«طیبه توکلی» در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری شبستان در قم ضمن تبریک سالروز ولادت باسعادت امام محمدتقی(ع) اظهار داشت: هر چند برخی مورخین در تاریخ دقیق تولد امام جواد(ع) اختلاف نظر دارند، اما آن چه مشهور است این که آن حضرت در دهم ماه رجب سال 195 هجری قمری در شهر مدینه به دنیا آمده اند.
عضو هیئت علمی جامعه الزهرا(س) افزود: تعبیری پرمعنا از امام رضا(ع) درباره فرزندشان حضرت جوادالائمه(ع) وجود دارد که می فرمایند:"این فرزندی است که بزرگ تر و با برکت تر از او برای شیعیان ما به دنیا نیامده است."
عضو انجمن تاریخ پژوهان حوزه علمیه قم همچنین با اشاره به شرایط خاص دوران زندگانی و امامت حضرت جواد(ع) گفت: امام محمد تقی(ع) در سن 9 سالگی به امامت رسیدند و لذا نخستین امامی هستند که در خردسالی به منصب پیشوایی امت دست یافتند و بر این اساس ایشان جوان ترین امام شیعه به شمار می روند و این خصوصیت جوانی حضرت بهترین و کامل ترین الگو برای همه شیعیان به خصوص نسل جوان است.
وی بیان داشت: مأمون عباسی پس از شهادت مظلومانه حضرت رضا(ع) به ظاهر و برای عوام فریبی می خواست از فرزندشان امام جواد (ع) دل جویی کند و لذا پیشنهاد ازدواج با دخترش ام الفضل را به حضرت داد که در حقیقت، نوعی اجبار ایشان قلمداد می شد و حضرت نیز البته از باب مصلحت مسلمین و شیعیان این امر را قبول کردند.
توکلی خاطرنشان کرد: البته باید توجه داشت که امام محمدتقی(ع) با هوشمندی و درایت نگذاشتند که در جریان زندگی با دختر مأمون، اهداف دستگاه طاغوت محقق شود، هر چند که مأمون نیز با شیطنت خاص خویش، از هیچ کوششی برای ضربه زدن به جایگاه حضرت جواد(ع) در بین مردم آن دوران فروگذار نمی کرد.
وی بیان داشت: به عنوان مثال وقتی خلیفه عباسی می خواست دخترش را به خانه حضرت بفرستد، دستور داد که جمع قابل توجهی از زیباترین کنیزان در مراسم دامادی حاضر شده و با جام های خاص و گران قیمت به استقبال ایشان بروند و حال آن که امام جواد(ع) در آن جا هیچ توجهی به کار و رفتار آن کنیزکان نداشت و همه به عینه دیدند که ایشان چقدر به این مسایل سخیف و مبتذل دنیوی بدون توجه است.
عضو هیئت علمی جامعه الزهرا(س) همچنین با اشاره به این که امام جواد(ع) از همان دوران کودکی به بخشندگی و پرهیزکاری و تواضع مشهور بودند، گفت: نقل است که در همان دوران کودکی ایشان، جمع قابل توجهی از محرومین و نیازمندان در مقابل منزل حضرت جمع می شدند و امام جواد(ع) با بخشندگی خاص خویش، نمی گذاشت کسی از در این خانه ، دست خالی بازگردد.
نظر شما