به گزارش خبرگزاری شبستان به نقل از العالم، روابط سعید با جنبش النهضة – که در پارلمان اکثریت را در اختیار دارد – در بسیاری از مراحل، مثبت نبوده است با این حال در حدی هم نبوده است که به تنهایی دست به انحلال کابینه و تعلیق پارلمان (منتخب) و تغییر در پست های حساس بزند.
سعید در توجیه این اقدام به نفوذ افراد و طرف هایی وابسته به خارج در قدرت اشاره کرده است و کار را به جایی رساند که تهدید کرد پاسپورت دیپلماتیک منصف المرزوقی، رئیس جمهور اسبق را باطل می کند.
کسانی که اقدامات اخیر سعید را تأیید کرده اند می گویند که حضور جنبش النهضه در قدرت (اعم از دولت و پارلمان) به دلیل وابستگی فکری و ایدئولوژیک این جنبش به اخوان المسلمین، باعث می شود که اوضاع این کشور به حوادث و مسائل خارجی پیوند بخورد.
در مقابل مخالفان سعید معتقدند که تدابیر اخیر وی، مقدمات مداخله خارجی را در این کشور فراهم می کند؛ به خصوص مداخله کشورهای عربی که از هر دری تلاش می کنند نقشه ها و طرح‌های خود را در ارتباط با رژیم صهیونیستی پیش ببرند. اما دیدار سعید با عبد المجید تبون، همتای الجزایری خود، این فرضیه را باطل کرد مخصوصا که سفر تبون به تونس بلافاصله پس از سفر بنی گانتز، وزیر جنگ رژیم صهیونیستی به مغرب برای امضای توافق های نظامی رخ داد.
با توجه به اینکه بحران تونس، ابعاد خارجی دارد، نمی توان بدون در نظر گرفتن عوامل و فاکتورهای اثرگذار منطقه ای برای تحلیل اقدام بعدی سعید به خصوص تمدید تعلیق پارلمان، فقط بر عنصر زمان در داخل تکیه کرد. لذا برخی معتقدند که بهترین راه خروج از این بحران، گفتگو با النهضه است. چرا که این جنبش همچنان پایگاه مردمی وسیعی در تونس دارد و در هر نوع انتخابات یا همه پرسی که سعید در آینده برگزار کند، این جنبش باز هم بیشترین سهم را به خود اختصاص خواهد داد. بنابراین ادامه رویکرد برخورد و تضاد در این مقطع زمانی کمکی به ایجاد ثبات در کشور نخواهد کرد.
بر این اساس دعوت به گفتگوی ملی بهترین راه برای جلوگیری از بروز چنددستگی و شکاف در جامعه تونس و نابودی دستاوردهای انقلاب این کشور است؛ انقلابی که در حالی دهمین سال خود را شروع می کند که کشور دستخوش اختلافات داخلی و بن بست شده است و اقدامات سعید بیشترین تأثیر را در این اوضاع داشته است.
نظر شما