مهمترین وظیفه جنبش دانشجویی، بزرگ‌نمایی اندیشه انقلاب

به گزارش خبرگزاری شبستان، امیرحسین ترکش‌دوز، کارشناس مسایل سیاسی وظایف جنبش دانشجویی نسبت به ارکان انقلاب اسلامی را جست وجوی اندیشه گمشده و تفکر انقلابی دانست که هر شخصی از ظنِّ خویش یار امام و انقلاب می‌شود و به گونه‌ای سخنان و افکارش را به حضرت امام(ره) نسبت می‌دهد .
وی در گفت وگو با خبرنگار ستاد رسانه‌ای «ایام اندیشه انقلاب اسلامی» با اشاره به پخش تلویزیونی گفت وگوی یکی ار آقایان در بیان تفکر اسلامی با گذری به منظر امام خاطرنشان کرد: در پی درستی یا نادرستی این جمله که امام فرمودند: طلوع اسلام، غروب تجدد و طلوع تجدد، غروب اسلام است با نقد این مطلب به شخص بازگو کننده نادرستی این تعریف را اثبات کردم، به طوری که آن فرد اشتباه خویش را پذیرفت.
ترکش‌دوز، اولین وظیفه جنبش دانشجویی در قبال اندیشه انقلاب اسلامی را بزرگ‌نمایی تفکر انقلاب دانست.
وی در ادامه افزود: در حال حاضر باید به جای تعبیر غلط گفتمان انقلاب که برگرفته از اندیشه‌های پست مدرن است بر گفتار و تفکر انقلاب اسلامی تاکید داشته باشیم و درک جامعیت تفکر امام را مدِّ نظر قرار دهیم. به شکلی که بدانیم مرزبندی‌های آن با جریان‌های متجدد، متمدّن و انواع و اقسام جریان‌ها در چیست؟
این کارشناس مسایل سیاسی با نقد مبدأ نام‌گذاری «ایام اندیشه انقلاب اسلامی» به روز شهادت شهید مرتضی آوینی تاکید کرد: نه آقای آوینی و نه دیگران نماینده تفکر انقلاب نیستند؛ این اشخاص در حد خودشان بزرگوار، مجاهد و ارزشمند هستند اما نه در حدی که بتوانند گفتار و تفکر انقلاب را مطرح کنند.
وی با اشاره به بیست جلد صحیفه رهبر کبیر انقلاب(ره) تصریح کرد: در حال حاضر صحیفه امام بی‌واسطه در اختیار عموم مردم قرار دارد تا با مطالعه نسبت به فرمایشات ایشان بهره‌مند شوند، چراکه گذشت زمان شکافی بین تفکرات امام و مردم ایجاد نکرده است.
جامعیت تفکر امام را می توان از درگیری‌های مختلفی که حضرت امام(ره) با گروه‌های راستی و چپی داشته‌اند، شناخت.
وی با نقدی به مطبوعات مبنی بر معرفی نادرستِ امام(ره) از دیدگاه جریان راست ادامه داد: اشتباه رسانه‌ها این است که برای شناساندن ایشان متوسل به حجاب جریان راست می‌شوند درحالی‌که برخی شناخت‌ها از مجرای حجاب روشنفکر معابی و متجدد‌زدگی نشأت می‌گیرد.
ترکش‌دوز با تاکید بر این‌که انقلاب اسلامی متعلق به رهبر کبیر انقلاب(ره) است، اظهار داشت: انقلاب اسلامی، انقلاب امام است، نه انقلاب صدرایی، جواهری و نائینی. در عین حال که امام از همه این‌ها بهره برده است.
وی با نقد برخی اشخاص در نسبت دادن انقلاب اسلامی به دوره‌های مختلف تاکید کرد: اغلب روشنفکرها همانند برخی از آقایان، انقلاب را به دوره‌های مختلف تاریخی از جمله صفویه و ساسانی مرتبط می‌دانند. به عنوان مثال، جناب حاتمی به دوران مشروطه وصل می‌کند در صورتی که انقلاب و تفکر امام کاملا پدیداری جدید بوده و متمایز از نهضت‌های مردمی اصیل مانند مشروطه و سلطنت‌های پادشاهی است.
باید با تفکرات حضرت امام(ره) وارد فضای متفاوتی از تشیع دوران صفویه یا متفاوت از زمان ملی شدن صنعت نفت شد.
ترکش‌دوز، رابطه علوم و دین را بسیار مناسب‌تر از عنوان اسلامی شدن علوم دانست و گفت: انقلاب و اسلامی شدن دانشگاه‌ها باید راهنمای ما می‌بود که متاسفانه دهه‌های قبل از ما و نیز انقلابیون حاضر امام را با دیدی عاطفی می‌نگرند و تفکر امام و مرزبندی‌های ایشان را درک نمی‌کنند.
در پی عدم فعالیت در مباحث فکری، اشخاص مدعیان را به راحتی جایگزین امام می‌کنند.
وی در ادامه با اشاره به دعوت امام(ره) مبنی بر تحلیل راست‌گرایانه شهید مطهری اظهار داشت: اشخاصی که مخالف اندیشه‌های اقتصادی آقای مطهری بودند، عدم شرط جامعیت را ردِّ تفکر ایشان تلقی می‌کردند.
این کارشناس مسایل سیاسی در ادامه گفت: امام ما را به کار فکری دعوت کرده اما پیوند ما با ایشان به گونه‌ای تشریفی و تزئینی بوده است، از این رو در میان نیروهای مذهبی به هیچ‌وجه مباحث فکری انجام نمی‌پذبرد و اگر صورت بگیرد، در تفکر انقلاب شکل می‌گیرد.
وی گفت: صحبت‌های بنده در حد ادعا است اما اگر کسی تمایل به شنیدن اثبات آن‌ها داشته باشد، مورد به مورد به اثبات خواهم رساند.
ترکش‌دوز با اشاره به ضعف جنبش‌های دانشجویی مبنی بر عدم فعالیت در مباحث فکری تاکید کرد: اگر چنین گروهی از دانشجویان وجود داشته باشند نباید همه امور را ضعف این قشر دانست بلکه مقصر آموزگارانی هستند که الگوهای درستی معرفی نمی‌کنند تا جوان‌ها مسیر مشخصی را طی کنند.
وی با اشاره به نامگذاری «ایام اندیشه انقلاب اسلامی» از شهادت شهید مرتضی آوینی تا شهادت شهید مرتضی مطهری اظهار داشت: این بازه زمانی با تفکر شهید آوینی منافات دارد اما در عین حال تفکر این مجاهد مخلص را صادق می‌دانیم اما در ارتباط با مبدأ این پروسه، آقای مطهری یک متفکر بود و آقای آوینی یک مجاهد مخلص که امام بر اندیشه‌ آنان توصیه می‌کردند. این اشخاص از حیث زندگی به عنوان اسوه‌ای برای جوانان محسوب می‌شوند اما به لحاظ نظری، شأن الگو بودن بر ایشان مطرح نیست.
پایان پیام/