فریدون فعالی، مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری فارس با بیان این مطلب به خبرنگار شبستان گفت: تعزیه خرم بید، بوریابافی زرقان، عمه کوار خرم بید، سفال و سرامیک استهبان که از آثار شاخص معنوی فارس و کشور محسوب می شوند به ثبت ملی رسیده اند.
وی ثبت آثار معنوی را نمایانگر اهمیت مردم شناسی و میراث ناملموس استان فارس دانست و اظهار امیدواری کرد: ثبت این آثار بتواند به حفظ و شناسایی این آثار کمک شایانی کند.
فعالی خاطرنشان کرد: قدمت و منحصر به فرد بودن 2 ویژگی خاص هر یک از این آیین ها و از شاخصه های آنها جهت ثبت در فهرست آثار معنوی کشور بوده است.
این مقام مسئول با اشاره به اینکه ثبت معنوی این آثار رسالت سازمان را در راستای حفظ، احیا و معرفی و رونق بخشیدن به آنها دو چندان می سازد، گفت: تدوین برنامه های خاص برای حفظ و احیا این آثارمعنوی در دستور کار مدیریتی این اداره کل قرار می گیرد.
گفتنی است: عمه کوار یا مراسم عباس خواهی از آیین های منحصر به فرد شهرستان خرمبید در سطح استان و کشور است که واژه عمه کوار (عمه کو یار) بنا بر اعتقاد برخی خطاب به حضرت زینب (س) است و منظور از «یار» یار حضرت امام حسین(ع) یعنی حضرت ابوالفضل العباس(ع) است که این آیین بنا بر مستندات بیش از یکصد و 50 سال قدمت دارد و هر ساله شب تاسوعا در مقابل قدیمی ترین مسجد شهرستان(مسجد جامع صفاشهر) برگزار می شود.
در این آیین علم های مختلفی از مناطق شهرستان در این مکان آورده می شود و در تاریکی مطلق عمه کوار خوان ها اشعار خود را می خوانند و یک نفر در وسط ایستاده و چند نفر دور علم حلقه می زنند و با حرکاتی خاص زمانی که عمه کوار خوان ها شعر خوانی می کنند دور علم می چرخند و به نشانه تکریم علم در مقابل آن تعظیم می کنند.
تعزیه خوانی خرمبید:
تعزیه خوانی خرمبید دارای قدمت بسیاری بوده و اشعاری که در این مراسم استفاده می شود از قدیمی ترین اشعار تعزیه خوانی و مداحی ها بوده که از نسخ خطی قدیمی استخراج شده و همچنان اصالت خود را حفظ کرده و رایج است.
بوریا بافی زرقان:
فنون ساخت بوریا در زرقان فارس چنانچه حصیربافی قدمت هشت هزار ساله دارد از قدمت بسیار زیادی برخوردار بوده و این هنر همچنان در این شهرستان به طور زنده رواج داشته و کاربری بوریا برای پوشش بام خانه، زیرانداز و استفاده در ساخت خانه های عشایری و آلاچیق همچنین رایج است.
سفال و سفال گری استهبان:
هنر سفال گری از دیرباز در شهرستان استهبان تکرنگ و به رنگ آبی متمایل به سبز رونق داشته و قدمت آن به دوران صفوی باز می گردد که در دوران قاجار به نقطه اوج شکوفایی خود می رسد.
گل رس این شهرستان منحصر بفرد و بسیار مرغوب است و لعابی که برای سفال استفاده می شود کاملاً طبیعی و از کتیرا، اوزو (صمغ درخت بادام کوهی) است که این ویژگی ها سفال این شهرستان را در سطح کشور متمایز می سازد.
پایان پیام/
نظر شما