به گزارش خبرگزاری شبستان، چهاردهمین نشست تئاتر امروز با حضور حمید رضا آذرنگ، نویسنده و کارگردان رامین سیار دشتی و اشکان غفار عدلی در فرهنگسرای رسانه برگزار شد.
در این نشست حمید رضا آذرنگ، نویسنده و کارگردان نمایش دولیتر در دو لیتر صلح با اشاره به اینکه در این نمایش به شرایط پس از جنگ که در اکثر موارد صلح نام می گیرد، می پردازد، گفت: البته قالب نمایش فانتزی است.
وی ادامه داد: تمام تلاشم این بود تا هرچه که می توانم از تلخی اتفاقات جنگ بکاهم تا شاید آینه ای که در مقابل چشمان شماست دردهایتان را یاد آور نباشد.
آذرنگ در ادامه درباره ی مشکلاتی که با خرده فرمایش های گوناگون و عجیب و غریب مرکز هنرهای نمایش هنگام اجرا برای نمایش به وجود آمد سخن گفت و خاطر نشان کرد: گاهی آن چه آن ها اعلام می کردند و از ما خواستار تغییراتی در نحوه ی اجرا می شدند درست به عکس همان چیزی تبدیل می شد که می خواستند.
در ادامه اشکان غفار عدلی، منتقد با ارائه توضیحاتی درباره ی ارتباطات بین فرهنگی گفت: وجود هر فرهنگی منوط به وجود یک دیگری فرهنگی است. هر فرهنگی خودش را محق، ملموس و انسانی می داند ودیگر یرا غیر متعارف می شناسد. که همین باعث به وجود آمدن مرزهای جغرافیایی و فرهنگی می شود. در تقابل فرهنگها سه وضعیت داریم: ا- خود و نه دیگری- 2- نه خود، بلکه دیگری- 3- هم خود و هم دیگری. در نمایش آقای آذرنگ ما این تقابل را می بینیم. مولفه هایش هم هست: لباس ها و پرچم ها و البته مرز که آبشار میان آن هاست. وضعیت میان آن ها هم هما وضعیت شماره یک یعنی" خود و نه دیگری است. یعنی هرکدام از آن ها دیگری را نفی می کنند و همین باعث به وجود آمدن جنگ می شود.
وی افزود: ما در کار آذرنگ ارتباط میان فرهنگ و قدرت را به خوبی مشاهده می کنیم و به کمک وضعیت انتزاعی اجرا، فارغ از جانبداری از هر یک از دو طرف، تعامل میان قدرت و فرهنگ را در جوامع انسانی می بینیم. در این مورد صداهایی که انگار از بالا به هریک از دو طرف القا می کنند که حق با آن هاست، بسیار به پیش برد روند نمایش و انتقال مفاهیم مورد نظر نویسنده و کارگردان، کمک کرده اند.
در ادامه امین عظیمی درباره موسیقی دراماتیک اجرا پرسید که آذرنگ چنین پاسخ: زمانی که کار را با مسعود سخاوت دوست آغاز کردم، گمان نمی کردم کار به این خوبی از آب در بیاید.
نویسنده و کارگردان دولیتر در دولیتر صلح افزود: همزمان اجرای سازهای مختلف و دیالوگ ها و اجرای فیزیکی بازیگران سبب شد که کار آن طور که باید و شایسته است به چشم مخاطب بیاید.
وی استفاده سازهای ابداع شده توسط مسعود سخاوت دوست را در اجرای این تئاتر کاری نو و بی بدیل دانست و گفت: وقتی اجراها بیشتر شد و کار جلوتر رفت مسعود سخاوت دوست نیز توانایی های بیشتری از خود به نمایش گذاشت. وی تاکید کرد: از روز نخست نیز قرار بر این بود که کار بر مبنای ریتم و موسیقی پیش رود و اجرای مجدد نمایش نشان دهنده استقبال مردم و خوب از کار در آمدن آن است.
