خبرگزاری شبستان، گروه اندیشه: قاسم کاکایی در سومین نشست حسینیه حکمت که به مناسبت دهه محرم برگزار شد سخنرانی و روایت عارفان درباره واقعه عاشورا را تبیین کرد.
بنابر این گزارش، قاسم کاکایی در این نشست، اظهار کرد: جهاد یکی از فروع دین است که به تقابل و مبارزه با دشمنانِ اسلام برمی‌گردد. بنابراین، کسی که به جهاد می‌پردازد، نه از سر اجبار بلکه با انتخابِ شخصی خود است که شهادت و فانی شدن در راهِ خدا را برمی‌گزیند. در نظرِ این مؤمنِ جهادگر، جهاد یک عملِ عبادی بوده و بر باطن انسان اثر می‌گذارد، مثل نماز و روزه که روی درون افراد کار می‌کند، در نتیجه جهاد نیز نوعی سلوک است.
وی ضمنِ اشاره به تقسیم جهاد به جهاد اکبر و جهاد اصغر، اوجِ امکانِ جهاد را جهادِ با نفس دانست و گفت: این اوج در امام حسین علیه السلام و خاندان پاکش، در صحرای کربلا و روز عاشورا، به تجلّی و تحقّق می‌پیوندد.
نویسندۀ کتابِ «گلبانگ سربلندی»، افزود: جهاد دری از درهای بهشت است که خداوند آن را نه برای همه انسان‌ها و نه حتی برای تمامی اولیاء بلکه تنها برای اولیای خاصّ خود گشوده است. لذا می‌بینیم که خداوند بابی را بر امام حسین (ع) باز کرد که سرش برای همیشه بر نیزۀ گلبانگِ سربلندى برافراشته است.
کاکایی با اشاره به روایتِ عارفان و عاشقان و شاعرانِ بزرگی چون مولانا از واقعۀ عاشورا و شأن و شخصیت حضرت امام حسین(ع)، ابراز کرد: مولانا در مثنوی، عزاداران حسینی را که به راه و رسم امام حسین(ع) وفادار نیستند، نقد می‌کند و در اشعارش می‌گوید که اگر شما حرف حسین(ع) را نمی‌دانید و نمی‌فهمید، بر خود عزاداری کنید نه بر امام حسین(ع)! پس عزا بر خود کنید ای خفتگان/ زانکه بد مرگیست این خواب گران.
وی در پایان، به اهمّیت و ارزش عزاداری و گریستن بر مصیبتِ کربلا، پرداخت و خاطرنشان کرد: در کتاب «گلبانگ سربلندی»، 10درجۀ اشک برای امام حسین علیه السلام را شرح داده ام بنابراین گریه برای امام حسین(ع) و اصحابش خوب و ثواب است و کسی که اشک را نمی‌شناسد، به قول مولانا، نمرده از جانب من بر او نماز کنید.
نظر شما