یکشنبه ، تشییع پیکر سیمین دانشور

خبرگزاری شبستان-فرهنگ و ادب: عصر دیروز جامعه ادبی ایران شاهد غروب یکی دیگر از ستاره های خود بود. ستاره ای که در سال های نه چندان دور، در کنار جلال آل احمد، بخشی از ادبیات معاصر ایران را شکل دادند و جا پای خود را بر تاریخ ادبیات گذاشتند.
 

این نویسنده اما چند سال بود که با عوارض ناشی از کهولت سن دست و پنجه نرم می کرد. مراجعات چند باره او در سالهای اخیر به بیمارستان پارس،مدام قلب دوستداران ادب و هنر را در هم می فشرد که سرانجام دیروز عصر،کهولت سن و بیماری آنفولانزا بر سیمین دانشور غالب شد و او را راهی دیاری بی بازگشت کرد.

آخرین خبرها از مراسم تشییع این بانوی نویسنده حاکی از برگزاری آن در روز یکشنبه است.

قرار است پیکر دانشور تا روز تشییع در بیمارستان پارس نگهداری شود و یکشنبه بیست و یکم اسفند ماه ساعت ده صبح ،پیکر او از برابر تالار وحدت تا آرامگاه ابدی او در قطعه هنرمندان تشییع خواهد شد.

سیمین دانشور در سال 1300 شمسی در شیراز متولد شد. او فرزند محمدعلی دانشور (پزشک) و قمرالسلطنه حکمت (مدیر هنرستان دخترانه و نقاش) بود. تحصیلات ابتدایی و دبیرستان را مدرسهٔ انگلیسی مهرآیین انجام داد و در امتحان نهایی دیپلم شاگرد اول کل کشور شد. سپس برای ادامهٔ تحصیل در رشتهٔ ادبیات فارسی به دانشکدهٔ ادبیات دانشگاه تهران رفت.

دانشور، پس از مرگ پدرش در 1320 شمسی، شروع به مقاله‌نویسی برای رادیو تهران و روزنامهٔ ایران کرد، با نام مستعار شیرازی بی‌نام.

در 1327 مجموعهٔ داستان کوتاه آتش خاموش را منتشر کرد که اولین مجموعهٔ داستانی است که به قلم زنی ایرانی چاپ شده‌است. مشوق دانشور در داستان‌نویسی فاطمه سیاح، استاد راهنمای وی، و صادق هدایت بودند. در همین سال با جلال آل‌احمد، که بعداً همسر وی شد، آشنا شد. در 1328 با مدرک دکتری ادبیات فارسی از دانشگاه تهران فارغ‌التحصیل شد. عنوان رسالهٔ وی «علم‌الجمال و جمال در ادبیات فارسی تا قرن هفتم» بود (با راهنمایی سیاح و بدیع‌الزمان فروزانفر).

سیمین دانشور به سال 1327 زمانی که در اتوبوس نشسته بود تا راهی شیراز شود با جلال آل‌احمد نویسنده و روشنفکر ایرانی آشنا شد و در سال 1329 با آل‌احمد ازدواج کرد. دانشور در 1331 با دریافت بورس تحصیلی به دانشگاه استنفورد رفت و در آنجا دو سال در رشتهٔ زیبایی‌شناسی تحصیل کرد. وی در این دانشگاه نزد والاس استنگر داستان‌نویسی و نزد فیل پریک نمایش‌نامه‌نویسی آموخت. در این مدت دو داستان کوتاه که دانشور که به زبان انگلیسی نوشته بود در ایالات متحده چاپ شد.

پس از برگشتن به ایران، دانشور در هنرستان هنرهای زیبا به تدریس پرداخت تا این که در سال 1338 استاد دانشگاه تهران در رشتهٔ باستان‌شناسی و تاریخ هنر شد. اندکی پیش از مرگ آل‌احمد در 1348، رمان «سَووشون» را منتشر کرد، که از جملهٔ پرفروش‌ترین رمان‌های معاصر است. وی در 1358 از دانشگاه تهران بازنشسته شد. از سیمین دانشور همواره بعنوان یک جریان پیشرو و خالق آثار کم نظیر در ادبیات داستانی ایران نامبرده می‌شود.

دانشور همچنین عضو و نخستین رئیس کانون نویسندگان ایران پیش از پیروزی انقلاب اسلامی بود.

در ادامه فهرستی کوتاه از آثار و کتاب‌های وی در ذیل می آید:

مجموعه داستان

آتش خاموش، اردیبهشت 1327

شهری چون بهشت، دی 1340

به کی سلام کنم؟، خرداد 1359

پرنده های مهاجر، 1376

رمان‌ها

سَووشون معروف‌ترین اثر دانشور تیر 1348 از سوی انتشارات خوارزمی و مدت کوتاهی پیش از مرگ جلال آل‌احمد منتشر شد. دربارهٔ این رمان نقدهای بسیاری منتشر شده ‌است. این رمان به وقایع پس از پادشاهی رضا شاه می‌پردازد.

جزیرهٔ سرگردانی، 1372، انتشارات خوارزمی

ساربانْ سرگردان، 1380، انتشارات خوارزمی

کوه سرگردان، انتشارات خوارزمی

ترجمه‌ها

سرباز شکلاتی، نوشته برنارد شاو، 1328

دشمنان، نوشته آنتوان چخوف، 1328

بنال وطن، نوشته آلن پیتون

داغ ننگ، نوشته ناتانیل هاثورن

ماه عسل آفتابی (مجموعه داستان)، نوشته ریونوسوکه آکوتاگاوا و ...

آثار غیرداستانی

غروب جلال، انتشارات رواق، 1360

شاهکارهای فرش ایران

راهنمای صنایع ایران

ذن بودیسم

مبانی استتیک
 

پایان پیام/