روایت‌ها و قصه‌هایی که ترکیبی از تاریخ شفاهی و اسطوره را در خود دارند و حرف تمامی آنها این است که اهالی باشت در این منطقه در مقابل حمله اسکندر ایستادگی کرده‌اند.
شهرستان باشت دارای مکان‌های مذهبی و بقعه متبرکه، آثار تاریخی و مکان‌های طبیعی و گردشگری متنوعی بوده و همه ساله در ایام تعطیل، پذیرای گردشگران و مسافران نوروزی از سراسر کشور است.
شهرستان باشت از لحاظ موقعیت، در ۴۵ کیلومتری شهرستان گچساران قرار گرفته است. این شهرستان به دلیل وجود کوه‌ها و مناطق سرسبز و دیدنی، دشت‌ها، طبیعت و جاذبه‌های زیبا و دیدنی همه ساله پذیرای مسافران و گردشگران بسیاری از اقصی نقاط کشور است.
از جمله این مناطق می توان به گردنه سبز شلالدون، رود رونه، کلگه امیر شیخی، برابر، شاه بهرام، شادگان، دشت عنا اشاره کرد.
در شهر باشت علاوه بر وجود طبیعت زیبا و غیرقابل وصف، آثار تاریخی بسیاری وجود دارد که در اینجا به مهم‌ترین آنها یعنی دوگور دوپا نگاهی می‌اندازیم، که در تاریخ بهمن ۱۳۷۹ با شماره ثبتی ۲۹۸۵ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
اثر تاریخی «دو گور، دو پا» در روستای شوش در شهر بوستان از توابع شهرستان باشت واقع شده است که هر ساله میزبان تعداد زیادی از گردشگران و مسافران نوروزی است که به شهرستان باشت سفر می کنند.
در مورد کاربری این ستون‌ها، نظر پذیرفته شده‌ای ارائه نشده است. برخی آنها را میل استودان دانسته و برخی آنها را باقی‌مانده یک آتشکده از دوره ساسانی ذکر کرده‌اند که تنها آتشدان‌های آن برجای مانده است.
از نظر برخی دیگر نیز، این اثر تاریخی مربوط به آتشدان‌هایی است که برای نمایاندن راه به کاروانیان مورد استفاده قرار گرفته‌اند. بررسی‌های مقدماتی نشان می‌دهد که فضا و شکل عمومی این ستون‌ها به ستون‌های سنگی معابد مهری و میترائیسم (مانند ستون‌های خورهه) شباهت نسبی دارند.
اهالی روستا براین عقیده‌اند که کار ویژه ستون‌ها این است که راهنمای عبور قافله‌ها برای دور نشدن از مسیر در تاریکی باشند. اهالی روستا می‌گویند: تا ۵۰ سال پیش هم، با غروب آفتاب، هر شب اهالی روستای شوش به نوبت روی ستون‌ها، آتشی به راه می‌انداختند تا عشایر، کاروان‌ها و ماشین‌های سرگردان مسیر خود را به روستا پیدا کنند.
این ستون‌های سنگی ارزشمند که در بین اهالی روستای شوش به «فانوس روستا» مشهورند در سال ۱۳۷۹ در فهرست آثار ملی قرار گرفتند، و امروزه نیز با وجود گذر زمان و حوادث طبیعی از گزند روزگار به دور مانده و حفظ شده‌اند. در کنار این دو ستون سنگی که به دو گور، دو پا شهرت یافته‌اند، باغ‌های پرتقال زیبایی قرار دارد که بر زیبایی این اثر تاریخی افزوده است.
نظر شما