به گزارش خبرگزاری شبستان، حسین افراخته با حضور در در برنامه «موج وارونه» با موضوع عوامل اثرگذار رسانه‌ای بر کاهش یا افزایش مشارکت مردم در انتخابات گفت: در هر دوره انتخابات کشور، شاهد ظهور رسانه‌های جدید هستیم و امسال هم کلاب هاووس به فضای اجتماعی و سیاسی کشور راه یافته است، درواقع گسترش چنین پدیده‌هایی به خصوص در زمان انتخابات ریاست جمهوری قابل پیش بینی بود.
وی افزود: این که طرف ما کارت جدیدی را وارد بازی کند غیرقابل تصور نبود اما نوع برخورد مجموعه نظام و نخبگان با این پدیده‌های جدید تغییر نکرده است یعنی همان گونه که در سال 88 از روی کارآمدن بی بی سی فارسی و توئیتر غافل شدیم، امروز هم پدیده‌ای به نام کلاب هاووس همه را غافلگیر کرده است.
این مدرس دانشگاه، با ابراز تاسف نسبت به اقدامات پدافندی جامعه نخبگانی در برابر همه مسائل، اظهار کرد: متاسفانه به دلیل آن که شناخت درستی از مقوله‌ها نداریم، مواجهه ما در برابر اتفاقات واکنشی و تدافعی است و هیچ گاه راهبرد آفندی نداریم.
افراخته با بیان این که هر رسانه دارای روح و مفهوم خاص خود است، عنوان کرد: روح یه این معناست که هر تیمی که رسانه را پایه گذاری کرده است، کارویژه و آرمانی برای آن تعریف کرده است. گرچه درباره هریک از رسانه‌ها و پلت فرم‌ها یک داستان رسمی می‌شنویم اما در کنار آن یک ماموریت تعریف شده است، درواقع بعید در نظام سرمایه داری فعلی یک ایده بدون هدف و دلیل گسترش پیدا کند و به یک پلت فرم پر استفاده تبدیل شود.
وی تاکید کرد: نباید رسانه‌ها و پلت فرم‌ها را ابزار بدانیم چرا که در این صورت برخورد و رویارویی ما نیز در حد ابزار و ناموفق خواهد بود و نمی‌توانیم تهدید آن را خنثی کنیم.
این کارشناس مسائل سیاسی درباره غافلگیری در برابر پدیده‌های نوظهور گفت: اگر برای اثرگذاری در فضای سیاسی - اجتماعی و نخبگانی کشور، نقشه کلی و چشم انداز روشنی داشته باشیم، نخست این که غافل گیری در زمان ظهور رسانه‌ها و پدیده‌های جدید رخ نمی‌دهد و دوم این که هر پدیده‌ای که وارد عرصه شود، به دلیل داشتن چارچوب روشن، برخورد نیز واضح و دقیق خواهد بود.
افراخته با تاکید بر این که رسانه در ایران‌شان جهانی را ندارد، عنوان کرد: از نظر من رسانه‌های ایران نمی‌توانند در فرآیند و نتیجه انتخابات تاثیرگذار باشند. اگر نگاهی به گذشته انتخابات داشته باشیم، می‌بینیم که برخی از رسانه در شب انتخابات محتوایی را پخش می‌کنند که قاعدتا باید مسیر رای مردم را تغییر دهد اما نه تنها تاثیری بر رای مردم ندارد بلکه بر جامعه نخبگانی کشور بی تاثیر است.
به عقیده وی دلیل این که رسانه‌ها جایگاه خاص خود را در ایران ندارند، مستقل نبودن آنهاست، به معنای دیگر رسانه‌ها در ایران وابسته هستند و ناچارند نگرش و خط مشی گروه‌ها یا سازمان‌ها را بازتاب دهند.
این استاد دانشگاه، جلب اعتماد مردم را بهترین راه برای اثرگذاری یک رسانه دانست و بیان کرد: اعتماد به رسانه‌ها از آن جا سرچشمه می‌گیرد که مردم احساس می‌کنند در رسانه دیده می‌شوند. درواقع لازم نیست یک رسانه بازتاب دهنده تفکرات و اندیشه‌های تمام طیف‌های جامعه باشد اما این که مخاطب این احساس را داشته باشد که مرود توجه است اهمیت زیادی دارد.
افراخته تاکید کرد: رسانه باید زبان مردم را بشناسد. منظور از زبان مردم، سخن، نظام محاسباتی و نحوه مواجهه آنها در برابر مسائل مختلف است. وقتی رسانه رسمی هنوز با قالب چندسال گذشته برای مردم خبر و رویدادها را بازتاب می‌دهد و یا بدتر از آن، از اتفاقات عبور می‌کند، اعتماد مردم را از دست می‌دهد.
وی به مثالی در این باره اشاره کرد و گفت: مدتی پیش اعتراضاتی در لندن صورت گرفت که بی بی سی به آن پرداخت اما روایتی که ارائه داد با واقعیت تفاوت‌هایی داشت. پوشش دادن همه مسائل و رویدادها راهی است که رسانه‌های خارجی با استفاده از آن اعتماد مردم را جلب کرده‌اند.
نظر شما