به گزارش خبرگزاری شبستان، کاظم غریب آبادی، سفیر و نماینده دائم جمهوری اسلامی ایران نزد سازمان های بین المللی مستقر در وین در گفت‌وگو با خبرنگاران افزود که در این نامه از کشورهای عضو معاهده عدم اشاعه سلاح های هسته ای خواسته شده تا به این موضوع در شورای حکام و کنفرانس عمومی آژانس رسیدگی کنند. مهمترین محورهای این نامه به شرح زیر است:
- از آنجا که همه به جز رژیم اسرائیل در منطقه خاورمیانه عضو معاهده عدم اشاعه سلاح های هسته ای (ان.پی.تی) هستند و متعهد شده اند که پادمان های جامع آژانس را بپذیرند، توسعه یک برنامه پنهانی سلاح های هسته ای توسط رژیم اسرائیل، یک تهدید جدی مداوم نه تنها برای امنیت و ثبات منطقه و جهان، بلکه همچنین برای اثربخشی و کارآیی ان.پی.تی و رژیم پادمان آژانس می باشد.
- موضوع "قابلیت های هسته ای اسرائیل و تهدیدهای مرتبط با آن" دهه هاست که در دستورکار مجمع عمومی سازمان ملل متحد و آژانس بین المللی انرژی اتمی قرار دارد و قطعنامه های بسیاری در این مجامع در این خصوص به تصویب رسیده است.
- متأسفانه، علیرغم تمامی این تلاش ها، رژیم اسرائیل با بی توجهی به معاهده عدم اشاعه، خودداری از پیوستن به معاهده و امتناع از قرار دادن تمامی تأسیسات و فعالیت های هسته ای خود تحت پادمان های جامع آژانس، جامعه بین المللی را نادیده می گیرد.
- از قضا، رژیم اسرائیل اکنون حتی در مقایسه با پنج کشور دارای سلاح هسته ای از مزایای ترجیحی بیشتری برخوردار است، چرا که آن کشورها عضو ان.پی.تی هستند و تعهدات متعددی بویژه تحت مواد یک و شش معاهده دارند، در حالی که اسرائیل با بیرون ماندن از این معاهده، از هرگونه تعهدی تحت معاهده آزاد است و از تمامی مزایای اساسنامه آژانس نیز برخوردار می باشد.
- این یک تناقض آشکار است که یک غیر عضو ان.پی.تی، به دلیل عضویت در آژانس از حقوق و مزایای کامل برخوردار است و در حالی که خود را از هرگونه مسئولیتی بَری می داند، در تمام رایزنی ها و جلسات آژانس درخصوص اعضای معاهده نیز شرکت می کند. این، یک قصور بسیار جدی در کار آژانس است که باید به طور مناسبی مورد رسیدگی قرار گیرد.
- در حالی که یکی از سه ستون معاهده، عدم اشاعه سلاح های هسته ای به فراتر از 5 کشور دارنده است، اما متأسفانه آژانس و ان.پی.تی درخصوص عدم اشاعه موفق نبودند. از آنجا که اشاعه این قبیل سلاح ها از 5 به 9 دارنده در میان آنهایی رخ داده است که یا عضو ان.پی.تی نبوده و یا از آن خارج شده اند، ریشه اصلی این اشاعه را بایستی در غیر اعضای معاهده جستجو نمود.
- در چنین وضعیتی، عضویت در معاهده عدم اشاعه و اجرای کامل پادمان های آژانس، در مقایسه با آنانی که عضو این معاهده نیستند، چه مزیتی دارد؟ چگونه جامعه بین المللی می تواند آژانس را به عنوان یک شریک جدی، حرفه ای و بی طرف ببیند، در حالی که اجرای رژیم پادمانی جامع را برای تمامی اعضای خود به طور یکسان و عادلانه پیگیری نمی کند.
- آیا ادامه سکوت درباره برنامه هسته ای اسرائیل و سیاست عدم اقدام در این رابطه، پیام منفی به اعضای معاهده عدم اشاعه نمی فرستد که "عضویت در معاهده برابر است با پذیرش قوی ترین نظارت ها و راستی آزمایی، در حالی که بیرون ماندن از معاهده به معنای رهایی از هرگونه تعهد و انتقاد و حتی دریافت پاداش می باشد"؟!
- منطق حرفه ای، مستلزم این است که آژانس تدابیری را به منظور اجرای پادمان ها در کل خاورمیانه اتخاذ نماید و به دولت های عضو، ارزیابی مستقل و بی طرفانه ای را ارائه نموده و در مورد اینکه چه کسی، چگونه، چرا و تا چه حد کار حرفه ای آژانس در این راستا را مختل می کند، گزارش دهد.
- مدیرکل آژانس نقش فوری و مهمی در این زمینه بر عهده دارد و باید به طور صریح و قاطع از رژیم اسرائیل بخواهد تا فورا و بدون هیچ قید و شرطی به عنوان یک غیر دارنده سلاح هسته ای به ان.پی.تی بپیوندد و تمام مواد و تاسیسات هسته ای خود را تحت پادمان های جامع آژانس قرار دهد.
نظر شما