به گزارش خبرگزاری شبستان به نقل از «النعیم نیوز»، مسجد امام حسن مجتبی(ع) عراق مراسمی را به مناسبت سالروز شهادت حضرت زهرا(س) برگزار کرد.
در این مراسم، شیخ ابوکمیل الذهیباوی، خطیب حسینی سخنان خود را با آیه 44 سوره حاقه « وَلَوْ تَقَوَّلَ عَلَيْنَا بَعْضَ الْأَقَاوِيلِ لَأَخَذْنَا مِنْهُ بِالْيَمِينِ ثُمَّ لَقَطَعْنَا مِنْهُ الْوَتِينَ» (و اگر پيامبر بعضى گفتارهاى ساختگى را به ما نسبت دهد، قطعاً او را با قدرت (و به قهر) مى‌گرفتيم. سپس رگ قلبش را قطع مى‌كرديم) آغاز کرد و به تفسیر این آیه پرداخت.
وی در سخنان خود به صفات پیامبر اکرم(ص) و فضایل حضرت زهرا(س) پرداخت و به احادیثی از نبی مکرم اسلام درباره حضرت زهرا(س) اشاره کرد.
نکات مهم درباره این آیه شریفه:
«تَقَوَّل» یعنى نسبت دادن سخن به کسى که آن را نگفته است.
«وَتین» رگى است که خون را به قلب مىرساند و اگر بریده شود انسان مىمیرد.
قرآن، در دنیا و آخرت مایه حسرت کفّار است. در دنیا حسرت مىخورند که چرا مانند آنرا نمىتوانند بیاورند و در آخرت حسرت مىخورند که چرا به آن ایمان نیاوردند.
گرفتن با «یمین» کنایه از قدرت است، چون قدرت دست راست بیشتر است.
خداوند با هیچ کس رودربایستى ندارد، جائى که خداوند با پیامبرش این گونه سخن مىگوید، دیگران باید حساب کار خود را بکنند.
قرآن داراى ویژگىهایى است، از جمله: «تنزیل من ربّ العالمین»، «لتذکرة للمتّقین»، «لحقّ الیقین»
پیامبر، هرگز چیزى را به خداوند نسبت نداده است، زیرا کلمه «لَو» در موردى به کار مىرود که کار نشدنى باشد.
در آیات قبل خداوند از پیامبرش بهترین دفاع را کرد ولى در عین حال در این آیه تهدید هم مىکند که اگر سخنى به ناحق به خدا نسبت دهد، شاه رگ او با قدرت قطع شود.
نظر شما