملکوتی استفاده می‌کنند و گاهی هم مثل امام حسن و امام حسین(ع)، طبق بینات و دلایل ظاهری حکم می‌کنند، مگر در مواردی که ضرورت اقتضا کند.
استاد عالی حوزه علمیه قم بااشاره به آیه شریفه "أَلا تَعْلُوا عَلَیَّ وَأْتُونِی مُسْلِمِینَ" گفت: مسلمانان در این آیه به معنای "منقادین" است، حضرت سلیمان(ع) در نامه‌اش به بالقیس می‌نویسد: "وأتونی مسلمین" مراد مسلمان شدن نیست که اشکال بشود، بدون ایراد حجت شرعی و بیان، دعوت به اسلام کرده است، بلکه به معنی منقاد شدن است یعنی با وجود این حکومت مرکزی حق ندارید داعیه‌دار حکومت دیگری باشید، دعوت به دین راه و روش دیگری دارد که وقتی وارد حکومت مرکزی شدند، دعوت به دین صورت گرفت.
پایان پیام/
نظر شما