به گزارش خبرگزاری شبستان به نقل از پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات، پژوهش «جريان‌شناسی پژوهش‌های برون‌مرزی متمرکز بر هنرهای تجسمی پساانقلاب اسلامی ايران با مطالعه موردی کشورهای انگلستان، آلمان، آمريکا و فرانسه» ازسوی زهرا عبدالله در پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات انجام می‌شود.
اين پژوهش تلاش می‌کند به واسطه جريان‌شناسی مطالعات برون‌مرزی پيرامون هنر پساانقلاب اسلامی، برآوردی از نقاط تمرکز پژوهشگران يا مراکز پژوهشی خارجی به دست دهد و انواع يا شيوه‌های هنری اجراشده در ايران که برای ايشان جالب توجه بوده و همچنين منظر اين توجه یعنی فرم، محتوا و موضوع را مشخص کند و گرايشات و روند اقبال پژوهشگران خارجی به هنر اين دوره را تبيين کند.
به عبارت دیگر این پژوهش، دو هدف عمده را دنبال می‌کند: سنخشناسی جريان‌های پژوهشی خارج از ايران که بر روی آثار هنر پساانقلاب ايرانی صورت پذيرفته است و نیز، ارائه فهرستی از مراکز تحقيقاتی و پژوهشگران برون‌مرزی که آثار هنرمندان پساانقلاب ايرانی در رشته‌های مختلف هنری را مورد پژوهش قرار داده‌اند. در این راستا سعی می‌کند به این سوالات پاسخ دهد که منظر مطالعاتی کشورهاي انگلستان، آلمان، آمريكا و فرانسه به هنر ايران بر کدام حوزه يا گونه‌ها متمرکز است و چرا؟ مطالعات پژوهشگران برون‌مرزي درباره آثار هنر پساانقلاب ايران را در چه قالب‌هايی می‌توان دسته‌بندی کرد؟ کدام مراکز تحقيقاتی يا دانشگاهی، به طور گسترده به پژوهش در زمينه هنر ايران پرداخته‌اند؟ پژوهشگران خارج از کشور که در زمينه هنر پساانقلاب اسلامی ايران تحقيقات عميق يا گسترده‌ای داشته‌اند، چه کسانی هستند؟
به استناد این پژوهش، کلیت جریان‌شناسی پژوهش‌های خارج از ایران در حوزه هنر پساانقلاب، در سه محور «شناختی، ارزشی و سيستمی» صورت می‌پذيرد که به ترتيب بر شناسايی و تعريف ويژگی‌های فرمی يا محتوايی آثار، مؤلفه‌های بازنمايی و بيانگری هنری آثار و در نهايت تمايلات نهادهای حكومتی، حزبی و رسانه‌ای در آثار دلالت دارد.
پژوهشگر در این مطالعه، جامعه هدف يا مخاطبين اين پژوهش را، از يكسو هنرمندان و منتقدان هنری (براي برنامه‌ريزي و تنظيم سازوکارهای توليد و مصرف هنر) و از سوي ديگر متوليان و دست‌اندرکاران امور روابط بين‌الملل (برای اصلاح و تعديل ديپلماسی‌های هنری و فرهنگی) و نیز، مديران فرهنگی و هنري کشور اعلام می‌کند تا با اشراف بر منظر جامعه علمی جهان به هنرهاي ايران، برنامه‌ريزي و سياستگذاری‌های خود را همسو با نيازهای علمی و پژوهشی جامعه هنری ايران در هر دو عرصه داخلی و خارجی شكل دهند.
نظر شما