در ادامه اشکان غفار عدلی که به عنوان منتقد دراین نشست حضور داشت نیز گفت: همزمانی اجرای نمایش با موسیقی، دیالوگ جداگانه و حرکات فیزیکی بازیگران یک جلوه خاصی به این نمایش داده بود.
وی این تفکر آذرنگ در اجرای این کار را سبب موفقیت نمایش دولیتر در دولیتر صلح دانست و گفت: کار بسیار سختی است که یک کارگردان بخواهد حرکات بازیگران خود را با موسیقی و دیالوگ های جداگانه به اجرا بگذارد. این منتقد ادامه داد: یکی از بخش های مهم این تئاتر آن صحنه است که وقتی جنگ است نور محو و نامشخصی بر روی صحنه می تابد اما وقتی صلح می شود همه جا نورانی است و این پیام اصلی این نمایش بود.
وی ادامه داد: کارگردان با استفاده از قالب تازه ای به طنازی تلخ و شیرینی درباره جنگ و صلح در مفهوم کلی و انسانی از ابتدای تاریخ بشریت تا به امروز پرداخته است. شاید برای کسی که آثار آذرنگ را در این سالها دنبال کرده، و شاهد تحول تدریجی نگاه این نویسنده به مقوله جنگ در آثار سالهای اخیرش بوده، این اتفاق، نگاه مینی مالیستی جهان شمول به این موضوع، توانسته او را به این قضاوت برساند که این اجرا یک نقطه ویژه در کارنامه آذرنگ است.
وی گفت: طرح جنگ و صلح با روایت نشانه ای وسیع و بررسی آن در شکل غریزه بشری در ساختار کلی نمایش و پرداختن به این سوژه با روایت امروزی و با رویکرد فانتزی گونه و طنز پرداز، موجب رقم خوردن یک اتفاق تازه برای نویسنده و کارگردانی شده که پیش از این دو مقوله برای او بیشتر در چارچوب رئالیست تلخ جنگ به ویژه جنگ در محدوده جغرافیای محل زندگیش (جنوب ایران و جنگ ایران و عراق ) تعریف شده بود و از این جهت می توان آن را یک پیشرفت در کارنامه حرفه ای او دانست.
غفار عدلی نخستین گام برای این نویسنده را وارد شدن به مقوله معنایی جنگ بدون دیدگاه متعصبانه و با نگاهی بشر دوستانه و فراگیر دانست. رامین سیاردشتی، فرزین صابونی، سهیلا صالحی و الهام کردا در این نمایش ایفای نقش می کنند و بهرام شاه محمدلو و راضیه برومند به عنوان گوینده متن در این نمایش حضور دارند.
مهدی بوسلیک به عنوان دستیار کارگردان و برنامه ریز، طراح لباس: ساناز بیان طراح صحنه: رضا مهدی زاده، آهنگساز: مسعود سخاوت دوست، مدیر صحنه: امین یزدانی نژاد، منشی صحنه: مریم جلالیان، دستیار صحنه: علی پویا قاسمی، عکاس: آوا کیایی، طراح پوستر و بروشور: همراز بیان و روابط عمومی: محمد آذربرزین با این نمایش همکاری دارند.
نمایش " دو لیتر در دو لیتر صلح " پیش از این در جشنواره سی ام تئاتر فجر دو اجرا در تالار استاد سمندریان تماشاخانه ایرانشهر داشت که با استقبال تماشاگران روبرو شد. همچنین این نمایش برنده جایزه بهترین نمایشنامه و آهنگسازی و نامزد بهترین کارگردانی در بخش بین الملل سی امین جشنواره بین المللی تئاتر فجر شده است.
گفتنی است، پیش از این پانته آ پناهی ها در اجرای جشنواره این نمایش حضور داشت که به دلیل هم زمانی دو نمایش ( " آمدیم، نبودید، رفتیم " و " دو لیتر در دو لیتر صلح ") الهام کردا جایگزین وی شد.
پایان پیام/
نظر شما